Εμείς…
Ωρομίσθιοι εκπαιδευτές προγραμμάτων ΕΣΠΑ
δεν ξέρουν αν θα εργάζονται και που τον επόμενο χρόνο, ενώ παραμένουν
απλήρωτοι, τα μέλη ερευνητικής ομάδας πολιτιστικού προγράμματος ευρωπαϊκής
χρηματοδότησης έχουν εγκλωβιστεί σε ένα αδιέξοδο φοροασφαλιστικό καθεστώς, οι
εργαζόμενοι/ες στα κοινωφελή προγράμματα προετοιμάζονται για την κάρτα ανεργίας
τους ακόμα μία φορά, εργαζόμενοι/ες στο εμπόριο κάνουν μία ακόμα απλήρωτη
υπερωρία και ετοιμάζονται ψυχολογικά για την επόμενη φιέστα «Λευκής Νύχτας» και
κυριακάτικης εργασίας…
… και ο κόσμος τους…
Τα παραπάνω ασφυκτικά πλαίσια εργασίας
και εν τέλει το ασφυκτικό πλαίσιο ζωής που σχεδόν αξιωματικά ζητούν να
αποδεχτούμε ως κανονικότητα έχει όνομα… Καπιταλιστική βαρβαρότητα! Έχει θεσμό
κεντρικής παραγωγής την Ε.Ε, νομοθέτη και άρα επίσης παραγωγό το κεντρικό
κράτος και κύτταρα βασικής υλοποίησης και διαχείρισης τους δήμους και τις
περιφέρειες (καθώς και μια σειρά άλλων δημόσιων φορέων – πεδίων εφαρμογής:
σχολεία, πανεπιστήμια, μονάδες υγείας κοκ). Έχει και έναν άξονα που διαπερνά
κάθετα όλα τα παραπάνω και αυτός είναι η εξυπηρέτηση ιδιωτικών –
επιχειρηματικών συμφερόντων.
Με μεγάλη μαεστρία λοιπόν το σύστημα
λέει ότι οι θεσμοί τοπικής αυτοδιοίκησης δεν έχουν αρμοδιότητες και άρα δεν
έχουν και ευθύνη για τα εργασιακά ζητήματα που καθιερώνονται μέσα από τις
αποφάσεις που η τοπική αυτοδιοίκηση λαμβάνει! Να πούμε τα πράγματα ξεκάθαρα! Η
επιχειρηματικοποίηση του δημοσίου σε κάθε του θεσμό και βαθμίδα είναι πολιτική
ευθύνη και αρμοδιότητα, όχι μόνο της Ε.Ε. και του κράτους, αλλά και κάθε θεσμού
και βαθμίδας χωριστά!
Τοπικό κράτος – πεδίο θεμελίωσης της
επισφάλειας
Από την κάλυψη πάγιων και διαρκών
αναγκών των δήμων και των περιφερειών μέσω προγραμμάτων ΚΟΧ, τις Συμπράξεις
Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα, τη συνδιοργάνωση «Λευκών Νυχτών», τα κατασκευαστικά
ΕΣΠΑ (που τις περισσότερες φορές ούτε καν έχουν ως γνώμονα το ευρύτερο
κοινωνικό συμφέρον και συχνά είναι επιζήμια περιβαλλοντικά), μέχρι τα ΕΣΠΑ
εκπαιδευτικών – ερευνητικών προγραμμάτων σε δήμους και περιφέρειες,
εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του επιχειρηματικού κεφαλαίου, χρυσώνοντας με το
χάπι της ανάπτυξης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων,
της ανέγερσης μουσείων, μνημείων κοκ.
Όσοι/ες έχουμε δουλέψει σε κάτι από όλα
αυτά ξέρουμε πολύ καλά και τις πενιχρές αμοιβές και τις αποπληρωμές μετά από
μήνες ή και χρόνια και την υποχρέωση των εργαζομένων να δουλεύουν νόμιμα
ανασφάλιστοι (Δαπάνες) και την υποχρέωσή μας να καταβάλλουμε εμείς τις
εργοδοτικές εισφορές (Τίτλοι κτήσης από το 2019) και τον εξαναγκασμό από τους
όρους ενός προγράμματος να ανοίξουμε μπλοκάκια. Ξέρουμε από πρώτο χέρι την
ανασφάλεια του τι θα γίνει μετά, που θα δουλέψουμε εμείς, πως θα βγάλει ένας
φορέας τον όγκο δουλειάς όταν τελειώσει το πρόγραμμα κοκ. Και όπου σε
αντίστοιχο πρόγραμμα που διαχειρίζεται το δημόσιο υπάρχει ακόμα ασφάλιση ΙΚΑ
αυτή την κρατάνε με νύχια και με δόντια μαχητικά σωματεία και η απειλή της
οργάνωσης των εργαζομένων στους πιο μαζικούς εργασιακούς χώρους.
