18 Οκτωβρίου 2010

η Διακήρυξη του συνδυασμού

«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ»

            Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έρχονται σε μία κρίσιμη στιγμή της ταξικής πάλης. Ο χαρακτήρας τους είναι έντονα πολιτικός και στο αποτέλεσμά τους θα αποτυπωθεί το μήνυμα της λαϊκής αντίδρασης στην κυρίαρχη πολιτική της ιερής συμμαχίας, εφόσον εκφραστεί η οργή σε αριστερή κατεύθυνση με ενισχυμένες τις τάσεις αμφισβήτησης του συστήματος που γεννιούνται στην κοινωνία .
            Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδικαστούν οι υποψήφιοι του κεφαλαίου-τραπεζιτών-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και να ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην «τρόικα» κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ για να ανατραπεί το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν.
            Οι εκλογές γίνονται σε μία στιγμή όπου η διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης  μαστίζει τον πλανήτη.
            Η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της από όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα δημιουργεί ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
            Η κρίση του συστήματος στο εσωτερικό της ευρωζώνης εντείνει την ανισομετρία των χωρών της, απειλεί τη συνοχή της και ως εκ τούτου προέκυψε και επιβλήθηκε ένας νέος συμβιβασμός που συγκεκριμενοποιήθηκε με το Μηχανισμό Στήριξης για τον περιορισμό των χρεών και ελλειμμάτων σε μια προσπάθεια αποφυγής της πτώχευσης κρατών της ευρωζώνης και την υποτίμηση του Ευρώ.
            Με άλλοθι την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους η κυβέρνηση Παπανδρέου μπήκε στο Μηχανισμό Στήριξης και ο Ελληνικός λαός βιώνει την τριμερή λεηλασία της Ε. Ε. της Ε.Κ.Τ και του Δ.Ν.Τ. Το καθεστώς «επιτήρησης»  προκειμένου να παρέχει πιστώσεις επέβαλλε το Μνημόνιο που καταργεί κάθε έννοια δικαιώματος και δημοκρατίας για τους εργαζόμενους.
            Η εργατική τάξη και ο λαός βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Το κεφάλαιο απαντά στην πτώση των ποσοστών κέρδους βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων με τη δραματική χειροτέρευση αμοιβών και όρων εργασίας. Ταυτόχρονα, βρίσκει διέξοδο για τα συσσωρευμένα κεφάλαιά του τοποθετώντας τα σε κρατικά ομόλογα και απαιτώντας το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Βαφτίζει το ταξικό του συμφέρον “εθνικό συμφέρον” και βάζει τα κόμματα και την κυβέρνηση του να εφαρμόσουν την πιο επιθετική αντεργατική πολιτική. Αξιοποιεί τα όργανά του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για να καθηλώσει στην αδράνεια τους εργαζόμενους και να εξασφαλίσει κοινωνική ειρήνη. Εντείνει την καταστολή απέναντι στο εργατικό κίνημα, αξιοποιώντας κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς.
            Η αρπαγή του δημόσιου πλούτου και του εργατικού εισοδήματος, η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, η πτώχευση και η προλεταριοποίηση μικρών και μεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών είναι και θα είναι η πραγματικότητα της χώρας στο εξής για πολλά χρόνια. Η χώρα βρίσκεται σε διαρκή επιτήρηση από την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ., βρίσκεται δηλαδή επί της ουσίας σε καθεστώς πτώχευσης και ο πιστωτές της υπαγορεύουν τους όρους για τη συνέχιση της πίστωσης. Προκειμένου να παρέχουν νέες πιστώσεις απαιτούν περαιτέρω λεηλασία των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων και αναίρεση όλων των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.
            Έτσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ΝΔ και ΛΑΟΣ, κατακρεουργεί τα εργατικά δικαιώματα με τη μείωση μισθών και συντάξεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και προσφέρει στους κεφαλαιοκράτες το χαμηλό εργατικό κόστος που έχουν ανάγκη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους. Ληστεύει τους εργαζόμενους  για να φροντίσει τις απαιτήσεις των Ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών-δανειστών-τοκογλύφων.       Πέρα από τις οποιεσδήποτε διαφορές τους κυβέρνηση και αστικό πολιτικό προσωπικό υψώνουν κοινό μέτωπο κατά των εργατικών και λαϊκών αγώνων.
            Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν ανέδειξαν τις θέσεις των εργαζομένων. Ταυτόχρονα μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκαν τα προβλήματα που δημιούργησε και δημιουργεί η χρόνια αστική επιρροή μέσω της ρεφορμιστικής αντίληψης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Γίνεται ολοφάνερο ότι ο ρεφορμισμός που κυριάρχησε στις γραμμές του είναι αναποτελεσματικός είτε στη συναινετική του μορφή είτε στην αγωνιστική του εκδοχή, και αδυνατεί όχι μόνο να επιτύχει, αλλά ούτε να περισώσει τις στοιχειώδεις κατακτήσεις των εργαζομένων. Η πλειοψηφία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και πολλών άλλων δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι των καπιταλιστών και οδηγούν σε εκφυλισμό τις  συλλογικές διαδικασίες,  αδρανοποιώντας πλατιές μάζες εργαζομένων από τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Ταυτόχρονα  η συνδιαχειριστική λογική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με τις αυταπάτες για την Ε.Ε. και τη συμπόρευση με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ), και  o αυτοκαταστροφικός απομονωτισμός του Κ.Κ.Ε με ζώνες αποκλεισμού απέναντι σε αγωνιστές που διατηρούν διαφωνίες είτε με τα ιδεολογικά πιστεύω του, είτε με την πολιτική του γραμμή και είτε με την πρακτική του στο μαζικό κίνημα , δεν μπορούν ν’ ανοίξουν δρόμους για μια αριστερά των σύγχρονων αναγκών , που να μάχεται την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να προωθεί την κοινωνική χειραφέτηση. Η μόνη απάντηση βρίσκεται στο πλατύ συντονισμό σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, στη βάση των προβλημάτων των εργαζομένων για την ανατροπή αυτής της κατάστασης σαν τη μοναδική απάντηση στον εκφυλισμό και την απομαζικοποίηση των αγώνων που προσπαθεί να οδηγήσει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

