Επιστολή μελών και πρώην υποψήφιων της ΑΡ.ΠΑ., πριν τη διαμόρφωση των ψηφοδελτίων.

Το βάθος, η έκταση και η διάρκεια της συνεχιζόμενης επίθεσης από τις μνημονιακές Κυβερνήσεις, Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ., η αδυναμία νικηφόρας αντιμετώπισης της, καθώς και η κατάσταση του κινήματος, επιβάλλουν να αναστοχαστούμε πάνω στην πολιτική που ασκούν οι δυνάμεις και τα ρεύματα της κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Στη χώρα μας συντελείται η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου και αρπαγή σπιτιών, προς όφελος του κεφαλαίου δίχως να διαφαίνεται η δυνατότητα φρεναρίσματος και πολύ περισσότερο αναστροφής αυτής της πολιτικής. Την στιγμή που οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιτίθενται, ο φασισμός σηκώνει κεφάλι, η Αριστερά των αγώνων δείχνει αδύναμη και διασπασμένη.

Η μαχόμενη Αριστερά αδυνατεί να αναμετρηθεί με τα πραγματικά ερωτήματα και να δώσει τις αναγκαίες απαντήσεις σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο. Οι δυνάμεις της δεν εμπλέκονται με καθοριστικό τρόπο στην πολιτική πράξη και συζήτηση και δεν επικοινωνούν με τις ανησυχίες και τα ερωτήματα της εργατικής τάξης και της τεράστιας πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και της νεολαίας.

Στις ηγεσίες των ρευμάτων της κυριαρχεί μία λογική αυτοαναφορικότητας, αυτόκεντρης ανάπτυξης, περιχαράκωσης και «ξεχωριστής» καταγραφής. Είναι η λογική που βάζει το συμφέρον της κάθε οργάνωσης πάνω από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και οδηγεί στη μερική ή και πλήρη αδυναμία να αντιληφθούν τους κινδύνους αλλά και τις δυνατότητες της νέα κατάστασης.

Η παραπάνω στάση, χωρίς οι ευθύνες να είναι ίδιας βαρύτητας για όλους, οδηγεί σε γενική οπισθοχώρηση του κινήματος, στον κατακερματισμό δυνάμεων και διαμορφώνει το έδαφος για ηττοπάθεια, εσωστρέφεια, απογοήτευση και τελικά σε αποστράτευση.

Γίνεται λοιπόν πρωταρχικό καθήκον, η δημιουργία ενός μαζικού μπλοκ δυνάμεων ικανού να σηκώσει το γάντι και να απαντήσει ότι η άλλη, η ανατρεπτική Αριστερά είναι εδώ, παρεμβαίνει, διεκδικεί και νικά.

Παρότι το πεδίο της λεγόμενης Αυτοδιοίκησης θα μπορούσε να είναι ευνοϊκό για την ανάπτυξη μαζικών, ενωτικών αγώνων και κινηματικών συλλογικοτήτων που να δημιουργήσουν μια βάση και για ευρύτερη συσπείρωση πολιτικών δυνάμεων έπειτα από τη μνημονιακή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Τα αντιπαραθετικά κεντρικά πολιτικά σχέδια, ο κατακερματισμός και η άρνηση ακόμα και για απλές κινηματικές συμπορεύσεις μεταφέρθηκαν από το κεντρικό στο τοπικό πεδίο, εντείνοντας τη στασιμότητα και την απογοήτευση. Σήμερα βασική μας στόχευση πρέπει να είναι μια δυναμική μετωπική παρέμβαση της μαχόμενης ανατρεπτικής Αριστεράς που να απαντάει στα ψευτοδιλήμματα του ΣΥΡΙΖΑ, και της ΝΔ, κυρίως όμως να απαντήσει στα ερωτήματα της κοινωνίας η οποία αναζητά διέξοδο στο τέλμα που έχει διαμορφωθεί.

Το περιεχόμενο και οι αποφάσεις για αυτοτελή κάθοδο των ρευμάτων της ανατρεπτικής Αριστεράς αυτοπεριορίζουν και συρρικνώνουν τα σχήματα στα προϋπάρχοντα. Τα καλέσματα που κάνουν για διεύρυνση σε αγωνιστές/ιες ή και ρεύματα είναι προσχηματικά.

Πρόκειται για μία τυπική πρόσκληση και όχι ένα πραγματικό κάλεσμα για ουσιαστικό και κυρίως ισότιμο διάλογο. Όταν ανακοινώνεις όνομα, πλαίσιο, θέτεις όρους και καλείς σε «ενότητα», ουσιαστικά καλείς σε ενότητα τον εαυτό σου... Ζητάς απλά την πολιτική προσχώρηση των συναγωνιστών/ριων των άλλων ρευμάτων στο σχήμα σου.

