Όχι
στην καύση σκουπιδιών.
Αγώνας για την επιβολή της λαϊκής θέλησης.
Αγώνας για την επιβολή της λαϊκής θέλησης.
Εδώ
και περίπου 2 χρόνια ο λαός του Βόλου διεξάγει έναν μεγαλειώδη αγώνα ενάντια
στα σχέδια μετατροπής της πόλης σε ένα μεγάλο πειραματικό εργαστήρι. Ένα
εργαστήρι για τα όρια ανοχής μιας κοινωνίας απέναντι σε ένα καταφανές
περιβαλλοντικό και ανθρωπιστικό έγκλημα. Για το μέγεθος της καταστροφής που
μπορεί να επιβάλλει ένας πολυεθνικός κολοσσός, προκειμένου να αυξήσει την
κερδοφορία του. Με τον τρόπο αυτό οι
σχεδιασμοί για την καύση σκουπιδιών που από κοινού αποφασίστηκαν και
υλοποιήθηκαν από την ΕΕ, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τη Lafarge και τους τοπικούς
παράγοντες του δήμου Βόλου και της περιφέρειας Θεσσαλίας, εισήγαγαν την
κοινωνία του Βόλου με τον πλέον βίαιο τρόπο στην εποχή της «παραγωγικής
ανασυγκρότησης», των «επενδύσεων» και της «μεταμνημονιακής ανάπτυξης». Μια
εποχή που τα πάντα, από την ανθρώπινη εργασία, μέχρι την υγεία και το
περιβάλλον, θα υποτάσσονται στο σαφάρι ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Η
καύση σκουπιδιών είτε από τις τσιμεντοβιομηχανίες είτε για την παραγωγή
ενέργειας αποτελεί στρατηγική επιλογή ενός καπιταλισμού που είτε στην «πράσινη»
είτε στην «μαύρη» του εκδοχή καταστρέφει περιβάλλον, ανθρώπους και φυσικούς
πόρους. Οι σχεδιασμοί που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία 2 χρόνια στην περιοχή μας
αποτελούν ένα πιλοτικό πρόγραμμα με στόχο την επόμενη περίοδο να επεκταθεί με
το πέπλο της «λύσης» για τη διαχείριση των απορριμμάτων, αλλά και την
εξασφάλιση φτηνής ενέργειας. Αρνούμαστε να υποτάσσουμε τη ζωή μας σε λογικές
διαχείρισης των συντριμμιών που αφήνει πίσω της η καπιταλιστική ανάπτυξη και η
διαρκής προσπάθεια ανοίγματος νέων πεδίων κερδοφορίας για τα καπιταλιστικά
μονοπώλια.
Σε
μια προσπάθεια ύπνωσης και αποπροσανατολισμού της κοινωνίας όλο το προηγούμενο
διάστημα ζήσαμε ένα χυδαίο παιχνίδι
μετάθεσης των ευθυνών από το ένα θεσμικό κέντρο στο άλλο, αλλά και μια
προσπάθεια να καθαγιαστεί «επιστημονικά» η καύση σκουπιδιών. Περιφερειάρχες
που υποκλίνονταν στη Lafarge, αλλά «έτριζαν τα δόντια του» για περιβαλλοντικά
πρόστιμα. Δήμαρχοι που έκαναν υποτιθέμενες μηνύσεις στην εργοδοσία και από την
άλλη υλοποιούσαν το σχέδιο εξασφάλισης δωρεάν πηγής καύσιμων σκουπιδιών με την
κατασκευή του εργοστασίου RDF και SRF (από κοινού με την περιφέρεια και τα
ΕΣΠΑ...). Κυβέρνηση που έστρωνε το χαλί στα αδηφάγα σχέδια της Lafarge, με τα
τοπικά της στελέχη να στήνουν κοινούς μηχανισμούς καταστολής με την αστυνομία εναντίον
του κινήματος, αφού πρώτα επιχείρησαν, αλλά απέτυχαν, να μετατρέψουν το κίνημα
ενάντια στην καύση σε μια ακίνδυνη φιέστα. Το σημείο που ενοποιεί όλη την
αλυσίδα προώθησης της καύσης σκουπιδιών είναι οι βαθύτατοι δεσμοί του συνόλου
των κρατικών και θεσμικών φορέων τόσο με την επιχειρηματικότητα, όσο και πιο
συγκεκριμένα με όλους τους μεγάλους επιχειρηματικούς κύκλους που
δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας. Κυβέρνηση,
τοπικοί παράγοντες, δήμοι και περιφέρειες μετεξελίχθηκαν οι ίδιοι σε
επιχειρηματικές δομές που συνδέονται, διαπλέκονται και συμπληρώνουν της
παραδοσιακές δομές επιχειρηματικότητας. Από αυτή την άποψη καμία κυβερνητική
εναλλαγή είτε στο τοπικό είτε στο κεντρικό κράτος δε θα διαταράξει αυτή τη
σχέση. Αυτή η σχέση μπορεί να διαταραχτεί μόνο με όρους κινήματος. Μόνο με
όρους σύγκρουσης του λαϊκού παράγοντα και τελικά ακύρωσης στο δρόμο των
συμφωνιών.
