Κυβέρνηση, πανεπιστήμιο και αστυνομία τραμπουκίζουν φοιτητές!

Κυβέρνηση, πανεπιστήμιο και αστυνομία τραμπουκίζουν φοιτητές!

Κάτω τα χέρια από το άσυλο και τις ελευθερίες της νεολαίας!

Τους τελευταίους μήνες στη πόλη του Βόλου γίναμε μάρτυρες μιας κλιμακούμενης στρατηγικής έντασης από την πλευρά των πρυτανικών αρχών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μαζί με της αστυνομία, την δικαστική εξουσία και με μπροστάρηδες του βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ Μαγνησίας αλλά και του δημοτικού σχήματος «Μαζί για το Βόλο», με αφορμή τη ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για τις πολυτεχνικές σχολές στην περιοχή των Παλαιών. Η τελευταία απόφαση της συγκλήτου του ιδρύματος αποτέλεσε τομή για την λειτουργία του, καθώς εμπεδώνονται με τον πιο καθαρό τρόπο οι στοχεύσεις της κυρίαρχης πολιτικής για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Όπως μάλιστα δημοσιεύθηκε σε ανακοινώσεις φοιτητών μελών Δ.Σ. φοιτητικών συλλόγων στην τελευταία σύγκλητο ήταν καλεσμένος και ο αστυνομικός διευθυντής Μαγνησίας ως ισότιμος συνομιλητής και προφανώς σύμμαχος των επιδιώξεών της κάνοντας σαφές ότι πρόκειται για ενορχηστρωμένο σχέδιο της κυβέρνησης!

Πέρα από το στήσιμο βιομηχανίας μηνύσεων για συμφέροντα εργολάβων και ιδιωτών, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στην διαδικασία ανέγερσης, η σύγκλητος αποφάσισε να προχωρήσει σε εκδήλωση παρουσίασης των σχεδίων κτηριακής επέκτασης του ιδρύματος στις 13/9. Κι εκεί αποκαλύφθηκε το πραγματικό πρόσωπο της αναπτυξιακού “success story” της σημερινής κυβέρνησης: Ο πρύτανης με ομάδα κρούσης καθηγητών, στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Μεικόπουλος, Χρυσοβελώνη, Αποστολάκης, κτλ) παρέα με μπράβους, ασφαλήτες και security-άδες του Π.Θ. να τραμπουκίζουν και να επιτίθενται χειροδικώντας απέναντι σε διαμαρτυρόμενους φοιτητές! Όλα αυτά με αφορμή την διένεξη της πρυτανείας με την κατάληψη Τερμίτα, που βρίσκεται στις εκτάσεις όπου σχεδιάζεται να γίνουν οι νέες εγκαταστάσεις. Αναμενόμενα λοιπόν ανάμεσα στους επίδοξους συμμάχους της η σύγκλητος επιθυμεί και ξέρει πως θα βρει συμπαραστάτες:

Ανακοίνωση για τη συμμετοχή του αντιπεριφερειάρχη Λάρισας Δ. Παπαδημόπουλου σε εκδηλώσεις εθνικιστικών και φασιστικών ομάδων

Η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας, ιστορική συνέχεια των συμμοριών του Σούρλα.

Υπεύθυνο εθνικιστικής και φασιστικής πολιτικής φαίνεται πως διαθέτει η περιφερειακή αρχή στη Θεσσαλία, καθώς ο κ. Δ. Παπαδημόπουλος, αντιπεριφερειάρχης Λάρισας, δε χάνει ευκαιρία να παρευρεθεί, να συμμετάσχει ή να στηρίξει εκδηλώσεις ακροδεξιών και εθνικιστικών παραφυάδων. Μετά την ομιλία του και το χαιρετισμό του στην παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο «Γρηγόρης Σούρλας – ο Καπετάνιος της Θεσσαλίας. Έτσι σώθηκε η Θεσσαλία 1942-49» στις 20 Μαρτίου του 2016 στα Φάρσαλα (βλ. https://www.youtube.com/watch?v=BXRmnqnyOuw), ακολούθησε ο χαιρετισμός του στην εκδήλωση του «Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου» στις 28 Μαΐου του 2017 (βλ. http://ellinokratein.blogspot.gr/2017/05/10_29.html).

Αν όλα αυτά είναι για κάποιους ψιλά γράμματα, κάποια στοιχεία ίσως διαφωτίσουν τα πράγματα. Ο Γ. Σούρλας τον οποίο υμνεί η περιφέρεια Θεσσαλίας, είναι ο δοσίλογος συνεργάτης των Γερμανών μέσω της συμμετοχής του στην «οργάνωση» Ε.Α.Σ.Α.Δ. (Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσεως) κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο οποίος δικάστηκε 2 φορές από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων στη Λάρισα (25/10/1946 και 05/04/1947). Είναι το κτήνος που ευθύνεται για εκατοντάδες δολοφονίες, βιασμούς, βασανισμούς, κλοπές και πλιάτσικα καθ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου, εναντίων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος, αλλά και απλών βιοπαλαιστών. Ο «Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος», στον οποίο νιώθει την ανάγκη η περιφέρεια Θεσσαλίας να αποστείλει χαιρετισμό,  αποτελεί μια χρυσαυγήτικη παραφυάδα, με επίτιμο μέλος τον Περίανδρό Ανδρουτσόπουλο, πρώην ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής (και σήμερα ηγέτης των «Ανένταχτων Μαιάνδριων Εθνικιστών») και καταδικασμένο για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του Δ. Κουσουρή και 2 ακόμα συμφοιτητών του. Είναι υμνητές του Γ. Γρίβα, αρχηγού της φιλοναζιστικής οργάνωσης «Χ» κατά τη διάρκεια της κατοχής και μετέπειτα οργάνου της χούντας των συνταγματαρχών, ο οποίος απεστάλη στην Κύπρο, για να προετοιμάσει το πραξικόπημα ενάντια στο Μακάριο (το επιχειρησιακό σχέδιο του πραξικοπήματος είχε εκπονήσει ο ίδιος ο Γρίβας), με το οποίο άνοιξε ο δρόμος για την υλοποίηση του προσυμφωνημένου σχεδίου της εισβολής των τούρκικών δυνάμεων.