Ως μέλη της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή (ΑΡ.ΠΑ.) το προηγούμενο διάστημα επιδιώξαμε να δημιουργηθεί ΕΝΑ μετωπικό περιφερειακό σχήμα της ανατρεπτικής Αριστεράς στη βάση αρχών και προγράμματος αλλά δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό.

Η πρότασή μας στις διαδικασίες της ΑΡ.ΠΑ. ήταν: ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΕΝΩΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ, ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ, ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ κλπ.

Η επιμονή των συντρόφων να παραβλέψουν την προθυμία άλλων δυνάμεων να πάρουν μέρος σε ένα κοινό εκλογικό αλλά και κινηματικό σχήμα οδηγεί σε περιχαράκωση και στην επιλογή ενός στενού «κομματικού» ψηφοδελτίου. Επί πλέον η επιμονή στην αντικαπιταλιστική - αντιδιαχειριστική φυσιογνωμία της ΑΡ.ΠΑ. ορίζεται από τη θέση πως σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν ρήγματα, βελτιώσεις, κατακτήσεις και να έχουμε αποτελέσματα προς όφελος της καθημερινότητας και της ποιότητας ζωής.

Η αναδίπλωση σε λογικές κομματικής ιδιοκτησίας και περιχαράκωσης απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της ΑΡ.ΠΑ. είναι επιζήμια για το κίνημα. Είναι λογική η οποία θα μετρά απώλειες και ήττες. Έστω και την τελευταία στιγμή κάνουμε έκκληση να διαμορφωθεί ΕΝΑ μετωπικό περιφερειακό σχήμα της ανατρεπτικής Αριστεράς στη βάση αρχών και προγράμματος.

Με την παρούσα επιστολή καλούμε τους εργαζόμενους που αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα του λαϊκού μετώπου να παλέψουμε το επόμενο διάστημα για τη δημιουργία του, τόσο στους αγώνες που ξεσπούν όσο και στις πολιτικές αναμετρήσεις (και τις εκλογικές), ώστε να αρχίσουμε να μετράμε νίκες και ξανακερδισμένα δικαιώματα.

Αν η προσπάθεια αυτή δεν ευοδωθεί και επικρατήσει η λογική της κομματικής ιδιοτέλειας, η συμμετοχή μας στο ψηφοδέλτιο της ΑΡ.ΠΑ. καθίσταται αδύνατη. Ο καθένας μας οφείλει να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη των επιλογών του.

Δε θεωρούμε ότι είμαστε οι μόνοι που παλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Κάθε άλλο. Μέσα και γύρω από την ΑΡ.ΠΑ. υπάρχουν πολύτιμα ρεύματα που μπορούν να συνεισφέρουν σε μια ενωτική κατεύθυνση και να συναντηθούν με αντίστοιχα άλλων χώρων για να μπορέσουμε να έχουμε κατακτήσεις στη ζωή. Και εν τέλει η ζωή, και ο αγώνας, δεν τελειώνει με τις εκλογές. Οι εκλογές μας προσφέρουν μια εξαιρετική ευκαιρία. Την ευκαιρία αυτή δεν δείχνουν όλοι το ίδιο έτοιμοι να την αξιοποιήσουν.

Εμείς που υπογράφουμε (μέλη και πρώην υποψήφιοι της ΑΡ.ΠΑ.) θέλοντας να είμαστε συνεπείς με όσα υποσχεθήκαμε στους Αριστερούς ανθρώπους, στους εργαζόμενους και στον εαυτό μας, σταθερά προσανατολισμένοι σε ένα αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό και δημοκρατικό πρόγραμμα, θα δώσουμε τη μάχη για μια θετική και αποφασιστική υπέρβαση της σημερινής κατάστασης, για να αξιοποιήσουμε την «κατάλληλη στιγμή» προς ένα νέο άλμα προς τα μπρος.

Συντροφικά:

Αδάμου Αντώνης, Aναγνωστούλη Φανή, Γκόλτσιος Θανάσης, Γκόλτσιου Φανή, Ζέρβας Μάκης, Κακαγιάννης Νίκος, Καλαϊτζίδου Σοφία, Κολούσιος Στέργιος, Κωτσιόπουλος Νίκος, Μάνος Γιάννης, Παπαδόπουλος Δημήτρης, Παπαστεργίου Μιχαέλα, Παραφέστα Σούλα, Τσάλα Συλβί, Τσάλας Τάκης, Υφαντής Βασίλης.