Η μόνη αλήθεια για την καύση σκουπιδιών και το εργοστάσιο SRF είναι ότι υπάρχουν με την υπογραφή της περιφέρειας.
Η αλήθεια είναι η μοναδική κόρη του χρόνου. Είναι η αγαπημένη έκφραση του περιφερειάρχη κ. Αγοραστού για να δηλώσει πως όλοι ψεύδονται εκτός από τον ίδιο και την παράταξή του. Φοβούμαστε πως το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με την ΑΕΠΟ 30-10-20/198865 με την οποία αδειοδοτείται το έργο «Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων (ΟΕΔΑ)», δηλαδή το εργοστάσιο παραγωγής SRF στον Βόλο, θα ταράξει κάπως το πνεύμα φιλαλήθειας του περιφερειάρχη.
Τι λέει λοιπόν η εν λόγω απόφαση; Πως μεταξύ άλλων, η έκδοσή της βασίζεται στο: «με α.π. 131316/24-06-2020 έγγραφο της Γραμματείας του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Θεσσαλίας διαβίβασης της υπ’ α.α. 104/07/16-06-2020 Απόφασης Συνεδρίασης, καθώς και του τυποποιημένου εντύπου Δ10 θετικής υπό όρους γνωμοδότησης (α.π. ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ.Σ.Θ. 88342/24-06-2020)». Δηλαδή στην απόφαση της συνεδρίασης του περιφερειακού συμβουλίου της 16ης Ιουνίου, το οποίο υποτίθεται πως αποφάσισε να γίνει το έργο, αλλά να μην παράγει SRF. Συνεχίζοντας όμως η ΑΕΠΟ διευκρινίζει (σελ.8) τον ρόλο του έργου και στον πλέον δύσπιστο: «Η δυναμικότητα της μονάδας επεξεργασίας θα ανέρχεται σε 50.592 tn/έτος και η τεχνολογία η οποία έχει επιλεγεί είναι η μηχανική και βιολογική επεξεργασία με τη μέθοδο της βιολογικής ξήρανσης με στόχο την παραγωγή δευτερογενούς καυσίμου (solid recovered fuel, SRF)». Και κάπου εδώ τελειώνει άδοξα το παραμύθι του «αντιστεκόμενου», «φιλαλήθη», στο «πλευρό του λαού» περιφερειάρχη.
Τι έκανε δηλαδή ο περιφερειάρχης και η παράταξή του στο συμβούλιο της 16ης Ιουνίου; Αυτό που κατήγγειλε η Αριστερή Παρέμβαση από την πρώτη στιγμή. Πάνω στον πανικό που προκάλεσε η διαδήλωση της 13ης Ιουνίου στον Βόλο ενάντια στην ΑΓΕΤ και τη δολοφονική της λειτουργία, έστησε μια επιχείρηση εξαπάτησης της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ενέκρινε κανονικά το έργο που συνιστά την κατασκευή του εργοστασίου SRF για εξασφάλιση δωρεάν καυσίμου στην ΑΓΕΤ και κάλυψε αυτή την εγκληματική απόφαση πίσω από ένα ανέξοδο ευχολόγιο εναντίον της χρήσης SRF και RDF. Γιατί η μοναδική επιλογή που θα μπορούσε να μπλοκάρει τους εν λόγω σχεδιασμούς ήταν η συνολική καταψήφιση της ΜΠΕ που ήρθε στο περιφερειακό συμβούλιο στις 16/06 και κυρίως η αναγνώριση του δικαιώματος του αγωνιζόμενου λαού να παρέμβει στις εξελίξεις. Το αίμα νερό δεν γίνεται όμως για τους θιασώτες του επιχειρηματικού κράτους...
Γιατί αυτός ο θεατρινισμός; Γιατί και οι πέτρες έχουν καταλάβει στον Βόλο πως η καύση σκουπιδιών σκοτώνει την κοινωνική πλειοψηφία. Γιατί η οργή της κοινωνικής πλειοψηφίας απειλεί έναν στρατηγικό σχεδιασμό του κράτους και της επιχειρηματικής του σχέσης με μονοπώλια που δεν εξαντλούνται απλά στην τσιμεντοβιομηχανία, αλλά αφορούν ένα μεγάλο φάσμα όπως εκείνα από την παραγωγή και χρήση πετρελαιοειδών, τα ενεργειακά μονοπώλια και φτάνει μέχρι και την τυποποίηση των τροφίμων και τις εταιρίες εμφιάλωσης νερών. Για αυτόν τον επιχειρηματικό συρφετό διακυβεύονται τεράστια κέρδη μέσα από την θεμελίωση της καύσης σκουπιδιών, με τα οποία όχι απλά δεν θέλουν να συγκρουστούν οι τοπικοί παράγοντες, αλλά είναι οργανικά συνδεδεμένοι μαζί τους. Γιατί, για να κατασταλεί ο πολύχρονος αγώνας του λαού του Βόλου, δεν αρκούν μόνο οι βάρβαρες μεθοδεύσεις των διωκτικών μηχανισμών, αλλά και ένας μηχανισμός ενσωμάτωσης και εφησυχασμού, που πέρα από τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους και τους βουλευτές συντηρείται από διάφορους επιστημονίζοντες φορείς και πρωτοβουλίες.
Μπροστά μας δεν έχουμε μία μάχη που αφορά κάποια ιδιοτροπία μίας μικρής ομάδας συμφερόντων της περιοχής. Μπροστά μας έχουμε έναν στρατηγικό επιχειρηματικό σχεδιασμό με τροφοδότη την ΕΕ και το τοπικό και κεντρικό κράτος. Αυτό σημαίνει πως τα βέλη του αγώνα δεν ωφελεί να στοχεύουν σε έναν πιθανό τοπικό «εξορθολογισμό», αλλά στην πλήρη ανατροπή των σχεδιασμών που αφορούν την καύση σκουπιδιών και τη συντριβή των πυλώνων που τη στηρίζουν. Από αυτή την άποψη η διαδήλωση της 13ης Ιουνίου άνοιξε έναν δρόμο αναβαθμισμένης πολιτικής σύγκρουσης που πρέπει να συνεχιστεί. Για να μην αρχίσουν ποτέ τα έργα για τη δημιουργία εργοστασίου SRF. Για να εκδιωχτεί η Lafarge και να φύγει η ΑΓΕΤ από τον αστικό ιστό.
Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία θα πάρει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για μια άμεση κινηματική κλιμάκωση και τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου υπεράσπισης των κοινωνικών αναγκών, υπεράσπισης της γης και της ελευθερίας, ενάντια στην καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