Πριν βιαστεί κάποιος να βαφτίσει την παραπάνω τακτική της περιφερειακής αρχής ως μια τυπική παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα, ας ρίξει μια ματιά στην ομιλία του αντιπεριφερειάρχη στην παρουσίαση του βιβλίου για το Σούρλα. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «… Εδώ και 42 χρόνια υπάρχει μια επιλεκτική μνήμη και έχει αποκαθηλωθεί και καρατομηθεί η πραγματική ιστορία μας…» και συνεχίζει λέγοντας «…Δεν μπορεί μέχρι κάποια χρονολογία που όλοι φαντάζεστε τι εννοώ να γιορτάζουμε στο Γράμμο και στο Βίτσι, να γιορτάζουμε στου Μακρυγιάννη στις 4 Δεκέμβρη, να γιορτάζουμε και το Σούρλα εδώ στη Λάρισα και τα Φάρσαλα…». Για όσους ακόμα δεν κατάλαβαν ο αντιπεριφερειάρχης Λάρισας μας πληροφορεί πως μέχρι και τη χούντα των συνταγματαρχών (αυτή είναι η ημερομηνία που όλοι φανταστήκαμε…), τις εποχές που οι στοίχοι του ποιητή «τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» αποτελούσαν την κοινωνική πραγματικότητα, μαθαίναμε την πραγματική ιστορία… Μια ιστορία κοσκινισμένη μέσα από τα ξερονήσια, της φυλακές, τα βασανιστήρια, την αναγκαστική προσφυγιά. Ως εκ τούτου, οι παραπάνω δηλώσεις «ξεγυμνώνουν» πέρα από τα κουστουμαρισμένα σύγχρονα προσωπεία τους, τους νοσταλγούς της Χούντας.  

Τα εν λόγω περιστατικά δεν αποτελούν  προσωπικό ατόπημα, επιλογή ή παρέκκλιση. Αποτελούν μια πολιτική επιλογή της περιφερειακής αρχής να έχει μια συνολική και αποκλειστική απεύθυνση στη «δεξιά πολυκατοικία» από την φασιστική ακροδεξιά μέχρι τους νεοφιλελεύθερους γενίτσαρους των σύγχρονων εργαστηρίων της αστικής πολιτικής. Η ανοχή ή η συγκεκαλυμμένη, πολλές φορές και ανοιχτή στήριξη, τόσο στην ίδια τη Χρυσή Αυγή (ορκωμοσία περιφερειακού συμβουλίου, επιχείρηση προπηλακισμού του συμβούλου και μελών της Αριστερής Παρέμβασης κτλ), όσο και σε μια σειρά άλλες ακροδεξιές παραφυάδες αποτελούν την υλική έκφραση αυτού του στόχου. Το σημαντικότερο όμως είναι πως η σχέση της περιφερειακής αρχής με την ακροδεξιά στην περιοχή μας έχει βαθιά κοινωνική και οικονομική βάση. Ο έλεγχος μεγάλων πεδίων της παραγωγής (κυρίως στον αγροτικό τομέα και στις υπηρεσίες), που προέκυψε από τη σκανδαλώδη κλοπή της περιουσίας χιλιάδων δημοκρατών και αριστερών από τα χρόνια του εμφυλίου, καθώς και ο αποκλεισμός όλου του αγωνιζόμενου δυναμικού από μια σειρά τομέων και κλάδων, διαμόρφωσε την αστική ηγεμονία στην περιοχή της Θεσσαλίας. Αποτέλεσμα: όποιος θέλει να διαχειριστεί την αστική εξουσία στην περιοχή είναι «αναγκασμένος» να συνάψει σχέσεις με την ακροδεξιά, που αποτελεί τη βάση ενός μεγάλου μέρους της άρχουσας τάξης της Θεσσαλίας. Είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει να το ακούν (στον αντιπεριφερειάρχη Δ. Παπαδημόπουλο φάνηκε να αρέσει…) αποτελούν την ιστορική συνέχεια του μεγαλύτερου πλιάτσικου που έγινε στην περιοχή μας, αρχικά υπό τη σκέπη Ιταλών και Γερμανών κατακτητών και στη συνέχεια Άγγλων και Αμερικάνων. Στην ομιλία του λοιπόν πριν ένα χρόνο ο Δ. Παπαδημόπουλος είχε ένα δίκιο. Πρέπει να ντρέπονται!  

Η αλυσίδα των περιστατικών συγκάλυψης του δοσιλογισμού, παραχάραξης της τοπικής ιστορίας και χυδαίας προσβολής της συλλογικής μνήμης των τοπικών κοινωνιών της Θεσσαλίας, ακριβώς επειδή αποτελούν ύβρη για χιλιάδες ανθρώπους της περιοχής μας, ανεξάρτητα από τη σημερινή τους πολιτική τοποθέτηση, θα αναδεικνύονται και θα αντιμετωπίζονται ως τέτοια! Στη βάση αυτή απαιτούμε την άμεση παραίτηση του αντιπεριφερειάρχη Λάρισας κ. Δ. Παπαδημόπουλου. Δε ζητάμε τον εκδημοκρατισμό του αστικού πολιτικού βίου, καθώς διαρκώς θα ρέπει στην υιοθέτηση φασιστικών και αντιδημοκρατικών μεθόδων, προκειμένου να επιβληθούν οι αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, της ΕΕ και των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι προφανές πως προϋπόθεση για να νικηθούν οι λαϊκές αντιστάσεις αποτελεί το ξαναγράψιμο της ιστορίας με όρους Χούντας. Μιας ιστορίας κομμένης και ραμμένης, ώστε να υποτάσσεται σε μια συνολικά αντιδραστική τομή του συστήματος. Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με όλες αυτές τις πλευρές. Να μην αφήσουμε να ευνουχίσουν τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και η «αντιπολίτευση» του νεοφιλελεύθερου τόξου, το λαϊκό κίνημα από την ιστορική του αφετηρία. Να μην αφήσουμε την τρομοκρατία και τον εμφανή ή συγκεκαλυμμένο φασισμό να καθορίσει την κοινωνική πραγματικότητα. Ελευθερία και δημοκρατία θα αποκτήσει ο λαός μας μόνο αν σπάσει τα στεγανά της εθνικής ενότητας και ραγίσει το συνεχές της αστικής σταθερότητας.  