Όλα αυτά ήρθαν για να την εισάγουν και
έμειναν για να εμπεδωθεί η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων και ο έλεγχος
τόσο της παραγόμενης πνευματικής - χειρωνακτικής εργασίας όσο και του
παραγόμενου πλούτου! Και για όλα αυτά ευθύνη έχουν οι πολιτικοί εκφραστές των
ιδιωτικών συμφερόντων και αυτοαποκαλούμενοι «εξ’ ανάγκης διαχειριστές» αυτών
στο τοπικό κράτος περιφερειών και δήμων! Δηλαδή όλοι όσοι στηρίζονται από
πολιτικές δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΚΙΝΑΛ, Χ.Α., υποτιθέμενοι ακομάτιστοι
επιχειρηματίες, καθώς και όσοι δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση απέναντί τους ή ακόμα
– ακόμα φλερτάρουν αναμεταξύ τους!
Ευθύνη του κόσμου της εργασίας να τους
ανατρέψει και να παλέψει για το δίκιο του!
Ευθύνη όμως και υποχρέωση έχουμε και
εμείς! Τα στρώματα της πληττόμενης πλειοψηφίας, που ξέρουμε πως για να
μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια από τον πλούτο που παράγουμε οφείλουμε να
πάρουμε την τύχη μας στα δικά μας χέρια! Έτσι, λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες
εμείς καλούμε τον κόσμο της εργασίας να μαυρίσει σε κάθε κάλπη όσους δεν
υπηρετούν τα συμφέροντά του! Στοχεύουμε όμως ακόμα πιο αισιόδοξα και μαχητικά
στην επόμενη μέρα, όπως σε κάθε μεσοδιάστημα εκλογικών αναμετρήσεων, ώστε η
ψήφος – «βόλι» στις 26/5, να μετουσιώθεί σε ανένδοτο και καθημερινό αγώνα
ανατροπής του κόσμου της εκμετάλλευσης!
Αυτόν τον αγώνα οι αγωνιστές και οι
αγωνίστριες που αποτελούν μέλη του περιφερειακού σχήματος της Αριστερής
Παρέμβασης στη Θεσσαλία και στελεχώνουν το ψηφοδέλτιό του, τον δίνουν
ακατάπαυστα και με πείσμα καθημερινά, μέσα από σωματεία και κινηματικές
συλλογικότητες. Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία αυτόν τον αγώνα επιχειρεί και
έχει πετύχει να τον φέρει και μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, διεξάγοντάς
τον με τη φυσική παρουσία της μαχητικής δυναμικής των πληττόμενων! Με βαθιά την
επίγνωση πως η μάχη – ανάχωμα στον εργασιακό οδοστρωτήρα της «ευρωπαϊκής
ολοκλήρωσης» πρέπει να δοθεί και μέσα από το τοπικό κράτος, ως κατεξοχήν πεδίο
εφαρμογής της, παλεύουμε μέσα και έξω από τα συμβούλια για:
- Μόνιμη
– σταθερή εργασία! Μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη αύξηση μισθού,
αντλώντας από το συσσωρευμένο πλούτο, μειώνοντας την κερδοφορία των κυρίαρχων
τάξεων!
- Μπλοκάρισμά
της υλοποίησης έργων και προγραμμάτων που θεμελιώνουν την επισφαλή – ελαστική
εργασία (μεταξύ των οποίων οι εργολαβικές συμβάσεις, τα προγράμματα ΕΣΠΑ, ΚΟΧ –
voucher, Leader, MED,
Horizon κοκ).
Στον κοινωνικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει
στις 25/6 ρίχνουμε ψήφο – «βόλι» στην ταξική ουδετερότητα, στηρίζοντας την
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία ανταρσία για την ανατροπή!
Όλγα Σεβαστίδου
υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στην ΠΕ
Μαγνησίας, με την
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία –
Ανταρσία για την Ανατροπή
Η
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία- Ανταρσία για την Ανατροπή χαιρετίζει τον
εργαζόμενο λαό και τη νεολαία που τη στήριξαν ενεργά με την ψήφο τους,
επιτυγχάνοντας τόσο την εδραίωση του σχήματος ως το κύριο πυλώνα έκφρασης της
αντικαπιταλιστικής – ανατρεπτικής αριστεράς υπέρ του αγωνιζόμενου λαού στη
Θεσσαλία όσο και την για τρίτη συνεχόμενη φορά εκλογή περιφερειακού συμβούλου. 
