Βόλος:
“Καίνε τις ζωές μας για το κέρδος”
Μεγάλο συλλαλητήριο το Σάββατο 13 Ιουνίου, ενάντια στην καύση σκουπιδιών και στην πλήρη κυριαρχία της Lafarge και των επιχειρηματικών συμφερόντων
Ο
μεγάλος αγώνας
του λαού
της πόλης
του Βόλου
ενάντια στην
καύση σκουπιδιών
από το
εργοστάσιο της
ΑΓΕΤ, ιδιοκτησίας
Lafarge,
εισέρχεται
σε τροχιά
νέας κλιμάκωσης
το Σάββατο
13 Ιουνίου. Το
μεγάλο συλλαλητήριο
που διοργανώνει
ο συντονισμός
συλλογικοτήτων
Βόλου και
μια σειρά
άλλες κινηματικές
συλλογικότητες
της πόλης,
έρχεται να
σηκώσει το
γάντι του
πολέμου που
έχουν κηρύξει,
οι πολυεθνικοί
κολοσσοί, οι
κυβερνήσεις και
το επιχειρηματικό
τοπικό κράτος,
στα κοινωνικά
δικαιώματα, στις
ελευθερίες, στο
φυσικό περιβάλλον
και στην
ίδια την
ανθρώπινη ζωή.
Εδώ
και περίπου
3 χρόνια, στο
έδαφος της
“παραγωγικής
ανασυγκρότησης”
και στο
κυνήγι του
επενδυτικού
παροξυσμού, η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
-ΑΝΕΛ, ή
δημοτική αρχή
Βόλου και
η περιφέρεια
Θεσσαλίας, στη
βάση κατευθύνσεων
της ΕΕ,
θεμελίωσαν ένα
επιχειρηματικό
τερατούργημα,
μέσω της
εξασφάλισης των
προϋποθέσεων
για την
καύση σκουπιδιών
από την
τσιμεντοβιομηχανία
της ΑΓΕΤ.
Οι εν
λόγω μεθοδεύσεις
δεν εξασφάλιζαν
απλά δωρεάν
καύσιμο για
τον πολυεθνικό
όμιλο, ούτε
απλά άνοιξαν
τις πόρτες
για κερδοφόρα
επιχειρηματικά
αλισβερίσια
γύρο από
το ζήτημα
της διαχείρισης
των σκουπιδιών.
Ουσιαστικά
μετέτρεψαν τη
Lafarge
σε
τοποτηρητή
της
κοινωνικής
και
οικονομικής
ζωής
μιας
ολόκληρης
περιοχής,
καθώς
και
σε
παράγοντα
καθορισμού
τόσο
του
περιβάλλοντος
διαβίωσης
χιλιάδων
ανθρώπων,
όσο
και
των
βαθμών
ελευθερίας
τους.
Η
κυβέρνηση της
ΝΔ αφού
στήριξε όλα
αυτά τα
χρόνια μέσω
των τοπικών
της παραγόντων
το έγκλημα
της καύσης
σκουπιδιών,
έρχεται ουσιαστικά
σήμερα να
το ολοκληρώσει
και να
το επεκτείνει.
Η προώθηση
της ΜΠΕ
για την
κατασκευή
εργοστασίου
επεξεργασίας
SRF που
θα
καταλήγει
ως
φτηνό
– δωρεάν
καύσιμο
στην
ΑΓΕΤ
και
η
αντιγραφή
του
πειράματος
της
καύσης
σκουπιδιών
και
στη
Θεσσαλονίκη,
αποτελούν
σημαντικά
βήματα
στην
ολοκλήρωση
ενός
εγκλήματος
στον
άνθρωπο
και
στο
περιβάλλον.
Η
εξασφάλιση
όλων
των
υλικών,
οικονομικών
και
νομικών
προϋποθέσεων
σε
μεγάλους
επιχειρηματικούς
ομίλους
να
λεηλατήσουν
όλο
το
φυσικό
πλούτο,
από
τον
αέρα
και
το
νερό,
μέχρι
τα
δάση
και
τα
βουνά,
μέσω
του
αντιπεριβαλλοντικού
νόμου
που
ψήφισε
η
κυβέρνηση
της
ΝΔ
πριν
λίγες
μέρες,
αποτελεί
την
πλέον
επίσημη
καταγραφή
των
σχεδιασμών
του
κεφαλαίου,
αλλά
και
την
ολοκλήρωση
όλων
των
“ημιτελών”
βημάτων
των
προηγούμενων
χρόνων.