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

Ανακοίνωση για την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση του περιφερειακού συμβουλίου της 30ης Μαίου για την καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ

Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους

για την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση του περιφερειακού συμβουλίου σχετικά με την καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ

1.                  Ποια είναι η ΑΓΕΤ;

Είναι το εργοστάσιο που από τη δεκαετία του ’80 ακόμα, αποτέλεσε τον πρόδρομο ή αλλιώς το πεδίο πειραματισμού όλων των καπιταλιστικών «καινοτομιών» και δογμάτων. Εκεί επιλέχτηκε να γίνουν τα πρώτα πειράματα ιδιωτικοποιήσεων στρατηγικών τομέων της οικονομίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Εκεί μεγαλούργησε και μεγαλουργεί το καθεστώς των εργολαβικών εργαζόμενων, που αποτέλεσε τον πρόδομο όλου του σύγχρονου εργασιακού σφαγείου. Εκεί απέκτησε ψυχή και σώμα ο υποταγμένος και εργοδοτικός συνδικαλισμός, τελευταίο έργο του οποίου αποτελεί η χαφιέδικη καταγγελία επαγγελματιών του Βόλου που αντιτίθονταν στην καύση RDF.    Το ίδιο εργοστάσιο επιλέγεται σήμερα για να νομιμοποιηθεί στο βωμό του κέρδους ένας από τους πιο χυδαίους εκβιασμούς που ήδη έχουν αρχίσει να ψελλίζουν διάφοροι καλοθελητές: Ή δηλητήριο για όλους μέσα σε μια εργασιακή και περιβαλλοντική κόλαση ή δουλειά για κανέναν.

2.                  Ποια είναι η Lafarge;

Ο γαλλο-ελβετικός κολοσσός της βιομηχανίας τσιμέντου (κατέχει από το 2001 την πλειοψηφία των μετοχών της ΑΓΕΤ Ηρακλής) που απαντώντας σε μηνυτήρια αναφορά για επιχειρηματικές συναλλαγές με τον ISIS, παραδέχθηκε ότι, προκειμένου να συνεχίσει τις δραστηριότητές της η συριακή μονάδα της εταιρείας, χρηματοδότησε μεσάζοντες για να έρθουν σε συμφωνία με ομάδες ενόπλων, οι οποίοι βρίσκονταν υπό διεθνή αποκλεισμό. Αποδεδειγμένα λοιπόν ένα αδίστακτο καπιταλιστικό μεγαθήριο, που δε διστάζει να αξιοποιήσει και τα πλέον χυδαία και δολοφονικά μέσα για την περιφρούρηση των κερδών του.

3.                  Ποια είναι η κυρίαρχη αφήγηση για τη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης;

Όταν το 2013 (25/07/2013) συζητιόνταν για πρώτη φορά στο περιφερειακό συμβούλιο η καύση σκουπιδιών («εναλλακτικών καυσίμων») από την ΑΓΕΤ, όλα παρουσιάζονταν ως μια «καινοτομία» που λίγο πολύ θα συνέβαλε θετικά στη λύση όλων των περιβαλλοντικών προβλημάτων, από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, μέχρι την εξοικονόμηση χώρου στους ΧΥΤΑ και την εξοικονόμηση φυσικών πόρων (βλ. σελ. 8 απ. πρακτικού 13/25-07-2013 Αρ. Πρ. 1254). Έτσι εγκρίνεται η καύση σκουπιδιών με πλειοψηφία, η οποία συγκροτείται από τις παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των Οικολόγων και των τότε ακροδεξιών (επ. Α. Ροντούλης), καταψηφιζόμενη μόνο από τους περιφερειακούς συμβούλους της Αριστερής Παρέμβασης, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ (του αντιπολιτευόμενου…). Η απόφαση αυτή ανοίγει την πόρτα και δίνει το «πράσινο φως» για την έκδοση της ΑΕΠΟ184437/10.01.2014 από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (υπουργός Γ. Μανιάτης), η οποία αυξάνει και τις κατηγορίες «εναλλακτικών καυσίμων» (από 7 σε 25). Η δε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την τελευταία απόφαση του υπουργού Γ. Σταθάκη (ΑΕΠΟ 52269/22-02-2017), παρέχει λιμενικές διευκολύνσεις στην ΑΓΕΤ, προκειμένου να εισάγει σκουπίδια από άλλες περιοχές (ή το εξωτερικό). Με αυτό τον τρόπο απαλλάσσει την εταιρία από το οικονομικό βάρος της μεταφοράς των εν λόγω καυσίμων με φορτηγά, αφού πλέον θα μπορεί να τα μεταφέρει με πλοία, ανεβάζοντας τα όρια της καύσης «εναλλακτικών καυσίμων», από τους 7.386 τόνους που έκαιγε πειραματικά μέχρι σήμερα, στα όρια που διαμορφώθηκαν μέσω των συνεχών τροποποιήσεων στην ΑΕΠΟ (η ΑΓΕΤ έχει άδεια για καύση περίπου 590.000 τόνων διαφόρων κατηγοριών «εναλλακτικών καυσίμων»). Το όνειρο που πολλοί υπόσχονταν μετατρέπεται σε εφιάλτη. Οι κρίκοι της αλυσίδας που δημιούργησαν αυτή την ωρολογιακή βόμβα, συμπληρώνοντας ο ένας το έργο του άλλου, επιχειρούν να απαλλαχτούν από την ευθύνη που τους βαραίνει. Κοινός τόπος όμως παραμένουν τα αδιατάραχτα συμφέροντα της Lafarge.

4.                  Άνθρωποι πειραματόζωα στο βωμό του κέρδους;

Η εισήγηση της περιφερειακής αρχής (Αρ. πρ. 1011/24-05-2017) και της κ. Κολυνδρίνη ουσιαστικά λέει «ας το κάψουμε, μέχρι να δούμε αν σκοτώνει» (σελ 11 «Αν από τη χρήση του προκύπτει επικινδυνότητα για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, πρέπει να  διακοπεί η καύση του συγκεκριμένου δευτερογενούς καυσίμου. Αλλά θα πρέπει να υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό και απόψεις τεκμηριωμένες»). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό πείραμα σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας στο οποίο υπάρχουν οριοθετημένα στρατόπεδα. Εκείνο του πολυεθνικού ομίλου και των συμμάχων του και εκείνο του μεγάλου κομματιού της λαϊκής πλειοψηφίας που αντιμετωπίζεται σαν αναλώσιμο υλικό. Θέσεις ενδιάμεσες δεν υπάρχουν: Η θα χάσει η εταιρία την ευκαιρία να παράγει πιο φτηνά ή θα κοστολογηθεί πιο φθηνά η ζωή των ανθρώπων μιας ολόκληρης περιοχής.   