            Στο τοπίο της ολόπλευρης επίθεσης του κεφαλαίου επιλέγονται ριζικές τομές για τη διάρθρωση του κράτους. Προκρίνεται η ισχυροποίηση των δομών του και η διαμόρφωση ενός ισχυρού, επιτελικού κεντρικού κράτους, που θα έχει την ευθύνη για τη χάραξη της εξωτερικής και της κεντρικής εσωτερικής και οικονομικής πολιτικής. Παράλληλα μεταφέρονται αρμοδιότητες στις Περιφέρειες και τους Δήμους, οι οποίοι θα λειτουργούν ως σχετικά αυτόνομοι κόμβοι στα πλαίσια των κρατικών και ευρωπαϊκών δομών. Οι ΟΤΑ θα λειτουργούν με βάση καθαρά ανταποδοτικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σε συνεργασία με το τοπικό και όχι μόνο κεφάλαιο, αναλαμβάνοντας τους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, της παιδείας και της υγείας, με μειωμένη, όμως, κρατική ενίσχυση, μεταφέροντας σημαντικότατο μέρος του κόστους στους εργαζόμενους.
            Το  βασικό χαρακτηριστικό της μεταρρύθμισης είναι η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ τοπικού και περιφερειακού κράτους, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία  και ευνοϊκότερες συνθήκες για το κεφάλαιο. Η προσπάθεια αυτή ακολουθεί πλήρως το μοντέλο λειτουργίας της τοπικής διοίκησης στην Ε.Ε. και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εμπλοκής της χώρας με το συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό μηχανισμό.
            Κύριες πλευρές της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» είναι η αντιδραστική αναδιάρθρωση του αστικού κράτους σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. H προσπάθεια απάντησης του συστήματος στην κρίση όσον αφορά βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας και καταστολής. Η ανασυγκρότηση και θεσμική θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος και η εντατικότερη εκμετάλλευση του αστικού χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος.
             