Η
θεμελίωση
των
σχεδιασμών
για
την
καύση
σκουπιδιών
είναι
όμως
και
τέκνο
των
μετασχηματισμών
που
έγιναν
τα
τελευταία
χρόνια
στη
δομή
και
τη
λειτουργία
του
τοπικού
κράτους.
Η
μετατροπή
των
δήμων
και
των
περιφερειών
είτε
σε
κέντρα
επιχειρηματικότητας,
είτε
σε
παραρτήματα
μεγαλύτερων
ή
μικρότερων
επιχειρηματικών
συμφερόντων,
έδωσε
ώθηση
στην
εκδήλωση
μιας
σειράς
αντιλαϊκών
σχεδιασμών,
και
διεύρυνε
την
“κοινωνική
διεισδυτικότητα”
των
στρατηγικών
επιλογών
του
κεφαλαίου.
Τέκνα
αυτής
της
διαδικασίας
και
άμεσα
συνδεδεμένοι
με
τις
συμφωνίες
της
Lafarge
για
την
καύση
σκουπιδιών
είναι
τόσο
ο
δήμαρχος
Βόλου
Αχ
Μπέος,
όσο
και
ο
περιφερειάρχης
Θεσσαλίας
Κ.
Αγοραστός.
Η
οργή
τους
και
η
χυδαιότητά
τους
απέναντι
στο
λαϊκό
παράγοντα
που
υπονομεύει
τις
συμφωνίες
που
έχουν
προσυπογράψει
πάνω
και
κάτω
από
τα
τραπέζια
της
εξουσίας
είναι
η
απόδειξή
της
βαθιάς
τους
ενοποίησης
με
τους
εγκληματικούς
σχεδιασμούς,
που
δεν
αφορούν
μόνο
την
καύση
σκουπιδιών,
αλλά
και
την
αρπαγή
των
νερών,
την
εγκατάσταση
ανεμογεννητριών,
τους
σχεδιασμούς
για
την
ιδιωτικοποίηση
θάλασσας
και
αιγιαλού
κτλ.
Σε
αυτή
την
κρίσιμη
καμπή
της
κλιμάκωσης
των
σχεδιασμών
για
τη
λεηλασία
της
φύσης,
αλλά
και
την
ανάδυσης
σημαντικών,
ηρωικών
και
νικηφόρων
τοπικών
κινημάτων,
το
συλλαλητήριο
στις
13 Ιουνίου,
έρχεται
καταρχάς
να
θυμίσει
την
ανάγκη
για
ενοποίηση
των
επιμέρους
τοπικών
αντιστάσεων
σε
ένα
κίνημα
που
δε
θα
παλεύει
για
την
τοπική
εξαίρεση,
αλλά
θα
παλεύει
ενάντια
στην
καπιταλιστική
ανάπτυξη.
Σε
έναν
κόσμο
που
όλα
τα
κυρίαρχα
κέντρα
επιχειρούν
να
μας
πείσουν
πως
η
ζωή
της
κοινωνικής
πλειοψηφίας
είναι
συνυφασμένη
με
την
απρόσκοπτη
εκδήλωση
των
επενδυτικών
σχεδιασμών
του
κεφαλαίου,
εμείς
να
κάνουμε
την
εμπειρία
από
τις
Σκουριές,
τα
Άγραφα,
το
Βόλο,
την
Ήπειρό,
τις
Κυκλάδες,
δύναμη
για
ένα
μαχητικό
ανατρεπτικό
κίνημα
που
θα
οριοθετεί
τις
ανθρώπινες
ανάγκες
και
την
πραγμάτωσή
τους
σε
ισορροπία
με
το
περιβάλλον,
πάνω
από
τις
επενδύσεις,
τους
επενδυτές
και
τα
κέρδη
τους.