5.                  Τι λένε οι αριθμοί;

Με βάση τις άδειες τετραπλασιάζεται το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο του ολικού οργανικού άνθρακα (TOC) στα καυσαέρια των τσιμεντοκλιβάνων από 10 mg/m3 σε 40mg/m3, ενώ παραμένει ο τετραπλασιασμός του SO2 από 50 mg/m3 σε 200 mg/m3. Οι «αυστηροί έλεγχοι» που επικαλούνται όλοι, δεν προβλέπουν τη μέτρηση των οξειδίων του βαναδίου και ταυτόχρονα δεν καταγράφονται οι εκπομπές των μικροσωματιδίων (pm10 και pm2,5). Τα πτητικά ιχνοστοιχεία, ο υδράργυρος και το θάλλιο κατά το μεγαλύτερο μέρος τους απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, ενώ για το σημαντικότερο πρόβλημα που είναι οι διοξίνες (από τις πλέον επικίνδυνες ενώσεις), δεν έχουν προσδιοριστεί κατώτερα όρια, κάτω από τα οποία να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχουν αρνητικές συνέπειες.

6.                  Τι πρέπει να γίνει;

Καμία παραγωγική μονάδα δε θα σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε την ανθρώπινη εργασία, αν τελικά δεν επιχειρεί να υπηρετήσει έναν ευρύτερο κοινωνικό ρόλο, ενάντια στα δόγματα της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Το μόνο που μπορεί να πετύχει τη διατήρηση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς όρους  δουλειάς και με σεβασμό στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία είναι η αλλαγή της θέσης των εργαζόμενων μέσα στην παραγωγή και η δημόσια-κοινωνική ιδιοκτησία, με συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, των μεγάλων παραγωγικών μονάδων όπως η ΑΓΕΤ. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να στοχεύει και ο περιορισμός της ασυδοσίας της εργοδοσίας, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι στην περίπτωση της ΑΓΕΤ και η ρητή απαγόρευση καύσης σκουπιδιών.

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

Γιά την εναλλαγή του περιφερειακού συμβούλου της Αριστερής Παρέμβασης

Ανακοίνωση για την εναλλαγή του περιφερειακού συμβούλου της Αριστερής Παρέμβασης

Εναλλαγή στα πρόσωπα, σταθερότητα στην πολιτική και στις αξίες μας

Από τη συνεδρίαση της 26^ης Απριλίου, η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία εκπροσωπείται στις συνεδριάσεις του περιφερειακού συμβουλίου από το νέο περιφερειακό σύμβουλο Αντώνη Αδάμου. Στα μέσα της θητείας του περιφερειακού συμβουλίου, η Αριστερή Παρέμβαση, με συνέπεια στις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει και μετά από δημοκρατικές διαδικασίες του περιφερειακού της σχήματος σε ολομελειακές διαδικασίες, αποφάσισε την εναλλαγή του εκπροσώπου της και εκλεγμένου περιφερειακού συμβούλου Στάθη Ντούρου. Η απόφαση αυτή, που αποτελεί και θετικό κεκτημένο και της προηγούμενης θητείας μας στο περιφερειακό συμβούλιο (Νοέμβρης 2010 – Αύγουστος 2014), επιχειρεί να οριοθετηθεί και να συγκρουστεί με την αστική θέση περί πολιτικής και εκπροσώπησης. Για εμάς η πολιτική δεν είναι έργο των «ειδικών», των «ειδημόνων» και των «παραγόντων», δεν εκφράζεται με το «σφιχταγκάλιασμα» στις αιρετές θέσεις που προκύπτουν μέσα από τις εθνικές, τις τοπικές εκλογές και τις εκλογές σε συλλόγους και σωματεία, αλλά μέσα από την ίδια τη δυνατότητα της θιγόμενης πλειοψηφίας να εκφράζει με συλλογικά οργανωμένο τρόπο τη βούληση της και τις ανάγκες της. Με αυτή την αφετηρία εξάλλου η αντίθεσή μας στον Καλλικράτη, και σε όλη τη διοικητική διάρθρωση του σύγχρονου καπιταλιστικού κράτους, δεν αφορά μόνο τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίζονται αυτή την εξουσία, αλλά και την ίδια της τη φύση, η οποία μετατρέπει τους ανθρώπους σε εκτελεστές εντολών (σχεδόν πάντα εναντίον του υλικού τους συμφέροντος) και σε αδύναμα όντα που για να λύσουν από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο πρόβλημα πρέπει να το αναθέσουν σε κάποιον από τους κύκλους της κυρίαρχης πολιτικής (δημάρχους, βουλευτές, πρωθυπουργούς κτλ).

Επιδίωξη μας είναι η εργαζόμενη πλειοψηφία να αρχίσει να οικοδομεί τα δικά της όργανα πολιτικής, σε αντιπαράθεση με εκείνα του αστικού κράτους. Αυτό είναι που ονομάζουμε οργανωμένος λαός. Όργανα που θα αντλούν τις ιστορικές τους ρίζες από τις καλύτερες παραδώσεις της «λαϊκής αυτοδιοίκησης» και των «λαϊκών συνελεύσεων», που γεννήθηκαν στα ελεύθερα Βουνά τη δεκαετία του 40 και μικρογραφίες τους έδωσαν δύναμη σε όλους τους μετέπειτα αγώνες του λαού μας. Όργανα που θα εξελίσσουν δημιουργικά τη θετική παρακαταθήκη των λαϊκών συνελεύσεων, των εργατικών λεσχών, δομών αλληλεγγύης, ζωντανών πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων, συνεταιρισμών και μορφών κολεκτίβικης διαχείρισης, που ξεπήδησαν τα τελευταία χρόνια μέσα από τους πολύμορφους αγώνες.  Όργανα που θα επιχειρούν να απαντήσουν σε όλα τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζητήματα της σημερινής εργατικής τάξης και της νεολαίας και ως τέτοια θα είναι εχθρικά προς κάθε έκφανση της αστικής πολιτικής. Με την εναλλαγή που επιλέγουμε να κάνουμε σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, σε σωματεία και ομοσπονδίες και όπου εκλέγονται άνθρωποι της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δεν επιδιώκουμε να βελτιώσουμε τους αστικούς θεσμούς. Επιδιώκουμε να μπολιάσουμε τη λαϊκή συνείδηση με έναν άλλο κώδικα αξιών και τελικά μια συνολικά διαφορετική αντίληψη για την πολιτική και τη συλλογική έκφραση.    