            Ο «Καλλικράτης» φιλοδοξεί να αποτελέσει μοχλό ενός συνολικότερου επανασχεδιασμού του κράτους για τη συγκρότηση ισχυρών διοικητικών ενοτήτων, που θα διαμορφώνουν οικονομίες κλίμακας με στόχο την καπιταλιστική διαχείριση και τη δημιουργία προϋποθέσεων τοπικής ανάπτυξης και αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, η περαιτέρω ερήμωση της υπαίθρου και η ανισομετρία  μεταξύ φτωχών και πλούσιων περιφερειών αποτελούν πτυχές του.
            Προτεραιότητές του αποτελούν οι απολύσεις εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ΟΤΑ και τις Νομαρχίες. Παράλληλα τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια εξακολουθούν να εκλέγονται με συστήματα που πριμοδοτούν τον πρώτο συνδυασμό με περισσότερες έδρες και κάνοντας όσο το δυνατόν δυσκολότερη τη συμμετοχή στο συμβούλιο μικρότερων συνδυασμών. Με τον τρόπο αυτό θωρακίζεται η τοπική διοίκηση από την παρέμβαση στις αποφάσεις του λαϊκού παράγοντα.Όλα αυτά περνάνε μέσα από αφαίρεση και των τελευταίων «αυτοδιοικητικών» ψευδαισθήσεων -για όσους είχαν – με την κατάργηση των τοπικών αμεσοδημοκρατικών συνελεύσεων με αρμοδιότητα, καθώς και με την τεράστια διάρκεια της θητείας, σε πενταετία!!!
            Υπό την έννοια αυτή Μνημόνιο Σταθερότητας και «Καλλικράτης» πάνε μαζί. Με το ένα διαμορφώνεται το πεδίο, όπου το άλλο θα εφαρμοστεί.
            Εμείς δεν υπερασπιζόμαστε το προηγούμενο μοντέλο «τοπικής  αυτοδιοίκησης» και δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του «Καλλικράτη» που διαμορφώνει ένα κράτος πιο αποτελεσματικό για το κεφάλαιο. Θεωρούμε καθοριστικό παράγοντα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής μας την έκβαση της ταξικής πάλης στην ελληνική κοινωνία. Για το λόγο αυτό δίνουμε και  βαρύτητα στην ενεργή συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της περιοχής με επιτροπές αγώνα, με άμεση δημοκρατία αλλά και με απλή αναλογική σε όλες τις αρχαιρεσίες. Η συμμετοχή και δραστηριοποίηση όλων μας είναι και ο μόνος δρόμος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Είναι άλλωστε ιστορικά αποδεδειγμένο πως στις περιόδους ακμής του δημοκρατικού κινήματος και της λαϊκής πάλης ο λαός μας δημιούργησε λαμπρούς και πρωτοπόρους Αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

                        ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Σε όλα αυτά που μας ετοιμάζουν σ’ όλους τους τομείς της ζωής, μόνη απάντηση αποτελεί η ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν, οι τράπεζες και οι καπιταλιστές. Απέναντι στην εξαθλίωση που μας οδηγούν, έχουμε να προτάξουμε τους μαζικούς ενωτικούς αγώνες στη βάση των προβλημάτων μας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.
            Στην πάλη αυτή, βρισκόμαστε μαζί με συναγωνιστές και συντρόφους διαφορετικών ρευμάτων και αντιλήψεων. Με όλους μοιραζόμαστε τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την αγωνία για το μέλλον και τον προβληματισμό για την αναζήτηση λύσης από το αδιέξοδο που μας οδηγεί η αστική τάξη. Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε προτείνοντας άμεση απάντηση – πολιτική πρόταση που υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού.
            Το δίλημμα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: ή θα καταβαραθρωθούν οι όροι ζωής μας συνολικά ή οι κεφαλαιοκράτες – πιστωτές θα χάσουν τα κεφάλαιά τους και θα στερηθούν την ιδιοκτησία τους. Πολιτική λύση που υπηρετεί τα εργατικά συμφέροντα μπορεί να υπάρξει μόνο με απαλλοτρίωση κεφαλαίων και επιχειρήσεων, δηλαδή με την απώλεια μέρους της ιδιοκτησίας των καπιταλιστών.
            Στη βάση ενός προγράμματος καλούμε σε ενότητα όλους όσους παλεύουν για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, ανεξάρτητα από την αφετηρία από την οποία ξεκινάνε και ανεξάρτητα από το δρόμο που επιλέγουν για την εκπλήρωση των σκοπών τους.

