Βρισκόμαστε
μόλις δύο μήνες πριν τις εκλογές και εν μέσω της διαδικασίας ολοκλήρωσης
ψηφοδελτίων της ΑΡ.ΠΑ Θεσσαλίας, ενός περιφερειακού σχήματος που για δέκα
χρόνια έχει συνεχή, έντιμη και διακριτή παρουσία στο περιφερειακό συμβούλιο. Ο
ρόλος του ήταν (και νομίζω πως τον επιτέλεσε σωστά) να αναδείξει τα προβλήματα
της εργατικής τάξης της περιφέρειας, να αγωνιστεί γι’ αυτά με τα μέσα που
διαθέτει και να αντιταχθεί στον τρόπο διοίκησης των περιφερειακών συμβουλίων. Η
ΑΡ.ΠΑ. όλα αυτά τα χρόνια ήταν η μοναδική διαφορετική φωνή που ακούστηκε μέσα
στα συμβούλια και η μόνη παράταξη που διαφωνούσε τόσο με τον Αγοραστό όσο και
με τις άλλες παρατάξεις, των οποίων η διαφωνία ήταν στην ουσία ο
αναποτελεσματικός τρόπος που η παράταξη που ασκούσε τη διοίκηση χειριζόταν τα
κονδύλια ΕΣΠΑ. Κατά τα άλλα καμιά διαφοροποίηση πολιτική δεν υπήρξε απ’ την πλευρά τους.
Ήταν λάθος η διαχείριση του Αγοραστού; Για ποιον άραγε; Για τα πληττόμενα χαμηλά στρώματα ή για την άρχουσα τάξη; Νομίζω πως είναι περιττή η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Κι όμως αυτό το θέμα δεν τέθηκε ποτέ με παρρησία από καμία άλλη παράταξη και η αντιδικία τους ήταν για το ότι η καθεμιά απ’ αυτές θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια και να κάνει περισσότερο ορθολογική χρήση τους ακολουθώντας πιστά την ίδια πολιτική και υλοποιώντας το πρόγραμμα των μνημονιακών κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Ήταν λάθος η διαχείριση του Αγοραστού; Για ποιον άραγε; Για τα πληττόμενα χαμηλά στρώματα ή για την άρχουσα τάξη; Νομίζω πως είναι περιττή η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Κι όμως αυτό το θέμα δεν τέθηκε ποτέ με παρρησία από καμία άλλη παράταξη και η αντιδικία τους ήταν για το ότι η καθεμιά απ’ αυτές θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια και να κάνει περισσότερο ορθολογική χρήση τους ακολουθώντας πιστά την ίδια πολιτική και υλοποιώντας το πρόγραμμα των μνημονιακών κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η
τοπική αυτοδιοίκηση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ είναι ακριβής μίμηση της κεντρικής πολιτικής
σκηνής και ως εκ τούτου τα κριτήρια που ισχύουν στις επιλογές συμμάχων στην
κεντρική σκηνή ισχύουν και σ’ αυτήν. Αν στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα δεν
μπορούμε να συμφωνήσουμε με κάποιες δυνάμεις (αλήθεια ποιες είναι οι οργανώσεις
που αποτελούν την ανατρεπτική αριστερά;), είναι απολύτως σαφές πως το ίδιο
συμβαίνει και στην περιφέρεια, η οποία αποτελεί το τοπικό κράτος και λειτουργεί
με τις ίδιες ακριβώς αρχές και θέτει τα ίδια πολιτικά επίδικα. Σ’ αυτό το
πλαίσιο πολιτικών αρχών έγκειται η διαφωνία μας συντρόφισσες και σύντροφοι και
δεν είναι επ’ ουδενί απότοκος ούτε των αντιπαραθετικών κεντρικών πολιτικών
σχεδίων, στα οποία αναφέρεστε, ούτε του κατακερματισμού και της άρνησης ακόμα
και για απλές κινηματικές συμπορεύσεις που βεβαίως γνωρίζετε όλοι σας καλά πως
κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Οι
προσκλήσεις που γίνονται σε άλλα ρεύματα δεν είναι προσχηματικές, ωστόσο μια
συμπόρευση είναι δυσχερής όταν υπάρχει μια εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική
οπτική σε θέματα βασικά (ΕΕ, Εθνικισμός, φασισμός, συμμετοχή σε διαχειριστικές
πρακτικές). Δεν προτάσσεις τον εγωισμό
σου, αλλά τα πιστεύω σου για τα οποία αγωνίζεσαι. Χωρίς συμφωνία σε τόσο
νευραλγικά ζητήματα πώς μπορεί να γίνει συμπαράταξη έστω κι αν αφορά τις
αυτοδιοικητικές εκλογές; Σε τι διαφέρουν από τις εθνικές και τις ευρωεκλογές;
Και μήπως πρέπει η ΑΡ.ΠΑ να απεκδυθεί το αντικαπιταλιστικό και αντιδιαχειριστικό
της πρόσημο, για να γίνει περισσότερο αρεστή σε μεγαλύτερες μάζες; Ο κόσμος της
δουλειάς και των χαμηλών κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων θα εκτιμήσει την τίμια και αταλάντευτη στάση
μας και όχι το ξεπούλημα της ιδεολογίας μας για περισσότερα ψηφαλάκια. Και αυτό
εμείς έχουμε χρέος να το κάνουμε πιστευτό με τη διαρκή μας παρουσία στο κίνημα
και τις συνεχείς μάχες μας σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα που ανακύπτουν.
Και
κάτι ακόμα, συντρόφισσες και σύντροφοι: η τελευταία συνέλευση της ΑΡ.ΠΑ (πριν από
αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα) κατέληξε με νόμιμη και καταφανή ψηφοφορία στις
αρχές της παράταξης και στο πρόσωπο που θα μας εκπροσωπεί ως επικεφαλής. Δεν
μπορεί να καταργείται μια δημοκρατική διαδικασία από την πικρία του καθενός μας
γιατί δεν υπερίσχυσε η γνώμη του. Προσωπικά, και για λόγους αρχής της οργάνωσης
στην οποία ανήκω κρίνω απαραίτητη τη
διασφάλιση της ενότητας της ΑΡ.ΠΑ στις επικείμενες εκλογές. Εγώ τουλάχιστον στη
συνέλευση δεν πήρα κανένα δείγμα πως αυτή η διαδικασία έμπαινε υπό αμφισβήτηση
και έμεινα έκπληκτη, όταν μετά από δύο μήνες διάβασα αυτή την επιστολή.
Συντρόφισσες
και σύντροφοι δεν υπάρχει κανείς λόγος για διαμάχες και προσκόμματα. Πρέπει όλοι μας ψύχραιμα και χωρίς
αντεγκλήσεις να κατέβουμε στον κόσμο και να ρίξουμε τις δυνάμεις μας με περισσή
ζέση στον εκλογικό στίβο. Οι εκλογές ξέρουμε όλοι πως είναι μια ευκαιρία να
επικοινωνήσουμε με τον κόσμο, να αλληλεπιδράσουμε και να δείξουμε με
ειλικρίνεια και εντιμότητα τις πολιτικές μας θέσεις, που μας χαρακτηρίζουν,
χωρίς μεμψιμοιρίες και αναβλητικότητα.
Με
ειλικρινείς συντροφικούς χαιρετισμούς και με την έκκληση να ξανασκεφθείτε με
νηφαλιότητα την απόφασή σας για μη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια, γιατί κανείς δεν
περισσεύει και όλοι μας έχουμε χρέος να συστρατευτούμε στον αγώνα.
Σούλα Κατσιαμπούρα