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία συγκροτήθηκε το 2010. Η παρέμβαση μας αυτά τα χρόνια βασίστηκε γύρω από 4 βασικούς πυλώνες. Πρώτον την ανάγνωση του στρατηγικού ρόλου που παίζει η Ε.Ε. στη συγκρότηση της σύγχρονης αστικής πολιτικής, άρα και την ανάγκη σύγκρουσης με τα ιερά και τα όσια αυτής, ως βασική προϋπόθεση μιας παρέμβαση που να μπορεί να εξηγεί τις κινήσεις του αντίπαλου στρατοπέδου και να καταφέρει πλήγματα σε βασικούς πυλώνες του σχεδίου του, προκειμένου να μπορέσουν να ανοίξουν δρόμοι κατάκτησης όρων αξιοπρεπούς διαβίωσης για την κοινωνική πλειοψηφία. Δεύτερον την ψηλάφηση και την περιγραφή των βασικών αναγκών των εργαζομένων και την αναγκαία σύγκρουση που πρέπει να υπάρχει με το καπιταλιστικό οικοδόμημα, προκειμένου να υλοποιηθούν στη βάση ενός προγράμματος ρήξης και ανατροπής με κατεύθυνση τη θεμελίωση μιας άλλης κοινωνίας. Τρίτον μια αντιδιαχειριστική και τελικά αντιθεσμική αντίληψη, αντίληψη συνολικά αντιπολιτευόμενη στο σύστημα και τους εκφραστές του, που δεν επιδιώκει να γίνει η αριστερή εκδοχή στο ευρύτερο κάδρο της αστικής συνέχειας, αλλά να αναδείξει μια άλλη μεθοδολογία, τόσο στις μορφές όσο και στην κατεύθυνση των διεκδικήσεων, προκειμένου ο λαός με τα δικά του όργανα επιβολής της θέλησης του να απαντά στις ανάγκες του όχι με βάση το καπιταλιστικά εφικτό, αλλά το κοινωνικά αναγκαίο. Τέταρτον την ίδια τη δυνατότητα των πολύμορφων κινημάτων να καθορίζουν τα ίδια τη συζήτηση όσο και τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων, σε μια κατεύθυνση τελικά κατάργησης του ρόλου τους και διεκδίκησης με όρους πολιτικού εκβιασμού.

            Στη βάση αυτή εκτιμάμε πως κατορθώσαμε σε μεγάλο βαθμό να υπηρετήσουμε τους στόχους που θέσαμε και να διεκδικούμε δίκαια τον τίτλο της μοναδικής αντιπολίτευσης εντός και εκτός του περιφερειακού συμβουλίου, όπου στο μέτρο των δυνατοτήτων μας ταράξαμε αρκετές φορές τα ήρεμα νερά της συναίνεσης των συμβουλίων. Κορυφαίες στιγμές σε αυτή την πορεία των 2,5 χρόνων από τις εκλογές του 2014 ήταν η πολιτική σύγκρουση στην τελετή ορκωμοσίας του περιφερειακού συμβουλίου, το μπλοκάρισμα της δημιουργίας καταδυτικών πάρκων και της ιδιωτικοποίησης του αιγιαλού και της θάλασσας με την καθοριστική παρέμβαση των ψαράδων και των τοπικών κοινωνιών, η αντιπαράθεση για τους διωκόμενους από τους εργολάβους του νοσοκομείου Τρικάλων, η αντιπαράθεση μας με τη Χ.Α., καθώς και η ανάδειξη μιας σειράς κρίσιμων κοινωνικών ζητημάτων (κλείσιμο εργοστασίων, μεταναστευτικό, ΕΛΓΑ, δίωξη 5 φοιτητών από ιταλικές αρχές, δασικοί χάρτες κτλ). Με βάση αυτές τις θέσεις, τις αξίες και παρακαταθήκες συνεχίζουμε, επιχειρώντας να συμβάλουμε με καθοριστικό τρόπο στη μάχη του λαού μας για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυριαρχίας και τη θεμελίωση μιας ζωής ελεύθερης.

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή

Εκδήλωση της Αριστερής Παρέμβασης για την ενέργεια την Τετάρτη 31/05 στη Λάρισα

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ  ΣΥΖΗΤΗΣΗ  ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ  31 ΜΑΪΟΥ  ΚΑΙ  ΩΡΑ  20:00 ΜΜ  ΣΤΟ  ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ  «ΔΙΟΝΥΣΟΣ»  ΜΕ  ΘΕΜΑ :

ΖΗΤΗΜΑΤΑ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ  ΣΤΗ  ΧΩΡΑ  ΜΑΣ  ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ  ΤΩΝ  ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ 

- ΜΥΘΟΙ  ΚΑΙ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ  ΓΥΡΩ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ»  ΤΗΣ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

-ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ  ΕΠΑΡΚΕΙΑ  ΚΑΙ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΜΙΓΜΑ  ΣΤΗ  ΧΩΡΑ  ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ  ΔΙΕΘΝΩΣ  

ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ  ΠΡΑΣΣΟΣ συνταξιούχος π. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ«ΕΡΓΑΤΙΚΗ  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»   Σ.Ε.Ε.Ν.

Την  συζήτηση θα  συντονίσει  ο  περιφερειακός  σύμβουλος ΑΔΑΜΟΥ   ΑΝΤΩΝΗΣ

Κοινό κείμενο των αντικαπιταλιστικών σχημάτων σε περιφέρειες και δήμους για τα γεγονότα στη Ν. Φιλαδέλφια

Κοινό κείμενο σχημάτων και κινήσεων με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στη Ν. Φιλαδέλφεια

Τους τελευταίους μήνες η Νέα Φιλαδέλφεια βρίσκεται ξανά σε «κατάσταση πολιορκίας». Ομάδες τραμπούκων «περιπολούν» στην περιοχή απειλώντας και αποκλείοντας στέκια και κοινωνικούς χώρους, προσπαθώντας να διαλύσουν εκδηλώσεις πολιτικών χώρων, επιτιθέμενοι σε δημοτικούς συμβούλους και όποιον πολίτη τολμά να εκφράσει άποψη διαφορετική από το σχέδιο οικονομικής εκμετάλλευσης της ευρύτερης περιοχής από τον επιχειρηματία και αφανή ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΚ Δημήτρη Μελισσανίδη, αλλά και άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα, περιλαμβανομένης της Μητρόπολης Ν. Ιωνίας – Ν. Φιλαδέλφειας.

Το 2014, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ άνοιξε το δρόμο, ψηφίζοντας φωτογραφικές διατάξεις προκειμένου να προχωρήσει το επιχειρηματικό σχέδιο της ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕ συμφερόντων Δ. Μελισσανίδη, στο  Ρυθμιστικό Αθήνας/Αττικής. Από εκείνη την περίοδο και μετά ξεκινά στην περιοχή η εφαρμογή του «νόμου Μελισσανίδη» απέναντι σε όποιον τολμά να αμφισβητεί τα σχέδιά του. Σήμερα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιβραβεύει την επιβολή του δικαίου της μαφίας ψηφίζοντας στη Βουλή νέα φωτογραφική διάταξη για να προχωρήσει η ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕ τα σχέδιά της. Την ίδια στιγμή έχει ήδη εξαγγείλει την οικοπεδοποίηση τμήματος του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί, περιοχή που εμπεριέχεται στη Β ζώνη προστασίας του Υμηττού, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά σχέδια του ουσιαστικού ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Παναθηναϊκός Γ. Αλαφούζου, ενώ ετοιμάζεται να χαρίσει το ΣΕΦ στους Αγγελόπουλους της ΠΑΕ Ολυμπιακός, το Τένις στο ΟΑΚΑ στον Αγγελόπουλο της ΠΑΕ ΑΕΚ, ενώ παίρνει σειρά ο Σαββίδης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ που διεκδικεί ένα πρώην στρατόπεδο 700 στρεμμάτων.

Νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαιοκράτη;

Η παράδοση ολόκληρων περιοχών πρασίνου, ελεύθερων χώρων και δημόσιας γης στο κεφάλαιο δεν είναι ζήτημα της Ν. Φιλαδέλφειας, ούτε σχετίζεται αποκλειστικά με τα γήπεδα επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού (Λάτσης), η παράδοση του Πειραιά στο εφοπλιστικό κεφάλαιο (Μαρινάκης) και στα επιχειρηματικά συμφέροντα της COSCO, η παραχώρηση του Φαλήρου στο Ίδρυμα Νιάρχος, η προσπάθεια τσιμεντοποίησης του Υμηττού, η ιδιωτικοποίηση «φιλέτων» στην παραλιακή ζώνη (λ.χ. Αστέρας Βουλιαγμένης, Αστέρια Γλυφάδας), είναι όψεις της πλήρους παράδοσης της δημόσιας γης σε ιδιώτες στην Αττική. Απειλεί να τη μετατρέψει σε περιοχή αβίωτη για τους κατοίκους και ανοιχτή μόνο στα επιχειρηματικά συμφέροντα, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων και τις τροπολογίες που ψηφίζονται ασμένως στη Βουλή από όλα τα κόμματα υπηρέτες του κεφαλαίου (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ένωση Κεντρώων, Ποτάμι, Χρυσή Αυγή).

 Σε όλο αυτό το σκηνικό που ραγδαία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια στην Αττική, βαριές είναι οι ευθύνες της Περιφερειακής Διοίκησης της Ρ. Δούρου. Έχουν στη πράξη αναιρέσει οποιαδήποτε δήλωση, προγραμματική δέσμευση ή εξαγγελία, και πότε με τη διακριτική στήριξη, πότε με συναίνεση, πότε με σιωπή, στη πραγματικότητα στηρίζουν και χρηματοδοτούν κάθε αυθαιρεσία των επιχειρηματικών συμφέροντα που σταδιακά θα μετατρέψουν την Αττική σε κρανίου τόπο.  

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προωθεί το 4ο μνημόνιο που καταστρέφει τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους φτωχούς, αλλά ανοίγει ευκαιρίες για κερδοσκόπους «επενδυτές» χαρίζοντας τους τελευταίους ελεύθερους χώρους στο κεφάλαιο, γυρνώντας ξεδιάντροπα την πλάτη σε κινήματα πάνω στα οποία πάτησε για να γίνει κυβέρνηση. Αυτή η «ανάπτυξη» σημαίνει ένα δεύτερο κύμα λεηλασίας και τσιμεντοποίησης που θα καταστρέψει ό,τι απέμεινε από την επιδρομή της Ολυμπιάδας του 2004.

Οι γειτονιές μας θα παραδοθούν στις μαφίες του κεφαλαίου;

Το «πείραμα» που εξελίσσεται στη Ν. Φιλαδέλφεια είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω: είναι η προσπάθεια να επιβληθεί το δίκιο του κεφαλαίου με τη βία παρακρατικών ομάδων. Το έχουμε ζήσει, άλλωστε, με τις μαφίες της παραλιακής, τις μαφίες των οικοπεδοφάγων και άλλες μικρής ή μεγαλύτερης εμβέλειας μαφιόζικες ομάδες που προσπαθούν να επιβάλλουν το νόμο της σιωπής σε ολόκληρες περιοχές.  Γι’ αυτό τα όσα συμβαίνουν στη Ν. Φιλαδέλφεια σήμερα αφορούν όλη την Αττική. Αν αφήσουμε το νόμο της σιωπής να επιβληθεί στη Ν. Φιλαδέλφεια, με τον ίδιο τρόπο θα επιβληθούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου σε κάθε μικρή ή μεγάλη περιοχή, ενάντια σε κάθε κίνημα κατοίκων ή όποιον-αν αντιστέκεται.

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΌΜΑΣΤΕ

Ενάντια στο Ρυθμιστικό Αθήνας/Αττικής/Θεσσαλονίκης και την «ανάπτυξή» που προωθούν

Λέμε όχι στην τσιμεντοποίηση και την εμπορική εκμετάλλευση του δημόσιου χώρου, των δασών, των πάρκων, των αρχαιολογικών χώρων και κάθε κοινόχρηστου αγαθού (αιγιαλός-παραλία). Θέλουμε ανθρώπινες γειτονιές, με καθορισμό και απαγόρευση χρήσεων, με περιορισμούς στη δόμηση, με δημόσια σχολεία, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες, γηροκομεία, αθλητικούς χώρους, πολιτιστικούς χώρους που να καλύπτουν τις ανάγκες ζωής και αναψυχής των κατοίκων όλης της Αττικής.

Ενάντια στο «σχέδιο Μελισσανίδη» για τη Νέα Φιλαδέλφεια και την ευρύτερη περιοχή και ενάντια σε όλα τα επιχειρηματικά σχέδια των Μαρινάκη, Αλαφούζου, Νιάρχου, Λάτση κ.α. για την άλωση του δημόσιου χώρου.

Η Νέα Φιλαδέλφεια -και όλες οι γειτονιές- να παραμείνουν περιοχές κατοικίας. Άλσος ανοιχτό σε όλους τους πολίτες, με τη διαχείρισή του στον Δήμο και σε επιτροπές κατοίκων. Ούτε ένα δέντρο να μην κοπεί, ούτε ένα στρέμμα από το Άλσος να μην παραχωρηθεί σε οποιαδήποτε εμπορική χρήση (γήπεδο, Mall, πάρκιγκ κ.λπ.).  Να τεθεί τέλος στη συνειδητή εγκατάλειψή του πάρκου, να αναβαθμιστεί ώστε να αποτελέσει πνεύμονα πρασίνου και ελεύθερο χώρο συνάντησης των κατοίκων της Νέας Φιλαδέλφειας και των όμορων δήμων. Το ίδιο διεκδικούμε και για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Γουδί, το Πεδίο του Άρεως και όλα τα πάρκα της Αττικής. Το Ελληνικό να μετατραπεί σε άλσος υψηλού πρασίνου.