Αγροτική οικονομία

            Επιβεβλημένη ανάγκη το σταμάτημα του εκτοπισμού της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς και η ύπαρξη προσανατολισμού ενίσχυσης για καλλιέργειες παραδοσιακών αγαθών που έχει πραγματικά ανάγκη ο τόπος, μέσα από νέου τύπου συνεταιρισμούς που να διασφαλίζουν εκείνες τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για την αξιοπρεπή διαβίωση της υπαίθρου.

  • Εγγυημένες κατώτερες τιμές  για  τα  αγροτικά προϊόντα  και  άρνηση  της ΚΑΠ και  της  διάλυσης – ιδιωτικοποίησης του ΕΛΓΑ. Προστασία της  εγχώριας παραγωγής  . Εισαγωγές  αγροτικών προϊόντων- με  προτεραιότητα στην απορρόφηση της εγχώριας παραγωγής – μέσα από ισότιμες διακρατικές συμφωνίες. Δημόσιος ΟΓΑ  ,όχι στις συντάξεις πείνας  των  αγροτών.  
  •  Διεκδικούμε τη ριζική αναβάθμιση και ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας – βιομηχανίας σε οικολογική κατεύθυνση στα πλαίσια μιας άλλης κοινωνικής παραγωγής.
  • Διεκδικούμε τον άμεσο δραστικό περιορισμό, ως την πλήρη κατάργηση, της κυριαρχίας του κεφαλαίου στους τομείς της αγροτικής οικονομίας, παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της γης και των φυσικών πόρων
            Η ενίσχυση των παραγωγικών δομών της υπαίθρου  ώστε να συμβάλλουν στην αποαστικοποίηση της χώρας και παράλληλα στην άμβλυνση των αντιθέσεων πόλης – χωριού  με ιδιαίτερη έμφαση στην βελτίωση του περιβάλλοντος.
            Το μεσογειακό κλίμα της χώρας μας δίνει την δυνατότητα παραγωγής όλων σχεδόν των προϊόντων άριστης ποιότητας και επιβάλλει την ανάγκη προσανατολισμού της οικονομίας μας στην γεωργο-κτηνοτροφική παραγωγή, σε μια περίοδο που θα οξύνεται όλο και περισσότερο το διατροφικό πρόβλημα.