Ο
πεινασμένος
λαός
το
μονό
που
θα
χορτάσει
από
το
επενδυτικό
σαφάρι
είναι
ο
καρκίνος
της
καύσης
σκουπιδιών,
οι
πόλεμοι
και
η
υποβάθμιση
των
εξορύξεων
και
η
σκλαβιά
των
ιδιωτικοποιημένων
βουνοκορφών
των
αιολικών.
«Να φύγει η Lafarge», για να καθορίζουμε το μέλλον μας
Ενοποίηση όλων των αγώνων για το περιβάλλον και τη ζωή
Ο
συντονισμός
συλλογικοτήτων
Βόλου
επιχειρεί
να
ενώσει
την
κοινωνική
πλειοψηφία
στη
βάση
των
υλικών
όρων
νίκης
τους
κινήματος
ενάντια
στην
καύση
σκουπιδιών.
Αυτοί
δεν
μπορεί
να
περιορίζονται
σε
μορφές
πίεσης
προς
τα
κυβερνητικά
κέντρα
ή
πολύ
περισσότερο
στην
αναζήτηση
μιας
χρηστής
αξιοποίησης
της
καύσης
σκουπιδιών
και
εξορθολογισμού
των
όρων
εκμετάλλευσης
ανθρώπου
και
περιβάλλοντος
από
τους
πολυεθνικούς
ομίλους.
Το
κίνημα
στην
πόλη
του
Βόλου
ταλανίστηκε
και
δορυφοροποιήθηκε
εξάλλου
για
μεγάλο
διάστημα
γύρο
από
τέτοιες
λογικές,
που
τελικά
πέτυχαν
την
ενίσχυση
του
αντιπάλου.
Για
να
σταματήσει
η
καύση
σκουπιδιών
πρέπει
ουσιαστικά
να
διασαλευτούν
οι
όροι
ύπαρξης
και
παραγωγικότητας
της
Lafarge.
Ζήτημα
ταμπού
για
μεγάλο
μέρος
της
θεσμικής
αριστεράς
που
φαίνεται
στις
κρίσιμες
καμπές
να
συντάσσεται
με
τις
“εθνικές
γραμμές”
του
συστήματος,
ουδετεροποιώντας
το
ζήτημα
της
παραγωγής.
Το
σύνθημα
που
σιγοκουβεντιάζει
μεγάλο
μέρος
της
κοινωνικής
πλειοψηφίας
στην
πόλη
του
Βόλου,
το
να
φύγει
η
Lafarge,
να
γίνει
ο
πολιορκητικός
κριός
που
θα
σπάσει
τους
κρίκους
του
εγκλήματος
της
καύσης
σκουπιδιών,
θα
τροφοδοτήσει
τη
λαϊκή
απαιτητικότητα
και
τελικά
θα
τη
μπολιάσει
με
το
όραμα
να
καθορίζει
η
ίδια
το
μέλλον
της
πόλης
της,
της
παραγωγής
και
της
ζωής
της.
Είναι
το
σύνθημα
που
μπορεί
να
ενοποιήσει
τον
αγώνα
ενάντια
στην
καύση
σκουπιδιών
με
τα
αγωνιστικά
σκιρτήματα
για
το
περιβάλλον
και
τις
ζωές
μας
που
ξεπηδούν
σε
όλη
την
επικράτεια.
Γιατί
ο
αγώνας
μας
για
τη
γη
και
την
ελευθερία
είναι
πρώτα
και
κύρια
αγώνας
ενάντια
στα
επενδυτικά
αρπακτικά,
στο
καπιταλιστικό
σύστημα
παραγωγής
και
τις
ιεραρχήσεις
που
βάζει,
στο
μοντέλο
ζωής
της
υφαρπαγής,
του
πλουτισμού
και
της
συσσώρευσης.
Γιατί
ότι
νέο,
ωραίο,
ελεύθερο
και
κοινωνικά
δίκαιο
είναι
να
οικοδομηθεί
στο
μέλλον,
αυτό
θα
γίνει
στα
συντρίμμια
του
σημερινού
κόσμου.
Στάθης Ντούρος
περιφερειακός
σύμβουλος
με
την Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία –
Ανταρσία για την ανατροπή
