Στην εκδήλωση μίλησαν ο Στάθης Ντούρος, γεωπόνος και υποψήφιος περιφερειάρχης με την Αριστερή Παρέμβαση, ο Μάνος Σκούφογλου, αρχιτέκτονας και μέλος της Αριστερής Παρέμβασης και ο Νίκος Παπαευσταθίου, μηχανικός και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την Αριστερή Παρέμβαση.
Ο Στάθης Ντούρος αναφέρθηκε στη μετατροπή του περιβάλλοντος, του δημόσιου πλούτου και των φυσικών πόρων σε νέα πεδία της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την προσαρμογή του τοπικού κράτους σε manager εκμετάλλευσης τους μέσω του Κλεισθένη, των κατευθύνσεων της ΕΕ και των νομικών τερατουργημάτων της κυβέρνησης. Τα τοπικά παραδείγματα σε σχέση με τους σχεδιασμούς για εγκατάσταση ανεμογεννητριών, το ξεπούλημα του Αλατά, την καύση σκουπιδιών κτλ, αποτελούν εκφράσεις αυτών των κατευθύνσεων. Τόνισε την ανάγκη προβολής ενός προγράμματος που να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στις συνθήκες ασφυξίας που έχουν επιβάλλει το πλαίσιο των μνημονίων, της ΕΕ και της αστικής διαχείρισης, που σε συνδυασμό με την ανασυγκρότηση του κινήματος σε κατεύθυνση σύγκρουσης, αποτελούν τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για την ανάδειξη ενός άλλου δρόμου για την κοινωνική πλειοψηφία.
Ο Μάνος Σκούφογλου ανέλυσε το πλέγμα των ιδιωτικοποιήσεων και πως αυτό αφορά κρίσιμες υποδομές και κοινωνικές υπηρεσίες της περιοχής μας (λιμάνι, αεροδρόμιο, ΟΣΕ), αναδεικνύοντας τις αρνητικές επιπτώσεις που θα επιφέρουν για τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία. Αποκάλυψε το ρόλο του ΕΣΠΑ και τη σχέση του με το σύνολο των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, ως πολιτικό εργαλείο και όχι ως ουδέτερου χρηματικού πόρου. Τέλος με αφορμή και το σκανδαλώδες ξεπούλημα του Αλατά, αναφέρθηκε στη “βιομηχανία του τουρισμού” που ποδοπατάει στο διάβα της εργασιακά δικαιώματα, περιβάλλον και πολιτισμό, ως μια εκδήλωση ενός εφήμερου πλουτισμού για το κεφάλαιο, που βρίσκεται πολύ μακριά από την ανάδειξη μορφών ψυχαγωγίας και διασφάλισης του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων και της νεολαίας.
Τέλος ο Νίκος Παπαευσταθίου ανέλυσε διεξοδικά τις αντιδραστικές αλλαγές που εισήγαγε η Lafarge στην παραγωγή της ΑΓΕΤ και την προώθηση της καύσης σκουπιδιών. Μίλησε για την ανάγκη ενός κινήματος που θα θέτει ως στόχο την ήττα της Lafarge, και όχι την επίτευξη κάποιου συμβιβασμού, ως βασική προϋπόθεση για το συνολικό επανακαθορισμό των διαδικασιών παραγωγής και το σταμάτημα της καύσης σκουπιδιών.
Η ζωτικής σημασίας ανάγκη να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν οι αγώνες για γη και ελευθερία ενάντια στην λεηλασία του κεφαλαίου εκτιμήθηκε συνολικά πως θα πρέπει να ενισχυθεί, με την ανάδειξη του ταξικού χαρακτήρα της αντιπαράθεσης και την προώθηση μιας οικολογίας με αντικαπιταλιστικό πρόσημο. Που δε θα ασκεί απλά κριτική στο μοντέλο διαχείρισης, αλλά θα παλεύει για τη διαμόρφωση ενός πολιτικού κινήματος διεκδίκησης ενός άλλου μοντέλου ζωής ανθρώπου και περιβάλλοντος .
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία –
Ανταρσία για την Ανατροπή