Υδάτινοι πόροι

            Η Θεσσαλία βρίσκεται στην πρώτη σειρά των αρνητικών επιπτώσεων της έλλειψης ή της μόλυνσης των υδάτινων πόρων, με συνέπειες την εφαλμύρωση και η ερημοποίηση που  χτυπά δυνατά την πόρτα της.
            Από χρόνια η έλλειψη μιας σχεδιασμένης κολεκτιβιστικής προσέγγισης της χρήσης νερού έφτασε με την ανεξέλεγκτη άντληση και ρύπανση στην ανεπάρκεια ακόμα και του πόσιμου νερού.
            Νερό υπάρχει, αρκεί να αναπτυχθεί ένα  περιβαλλοντικό, πολιτικό αντικαπιταλιστικό κίνημα που να ανατρέψει τους παράγοντες που γεννούν το πρόβλημα και είναι τα μονοπώλια και ο καπιταλισμός, από την ανεξέλεγκτη λεηλασία των φυσικών πόρων. Ιδιαίτερη σημασία για την χώρα μας και την περιοχή μας, αποκτά με το «Μνημόνιο», η πλήρης δυνατότητα  διείσδυσης του ιδιωτικού κεφαλαίου στη διαχείριση του νερού. Έτσι  η Θεσσαλία αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τους πειραματισμούς και μπορεί να αποτελέσει το πεδίο των συγκρούσεων για πια πολιτική θα εφαρμοστεί. Η βάση των προτάσεών μας συμπυκνώνονται  στις παρακάτω κατευθύνσεις:
Ø      Καμιά συμμετοχή στη διαχείριση των φυσικών αγαθών του ιδιωτικού κεφαλαίου, με οποιαδήποτε μορφή. 
Ø      Να επαναφέρουμε τις φυσικές λίμνες όπου υπήρχαν (Κάρλας, Νεζερού, κλπ.) περισσότερο για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, παρά για χρήση
Ø      Να δημιουργήσουμε καινούργιες λίμνες – ταμιευτήρες.
Ø      Σταμάτημα στην ανεξέλεγκτη χρήση και διαχείριση των αρτεσιανών.
Ø      Φράγματα μικρά σε λεκάνες απορροής έτσι ώστε να γίνεται αξιοποίηση περισσότερο σε τοπικό επίπεδο, διατηρώντας τα μεγάλα αποθέματα για πολύ δύσκολες περιόδους
Ø      Προσανατολισμός σε καλλιέργειες και ποικιλίες που δεν είναι υδροβόρες και κατανεμημένες, ανάλογα κατά περιοχές επάρκειας
Ø      Δασικός εμπλουτισμός των βουνών, ειδικά της Κεντρικής Θεσσαλίας, ώστε να συμβάλλει στην δημιουργία μικροκλίματος, αλλά και συνθηκών συγκράτησης των όμβριων υδάτων
Ø      Μεγάλωμα των ζωνών πρασίνου αστικών, παραλίμνιων, παραποτάμιων περιοχών αξιοποιώντας τις ήδη υπάρχουσες και διευρύνοντας
Ø      Το σταμάτημα λειτουργίας κάθε ρυπογόνας δραστηριότητας, πολύ περισσότερο κάθε νέας (λιγνίτης Ποταμιάς Ελασσόνας) που ρυπαίνει τα υπόγεια ή επιφανειακά νερά και τα καθιστά ακατάλληλα
Ø      Απόλυτος έλεγχος λειτουργίας των ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ, βιολογικών καθαρισμών δημόσιων και ιδιωτικών
Ø      Ο έλεγχος και η χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων κ.α. αγροτικών υλικών που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες να γίνονται μέσα από ελεγχόμενα συνεταιριστικά κέντρα.
Ø      Αφού γίνουν όλα αυτά να προχωρήσει ο καθαρισμός του υδροφόρου ορίζοντα και των υπόγειων λεκανών που έχουν μολυνθεί.
Αξιοποιώντας όλα αυτά παράλληλα διαπιστώνουμε πως αποτελεί μονόδρομο η λύση αυτή και όχι οι «εύκολες λύσεις» τύπου εκτροπής του Αχελώου, που καλλιεργεί ψεύτικες προσδοκίες για λύση του προβλήματος αλλά και πεδίο πλιάτσικου υφαρπαγής ψήφων των κομμάτων εξουσίας στον θεσσαλικό κάμπο. Κανένα αρδευτικό  πρόβλημα δεν λύνεται με ημίμετρα, πολύ περισσότερο για την ύδρευση, με τον πιο επικίνδυνο διαχειριστή των υδάτινων πόρων το ιδιωτικό κεφάλαιο.