Ανατρέποντας
τους σχεδιασμούς των κλειστών γραφείων των ντόπιων και διεθνών διευθυντηρίων, ο
λαός του Βόλου απέδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα ότι δε θα ανεχτεί αυτό το
έγκλημα εις βάρος του. Η διαδήλωση της 5ης Μάη, αλλά και μια σειρά μικρότερων ή
μεγαλύτερων κινητοποιήσεων συνέβαλλαν στη διαμόρφωση ενός κοινωνικού ρεύματος
λαϊκής πάλης ενάντια στην καύση σκουπιδιών. Η διαδήλωση της 16ης Μαρτίου
αποτελεί σημαντικό σημείο κλιμάκωσης και όξυνσης της αντιπαράθεσης. Αυτό το κοινωνικό ρεύμα πρέπει να
μετατραπεί από ρεύμα διαμαρτυρίας και δυσαρέσκειας, σε ρεύμα ανατροπής και
τελικά επιβολής της λαϊκής θέλησης. Σε αυτό το δρόμο συνέβαλε και συνεχίζει
να συμβάλει η Αριστερή Παρέμβαση. Για να υπερβούμε τους εκβιασμούς που
εκτοξεύει η εργοδοσία και τα κυβερνητικά κέντρα που επιχειρεί να στήσει ένα
παιχνίδι κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των εργαζομένων της ΑΓΕΤ και της
κοινωνίας του Βόλου. Το ίδιο έγινε και στα εργοστάσια χρυσού στην Χαλκιδική και
σήμερα εργαζόμενοι και κάτοικοι ζουν με τον καρκίνο και το κατεστραμμένο
περιβάλλον και η Eldorado ζει με τα κέρδη της υπερεκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου.
Ο εχθρός μας είναι κοινός και αυτός είναι η Lafarge και τα κέρδη της. Για να παλέψουμε με μορφές πάλης που θα
είναι αποτελεσματικές και θα δημιουργούν έναν μαζικό κοινωνικό εκβιασμό στις
δυνάμεις της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των τοπικών παραγόντων. Για να μη
μείνουμε απλά στο τι δε θέλουμε να γίνει, αλλά να μιλήσουμε για τις κοινωνικές
ανάγκες, για μια άλλη σχέση ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, για έναν άλλο
προσανατολισμό στο πως θέλουμε να ζούμε, τι και πως θέλουμε να παράγουμε.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία, παλεύει για:
- Απαγόρευση της καύσης σκουπιδιών για οποιαδήποτε χρήση (τσιμεντοβιομηχανίες, ενέργεια κτλ.). Άμεση παύση κάθε διαδικασίας καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ – Lafarge. Καμία σκέψη για τη δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας RDF-SRF στο Βόλο.
- Κρατικοποίηση της ΑΓΕΤ με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Μετεγκατάσταση του εργοστασίου εκτός αστικού ιστού. Παραγωγή σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και όχι βάση της χρηματιστηριακής διαχείρισης που ασκεί η Lafarge.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με αξιοπρεπείς όρους. Κατάργηση του καθεστώτος των “εργολαβικών” εργαζομένων δεύτερης κατηγορίας.
Η Αριστερή Παρέμβαση στηρίζει
και καλεί στην προσυγκέντρωση των αγωνιστικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων της
πόλης του Βόλου στον Θόλο (πανεπιστημιακό συγκρότημα Παπαστράτου) στις 12:00.
Αριστερή
Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