Στο χώρο που ήταν χτισμένο το στάδιο της ΑΕΚ, με τους πολεοδομικούς κανόνες που ισχύουν και είναι αποδεκτοί και από τους πολίτες της Φιλαδέλφειας και χωρίς να κοπεί ούτε ένα δέντρο, να γίνει το νέο γήπεδο-αθλητικό κέντρο της ερασιτεχνικής ΑΕΚ. Να προχωρήσει η διαμόρφωση του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί και όχι να φυτευτούν οι εγκαταστάσεις του γηπέδου της ΠΑΕ ΠΑΟ και τα πολυκαταστήματα των εταιριών μέσα σε αυτό τον ήδη παραχωρημένο χώρο.

Να πάψει να δίνεται δημόσιο χρήμα και δημόσιος χώρος στις ιδιωτικές ΠΑΕ και τις ιδιωτικές ΑΕ που συστήνουν οι ΠΑΕ για τη διαχείριση γηπέδων. Το δημόσιο (Περιφέρεια, Δήμοι, Υπουργείο Αθλητισμού κλπ), να χρηματοδοτούν μόνο έργα αθλητισμού που θα έχουν τις εξής προϋποθέσεις: α. Να ανήκουν στις ερασιτεχνικές ομάδες και μπορούν να υποδεχτούν πολλά αθλήματα ερασιτεχνικού αθλητισμού, β. να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά και οι κάτοικοι της περιοχής για να αθλούνται, γ. να μην έχουν εμπορικές χρήσεις. Να χρηματοδοτεί το δημόσιο ένα πρόγραμμα μαζικού λαϊκού αθλητισμού ώστε όλα τα παιδιά και οι γονείς τους να έχουν δωρεάν πρόσβαση στις γειτονιές σε γήπεδα και εγκαταστάσεις άθλησης.

Χώροι άθλησης για όλο τον λαό, και όχι για τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Για τη δημοκρατία στις γειτονιές μας

Ενώνουμε τη φωνή μας με όλες τις συλλογικότητες της γειτονιάς και του κινήματος  στην υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών, του δικαιώματος των λαϊκών συλλογικοτήτων και του κόσμου να εκφράζουν την άποψή τους και να αντιπαλεύουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Δηλώνουμε ότι θα σταθούμε αλληλέγγυοι-ες απέναντι στην τρομοκρατία των «επιχειρηματικών συμμοριών», στην υπεράσπιση της δημοκρατίας και του δημόσιου χώρου από την επέλαση του κεφαλαίου.

Υπογραφές

Οι περιφερειακές κινήσεις

Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική

Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα

Αριστερη Παρεμβαση- Αντικαπιταλιστικη Κινηση στη Δυτικη Ελλαδα

Ανταρσία –Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κεντρικη Μακεδονία

Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια

ΑΡ.ΣΥ ΑΝΑΤΡΟΠΗ-Ανταρσία στη Δυτική Μακεδονία

Ανταρσία στο Μωριά-Συμπόρευση για την ανατροπή

Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την Ανατροπή

Οι τοπικές κινήσεις

Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας

Εκτός Σχεδίου-Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία

Αριστερή Κίνηση Περιστερίου

Ανυπότακτη Πετρούπολη

ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΝΟΥ Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης

Ρήγμα στα Δυτικά (Αιγάλεω)

Μια πόλη ανάποδα – Αριστερή παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης 

Αριστερή Παρέμβαση Βύρωνα

Μαρίδα Δαφνης Υμηττού

Κϊνημα στην Πόλη του Ζωγράφου
Φυσάει Κόντρα -Αγία Παρασκευή
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση Μαρουσιού "Εκτός των Τειχών" 
Ανυπότακτη πόλη -Αντικαπιταλιστική παρέμβαση στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού

Ανταρσία στην Κοκκινιά της προσφυγιάς και της αντίστασης
Ανυπακοή στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης
Μέτωπο Ρήξης Ανατροπής Δήμου Θέρμης

Αριστερή Παρέμβαση στα Γιάννενα

Ανυπότακτο Αγρίνιο

Άρθρο συνδικαλιστών του ΟΣΕ Θεσσαλίας για το δυστύχημα στο Άδενδρο και την κατάσταση στους ελληνικούς σιδηρόδρομους

Η υποβάθμιση, οι εργολάβοι και οι ιδιωτικοποιήσεις σκοτώνουν

Ο εκτροχιασμός της αμαξοστοιχίας I/C58 του δρομολογίου Αθήνα – Θεσσαλονίκη στις 13 Μαΐου στο Άδενδρο, που κόστισε τη ζωή σε 3 ανθρώπους και προκάλεσε τραυματισμό σε αρκετούς ακόμα,  φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο με τον πλέον τραγικό τρόπο το διαρκές έγκλημα της εγκατάλειψης του πλέον λαϊκού μέσου μεταφοράς με στόχο την υπαγωγή του σε ένα φτηνό προϊόν προς πώληση. Ένα σχέδιο που μετράει πολλά χρόνια, αλλά υλοποιείται με ιδιαίτερα ταχύς ρυθμούς από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς μετά την πώληση της ΤΡΕΝΟΣΕ στην ΤΡΕΝΙτάλια, στο σφυρί έχει βγει και η ΕΕΣΤΥ (μέχρι 30/06 κατατίθενται προσφορές) προκειμένου να ολοκληρωθεί σιγά σιγά το πάζλ της ιδιωτικοποίησης των εταιριών που συγκροτούν τους ελληνικούς σιδηρόδρομους.

Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς εμπειρογνώμων για να καταλάβει γιατί εκτροχιάστηκε το τρένο στο Άδενδρο. Η κυνική δήλωση εξάλλου του κ. Πετράκη  διευθύνοντα σύμβουλου του ΟΣΕ πως «έτσι λειτουργούν τα δρομολόγια εδώ και 12 χρόνια που λειτουργεί αυτή η γραμμή και δεν έχει συμβεί το παραμικρό», εκτός απ το ότι αποσκοπεί στο να «βγάλει λάδι» τόσο την παρούσα όσο και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αποτελεί τη μεγαλύτερη παραδοχή της μεθοδευμένης και κατ επέκταση εγκληματικής εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων. Με τη δήλωση αυτή εξάλλου, ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ αποδέχεται ως φυσιολογική, την αντικανονιστική λειτουργία των δρομολογίων στην Σίνδο και το Άδενδρο,  σταθμούς στους οποίους η διευθέτηση των αλλαγών τροχιάς είναι σε παρακαμπτήριο, χωρίς την παρουσία σταθμάρχη και κλειδούχου, χωρίς φωτοσήμανση ,χωρίς τηλεδιοίκηση( κατά παράβαση  δηλαδή κάθε κανονιστικής διάταξης ). Ξεχνάει όμως να πει 2 σημαντικά στοιχεία. Από το 2004 έχει αγοραστεί από τη Siemens (από πού αλλού άλλωστε…) ο εξοπλισμούς που απαιτείται για την εγκατάσταση της φωτοσήμανσης. Έχει αγοραστεί επίσης με 143.000.000 το σύστημα συνεργασίας των τρένων με τη φωτοσήμανση, αλλά ουσιαστικά είναι άχρηστο, καθώς λόγο της καθυστέρησης του τελειώματος της γραμμής (από τους εργολάβους που έχουν αναλάβει) η φωτοσήμανση δεν έχει εγκατασταθεί. Το παραπάνω σύστημα είναι ικανό να αποτρέψει τέτοιου είδους ατυχήματα. Ως εκ τούτου, οι οικονομικοί, πολιτικοί και διοικητικοί χειρισμοί είναι εγκληματικοί.

Ποια είναι η υλική βάση αυτής της κατάστασης; Η εκκωφαντική έλλειψη προσωπικού, αλλά και η εν λευκώ παράδοση σχεδόν όλων των βασικών λειτουργιών των σιδηροδρόμων σε ιδιωτικές εταιρίες και εργολάβους. Η τελευταία σειρά προσλήψεων στους σιδηρόδρομους ήταν το 1985! Από εκείνη την περίοδο μέχρι σήμερα ελάχιστες νέες θέσεις προκηρύχτηκαν στους σιδηρόδρομους (κάποιες λίγες με τη δημιουργία του προαστιακού, καθώς και κάποιες για ΑμεΑ από το 1990 και μετά), ενώ τα τελευταία 3 χρόνια μέσω της μαθητείας του ΟΑΕΔ επισέρχονται από την πίσω πόρτα οι θέσεις της «εργασίας δίχως αύριο», δίνοντας την ευκαιρία σε διάφορους καλοθελητές της αστικής πολιτικής, να παίζουν με την ελπίδα εκατοντάδων νέων που ανακυκλώνονται μέσω αυτού του καθεστώτος, για μόνιμη και σταθερή εργασία.

Το «κενό» αυτό ήρθαν να καλύψουν μικροί και μεγάλοι εργολάβοι, με καταστροφικές συνέπιες τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο της ασφάλειας των επιβατών αλλά και των εργαζομένων των σιδηροδρόμων. Τα παραδείγματα πολλά. Από το 2012 υπάρχει νόμος που επιτρέπει την εκμετάλλευση και τη συντήρηση της γραμμής από ιδιώτες. Ένα καθεστώς που στη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που υιοθετήθηκε, στην Αγγλία, στις εποχές του σκληρού «θατσερισμού» απέτυχε και εγκαταλείφτηκε! Δεκάδες είναι τα έργα που δημοπρατούνται 5 και έξι φορές, αρχίζουν και σταματάνε στη μέση (Μπράλος-Καλίδρομο), άλλα που μένουν στη μέση καθώς οι μεγάλοι εργολάβοι (κατά κύριο λόγο η ΤΕΡΝΑ και ο ΑΚΤΩΡ) μοιράζουν τα έργα σε μικρότερους υπεργολάβους (γραμμή Αθήνα-Χαλκίδα) και άλλα που εγκαταλείπονται βορά στους επίδοξους αγοραστές μόλις έχουν τελειώσει (γραμμή Πελοποννήσου)! Η δραστηριότητα αυτή δε, χρηματοδοτείται από το 1982 μέχρι σήμερα είτε με δανεισμό, είτε με κονδύλια της ΕΕ, δίνοντας μια απλή απάντηση τόσο στην διόγκωση των χρεών των σιδηροδρόμων (στην οποία δεν οδήγησαν απ ότι φαίνεται οι υποτιθέμενοι «παχυλοί» μισθοί των σιδηροδρομικών), αλλά και την οργανική σχέση-σχέση εξάρτησης και επιβίωσης που έχει το κατασκευαστικό κεφάλαιο (και όχι μόνο…), με την ΕΕ, τις κατευθύνσεις της και τελικά την πολιτική και την ύπαρξη της. Όσο για την εξόφθαλμη οικονομική ζημιά των εργολαβιών στο δημόσιο ταμείο, η ιλαροτραγωδία συμπληρώνεται από τις οφειλές εκατομμυρίων των εργολάβων των εισιτηρίων στον ΟΣΕ! Αν δε δούμε και το «κερδοφόρο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων», όπως συνηθίζουν διάφοροι να αποκαλούν τις ιδιωτικοποιήσεις, θα δούμε πως στην ουσία δεν αγοράζουν, αλλά επιδοτούνται για να τους χαριστεί η δημόσια περιουσία. Η ΤΡΕΝΙτάλια για την «αγορά της ΤΡΕΝΟΣΕ θα παίρνει για 5 χρόνια 50 εκατομμύρια επιχορήγηση από το ελληνικό κράτος…!!!Κοινώς εισπράττουν από παντού σε βάρος όλων και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.  

Από τα παραπάνω είναι καθαρό πως εμείς μιλάμε για ασφαλείς και οικονομικές υπηρεσίες μεταφορών, προσιτές σε όλους και με τη δυνατότητα δημιουργίας ενός τεράστιου κύκλου εργασιών που θα χαρίζει μόνιμη εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους και η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα οικονομικά τους στηρίγματα (που δεν είναι άλλοι από τους επίδοξους αγοραστές και τους εργολάβους), για μια τυχοδιωκτική «μπίζνα» που θα εκμεταλλευτεί τις δημόσιες υποδομές ως ένα «ρούχο μιας χρήσης», θα αφήσει πίσω του κυριολεκτικά συντρίμμια και πάνω απ όλα θα θέτει διαρκώς σε κίνδυνο χιλιάδες ζωές και θα κάνει τη μετακίνηση για εκατομμύρια άλλους όνειρο απατηλό. Η μάχη λοιπόν ενάντια στην υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τους και κυρίως η επανακατάκτηση του κοινωνικού τους χαρακτήρα είναι μάχη για την ίδια τη ζωή σε κάθε έκφανση αυτής.   

Οικονόμου Αριστείδης

Παυλάκης Χαράλαμπος

μέλη του ΔΣ του Συνδέσμου Σιδηροδρομικών Θεσσαλίας