                                       Μεσογειακοί αγώνες

Οι Μεσογειακοί Αγώνες αποτελούν μια κακέκτυπη μικρογραφία των Ολυμπιακών Αγώνων που η χώρα μας διοργάνωσε πρόσφατα. Τις συνέπειες των Ολυμπιακών αγώνων τις πληρώνουμε  σήμερα με τα  τεράστια χρέη που άφησαν πίσω τους και τις καταστροφές ολόκληρων περιοχών στην Αττική. Λέμε  όχι  στην επανάληψη αυτής  της «ληστείας» και παλεύουμε για την μη διοργάνωσή τους.
Οι εργαζόμενοι στη Μαγνησία και στην Λάρισα τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουν πέρα  από τις  ψεύτικες  υποσχέσεις για «ανάπτυξη» που γρήγορα  θα  ξεχαστούν.
Οι αγώνες αυτοί είναι αθλητικά υποβαθμισμένοι και χαρακτηρίζονται μόνο από την εμπορευματοποίηση. Το πεδίο που στήνεται όλο το παιχνίδι είναι γύρω από τα οικονομικά πακέτα που διεκδικούν οι μεγάλες εταιρίες «σπόνσορες», φαρμακευτικές, διατροφικές, κατασκευαστικές, κλπ. Η ανάδειξη των δυνατοτήτων είσπραξης  υπερκερδών συμπυκνώνεται και από την πρόταση του δημάρχου Λάρισας για την δυνατότητα ο Δήμος ν’ αναλάβει την κατασκευή υποδομών-αθλητικό χωριό- φυσικά μέσω των ΣΔΙΤ και την απόδοση μετά με ανάλογο αντίτιμο για κατοικίες…

                     Τουρισμός και αξιοποίηση υποδομών
Οι βαρύγδουποι ορισμοί για τον τουρισμό, ως «βαριά βιομηχανία» της οικονομίας μας, αποδυναμώνει ουσιαστικά τους δυναμικούς τομείς, καθιστώντας μας τελικά παρασιτικά εξαρτημένους.
Τον τουρισμό η Θεσσαλία θα πρέπει να τον αντιμετωπίσει σαν πηγή ανάπαυσης της εργατικής τάξης και του λαού γενικότερα, προσέγγισης στο μοναδικό φυσικό τοπίο, την γνωριμία με τα ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία.
Το ανάγλυφο της Θεσσαλίας με τα μοναδικά φυσικά τουριστικά πλεονεκτήματα όπως ο Όλυμπος, ο Κίσαβος, η Πίνδος, το Πήλιο, τα Μετέωρα, τα Τέμπη, τις λίμνες, τα ποτάμια, τις παραλίες και τα νησιά, το μόνο που χρειάζεται από μας είναι η προστασία του.
Η ισορροπία που πρέπει να διατηρηθεί απαιτεί ελάχιστες (αναγκαίες) υποδομές ώστε να σέβεται απόλυτα την πανίδα και την χλωρίδα. Ας αποτελέσει αρνητική εμπειρία η «ανάπτυξη» του Πηλίου που έχει μεταβληθεί σε ένα συνεχιζόμενο οικιστικό σύμπλεγμα χάνοντας ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά του βουνού των ποιητών και των «κενταύρων». Δυστυχώς τον βηματισμό του ακολουθούν τα παράλια, η λίμνη του Μέγδοβα, αλλά και κάθε άλλη περιοχή που κινείται στον αστερισμό της «ανάπτυξης».
Σημαντική προτεραιότητα για την περιοχή μας πρέπει να αποτελέσει η ανάδειξη και η συντήρηση της ιστορικής μας κληρονομιάς.
                                 Το περιβάλλον και η ενέργεια

Στο κέντρο της δικιάς μας κοινωνίας βρίσκεται ο Άνθρωπος και η ποιότητα της ζωής του. Όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητο πως εμπλέκονται μεταξύ τους συμπεριλαμβανομένου του Περιβάλλοντος και της Ενέργειας. Η δικιά μας πρόταση δεν χωράει σ’ αυτό το κοινωνικό σύστημα που απαξιώνει τον άνθρωπο και τον υποβιβάζει σε εμπόρευμα(πελάτη-καταναλωτή).
  • Διεκδικούμε την κατάργηση των βιομηχανιών καταστροφής του ανθρώπου και της φύσης
  • Διεκδικούμε τον πλήρη έλεγχο της ενεργειακής, χημικής και βιοτεχνολογικής βιομηχανίας και έρευνας από τα κυρίαρχα όργανα της εργατικής και λαϊκής πολιτικής
  • Διεκδικούμε το δραστικό επαναπροσανατολισμό του συνόλου της βιομηχανίας σε κατεύθυνση φιλική προς το περιβάλλον, τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Σε αυτά τα πλαίσια:
 Θεωρούμε υποκριτικό να μιλάμε για καθαρισμό του Πηνειού, όταν ουσιαστικά επιτρέπουμε την ρύπανσή του (καμία  δίωξη στους ρυπαντές των ποταμών εδώ και χρόνια).
Θεωρούμε υποκριτικό το σύνθημα «ο ρυπαίνων πληρώνει» και να μη εννοεί την επιχείρηση που παράγει τη συσκευασία(το σκουπίδι αποτελείται κατά 80% περίπου από υλικό  συσκευασίας), αλλά τον πολίτη που αγοράζει το προϊόν με την συσκευασία.
Θεωρούμε υποκριτικό να λέμε ότι «η ανακύκλωση στην πηγή» είναι η πιο φθηνή επιλογή, από άποψη κόστους λειτουργίας ενός φορέα και «πηγή» να βαφτίζουμε τον πολίτη και όχι τον καπιταλιστή που παράγει την συσκευασία(κυρίως για λόγους μάρκετινγκ και όχι λειτουργικούς).
Θεωρούμε υποκριτικό και προκλητικό πως την πολυδιαφημισμένη «πράσινη οικονομία» διαχειρίζονται κυρίως αυτοί που ευθύνονται περισσότερο απ’ όλους για την  μόλυνση του περιβάλλοντος.
Θεωρούμε υποκριτικό να προσπαθούμε να προστατέψουμε τον υδροφόρο ορίζοντα κάνοντας νέο ΧΥΤΑ και δίπλα να λειτουργεί με άδεια του δημάρχου(Λάρισα -Τζανακούλης) ανεξέλεγκτη χωματερή αδρανών υλικών με τοξικά οικοδομικά υλικά. Στο Βόλο ο ΧΥΤΑ έγινε πάνω στην παλιά ανεξέλεγκτη χωματερή με αποτέλεσμα να είναι άσκοπη η προστασία του ήδη ρυπαρού υδροφόρου ορίζοντα με την δημιουργία στεγανών.   
 Εμείς επιμένουμε  σε  ένα  κίνημα  που θα βάλει ως στόχο του μια  νέα  ισορροπία  ανθρώπου και φύσης  για μια καλύτερη ποιότητα  ζωής για μας αλλά και τις μελλοντικές γενιές.

                                       Κοινωνική προστασία.

Τα κοινωνικά αγαθά πρέπει να παρέχονται αδιακρίτως και δωρεάν σε όλους, αφού η παραγόμενη υπεραξία της εργατικής τάξης στο κοινωνικό σύστημα που οραματιζόμαστε θα αποδίδεται στην κοινωνική εργατική αμεσοδημοκρατική συλλογικότητα.
Εργασία: Διεκδικούμε πίσω όλο τον «χαμένο χρόνο». Διεκδικούμε τον ελεύθερο χρόνο ως μοναδικό μέτρο του πλούτου τις κοινωνίας. Σε αυτά τα πλαίσια διεκδικούμε μείωση των ωρών εργασίας, αύξηση των αποδοχών, να ζούμε με αξιοπρέπεια από μία και μόνο δουλειά.. Δουλειά για όλους με ίδια σταθερή εργασιακή σχέση. Απαγόρευση της απόλυσης. Εγγυημένος βασικός μισθός για όλους τους εργαζόμενους. Ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για όλους τους μετανάστες. Κατοικία για όλους τους εργαζόμενους σ’ ένα οικιστικό ιστό που θα σέβεται το περιβάλλον και θα αποτελεί ιδανικό χώρο ανάπαυσης, κοινωνικής δράσης, δημιουργίας.
Υγεία: Παροχή δωρεάν ολοκληρωμένων υπηρεσιών υγείας σε όλους. Στελέχωση όλων των μονάδων με εξειδικευμένο προσωπικό με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού. Κανένας ιδιώτης στους τομείς υγείας από τις υποδομές, φάρμακο, παροχή υπηρεσιών, κλπ.
            Παιδεία: Δωρεάν παιδεία σε όλους. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης. Από την προσχολική ηλικία απόλυτη κάλυψη όλων των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς με την παροχή των πιο κατάλληλων υποδομών, υλικών παροχών και γνώσεων. Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολειό, χωρίς κάθετους και οριζόντιους διαχωρισμούς. Όχι στην παιδική εργασία. Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Μία σχολή ανά γνωστικό αντικείμενο. Όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα στο πτυχίο.
 Μεταφορές: Δημόσιες, δωρεάν και ασφαλείς μεταφορές για όλους. Όχι στο ξεπούλημα των μέσων μεταφοράς (π.χ. ΟΣΕ) επειδή απλά και μόνο δεν είναι επικερδής επιχείρηση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των εθνικών οδών που γεμίζουν με πανάκριβα διόδια χωρίς καμία ανταπόκριση στην αναβάθμιση της ποιότητας και της ασφάλειάς τους μόνο και μόνο για να είναι επικερδής η επιχείρηση που τις "συντηρεί".


                         Δημοκρατικά δικαιώματα.

Άμεση διάλυση όλων των ειδικών μονάδων καταστολής (ΜΑΤ, ομάδες Δ, κλπ). Έξοδο από τις χαφιέδικες συμφωνίες της ΕΕ, γνωστή ως  Σέγκεν. Κατάργηση όλου του βάρβαρου, αντισυνταγματικού, αντιδημοκρατικού νομικού πλαισίου. Κατάργηση του «τρομονόμου» και άμεση τιμωρία των δολοφόνων κοινωνικών αγωνιστών (υπόθεση Τεμπονέρα) , αθώωση των νεολαίων που κατηγορούνται  ως τρομοκράτες  στην Λάρισα (δεκεμβριανά 2008). Τέλος για την στοιχειώδη απόδοση της κοινωνικής δικαιοσύνης, απαιτούμε την τιμωρία των διαχειριστών της κλοπής του οικονομικού πλούτου της χώρας (πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών, ανώτατων δημόσιων λειτουργών και στελεχών επιχειρήσεων).

                            Άμεσες διεκδικήσεις για σήμερα.

Ø            Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος σταθερότητας και του μνημονίου.
Ø            Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ø            Έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ, αποδέσμευση απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς  οργανισμούς μηχανισμούς όπως το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ κ.ά.
Ø            Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των άλλων μεγάλων επιχειρήσεων και την λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο.
Ø            Διαγραφή-χάρισμα των χρεών για πρώτη κατοικία σε όλους τους εργαζόμενους.
Ø            Ρύθμιση των χρεών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Χάρισμα – διαγραφή χρεών στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που το εισόδημα βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας.

           
Η δική μας πολιτική πρόταση  απευθύνεται στο κίνημα, στον κόσμο της εργασίας και της Αριστεράς, για να τη διεκδικήσει, να αγωνιστεί γι’ αυτήν, να την επιβάλλει. Είναι μια πρόταση δυναμική, στενά συνδεδεμένη όχι κυρίως με το σημερινό συσχετισμό, της σημερινής κατάστασης του κινήματος και της Αριστεράς, αλλά με τις τάσεις ριζοσπαστικής αλλαγής τους, ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, αλλαγής του χάρτη στην Αριστερά, επαναθεμελίωσης του κομμουνισμού.
           
Η δική μας πολιτική πρόταση έχει ως ορίζοντα και στρατηγικό στόχο την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας και την κομμουνιστική χειραφέτηση. Όσο κι αν οι σημερινοί συσχετισμοί δεν κάνουν άμεσα εφικτή μια τέτοια λύση, όσο κι αν αυτή η προοπτική έχει κατασυκοφαντηθεί, αποτελεί – στο βαθμό που θα επαναθεμελιωθεί με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητα – τη μοναδική εναλλακτική συνολική πολιτική απάντηση προς τη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, τη μοναδική βιώσιμη αντίπαλη προς τον κόσμο του κεφαλαίου πρόταση εξουσίας και μάλιστα μια πρόταση περισσότερο αναγκαία και ρεαλιστική (από οικονομικοκοινωνική άποψη) από ποτέ.


Στις  περιφερειακές  εκλογές   στην θεσσαλία  ψηφίζουμε – στηρίζουμε


«ΑΡΙΣΤΕΡΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ»
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Σεπτέμβρης 2010

Επικοινωνία

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *