- ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ- ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ!
- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.
- ΜΕ ΟΡΓΑΝΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ, ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ, ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Δέκα χρόνια μετά την βίαιη μνημονιακή προσαρμογή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πανηγυρίζει για το τέλος των μνημονίων. Η κοινωνική πλειοψηφία όμως βιώνει μία νέα αντιλαϊκή εκστρατεία με μόνιμα χαρακτηριστικά για τις επόμενες δεκαετίες. Ενώ παγκοσμίως αναμένεται ένα νέο κύμα ύφεσης και όξυνση των πολεμικών ανταγωνισμών, η «αλληλεγγύη» της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν μας έβγαλε από την κρίση αλλά μας έβαλε στον πυρήνα των σύγχρονων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Δηλαδή στην ανασυγκρότηση της παραγωγής με ηγεμόνα τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά συμφέροντα, την εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της κοινωνικής δραστηριότητας, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας μέσω ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείου, και την ένταση της πολεμικής προετοιμασίας στο πλευρό του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ. Παράλληλα επιχειρείται μία εκ βάθρων ανασυγκρότηση του αστικού κράτους, με έμφαση στην επιχειρηματική λειτουργία του, τη βαθύτερη διαπλοκή του με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και την θωράκιση του από κάθε έννοια εκπροσώπησης των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτελεί τον κύριο εκφραστή των αστικών συμφερόντων. Παρόλα αυτά επιδιώκεται μία ευρεία συναίνεση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στους κύριους άξονες των «μεταμνημονιακών» στόχων. Όλες οι δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος, προσκυνούν και αποδέχονται το μνημονιακό κεκτημένο. Δηλαδή τους χιλιάδες εφαρμοστικούς νόμους, τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις και την πρόσφατη συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς για τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους για την εξυπηρέτηση των κρατικών χρεών προς του διεθνείς τοκογλύφους (πχ πλεόνασμα 3,5% του καταρρέοντος ΑΕΠ). Κυρίως όμως ενοποιούνται στρατηγικά στη διατήρηση του αντεργατικού μνημονιακού πλαισίου που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια και ήταν επιδίωξη δεκαετιών. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι παραλλαγές της ίδιας συνταγής, δηλαδή της ενοποίησης των δυνάμεων της εργοδοσίας ενάντια σε κάθε τάση κατάκτησης κοινωνικών δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Η κυβέρνηση επιδιώκει με παροχές-ψίχουλα στα πιο φτωχά πληττόμενα τμήματα της κοινωνίας, με την συνδρομή και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας, να καλλιεργήσει τη λογική του «μικρότερου κακού» και της «καλύτερης διαχείρισης». Φτώχεια για όλους και ελεημοσύνη για τους πιο αδύνατους δηλαδή. Ταυτόχρονα εμφανίζεται ως ο «πιο καλός στρατιώτης» του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ στην περιοχή διεκδικώντας μερίδιο από την πίτα για τον ελληνικό καπιταλισμό, αξιοποιώντας τη δυναμική επανεμφάνιση εθνικιστικών, ακροδεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων, γεμίζοντας την ελληνική επικράτεια στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και βάσεις του ΝΑΤΟ.
Το περιεχόμενο της επίθεσης «εμπλουτίζεται» το τελευταίο διάστημα με το ιδεολόγημα της «ανάπτυξης», και της «παραγωγικής ανασυγκρότησης», που ουσιαστικά αποτελεί μια νέα βουτιά στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας, του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος. Πλατιά κομμάτια των εργαζομένων ζουν σε οριακές συνθήκες. Η μείωση της ανεργίας που διαφημίζουν οφείλεται στη συνεχή αιμορραγία της μετανάστευσης της νεολαίας και στις «δουλειές της συμφοράς», τη μερική απασχόληση και την ωρομισθία. Βιώνουμε την όξυνση της επίθεσης στα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες με την καθημερινή καταστολή των εργατικών λαϊκών αγώνων από τα ΜΑΤ, τις διώξεις ενάντια στα κίνημα (πλειστηριασμοί, νερό, καύση σκουπιδιών, Χαλκιδική κτλ) και τις δίκες των αγωνιστών, την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, την επιβολή των σχεδίων του κεφαλαίου με ακραία καταστολή.
Οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου, δεν θα υπογράψουν δήλωση συναίνεσης σε αυτά τα σχέδια. Παρόλο που οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες που καλλιέργησε η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και η διάψευση ενός σχεδίου «ειρηνικής συνύπαρξης» με τα αστικά συμφέροντα συνέβαλαν στην υποχώρηση του κινήματος, τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας δεν υπέστειλαν τις σημαίες του αγώνα. Οι πρόσφατες μεγάλες απεργίες των εκπαιδευτικών ενάντια στο προσοντολόγιο και το νόμο Γαβρόγλου, οι μάχες ενάντια στους πλειστηριασμούς, οι μεγάλοι αγώνες που με αντοχή και πείσμα υπερασπίζονται τη γη και την ελευθερία ενάντια στις εξορύξεις σε Ήπειρο και Χαλκιδική, ενάντια στον ΧΥΤΑ στη Λευκίμη, οι αγώνες για την Κυριακάτικη αργία, οι νικηφόροι αγώνες σε μια σειρά κλάδους ενάντια σε απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία -που ξεπερνούν την εργοδοτική-κυβερνητική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ- αποδεικνύουν πως ο λαός δε σκύβει το κεφάλι στη νέα τυραννία. Το στοίχημα ενός νέου γύρου νικηφόρων αγώνων και εξεγέρσεων είναι ανοιχτό όπως δείχνουν και οι κινητοποιήσεις των κίτρινων γιλέκων στην Γαλλία.
Κλεισθένης Ι: Οριστική μετατροπή της τοπικής αυτοδιοίκησης σε τοπικό κράτος, με σύγχρονες επιχειρηματικές και αυταρχικές δομές.
Το δεκαετές κεκτημένο της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη» συμπυκνώνεται στην συμβολή του στην εμπέδωση των αντιλαϊκών πολιτικών σε περιφερειακό επίπεδο. Κορυφαίες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, όπως η κοινωφελής εργασία, εισήχθησαν πιλοτικά σε δήμους και περιφέρειες. Οι θεσμικές αλλαγές με την ψήφιση του «Κλεισθένη Ι», στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη και ταχύτερη πρόσδεση δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, εκσυγχρονίζοντας και εμπεδώνοντας όσα εφαρμόστηκαν με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη». Η ερήμωση εξάλλου της υπαίθρου, έργο του «Καποδίστρια» και του «Καλλικράτη», αποτελούσε βασικό ζητούμενο τόσο για την προετοιμασία του εδάφους ώστε να αμβλυνθούν οι αντιστάσεις σε μια σειρά σχεδιασμών που αφορούσαν το περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους (πχ Α.Π.Ε., ιδιωτικοποίηση νερών κτλ), όσο και για την διευκόλυνση των εμπορικών συναλλαγών του κεφαλαίου.
Οι τοπικοί κρατικοί θεσμοί ουσιαστικά ολοκληρώνουν τη μετεξέλιξή τους σε ανταγωνιζόμενες επιχειρηματικές δομές. Mε μοχλό τη μείωση των ΚΑΠ και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (κατά 60% τα τελευταία χρόνια) οι δήμοι και οι περιφέρειες καλούνται να αντλήσουν χρηματοδότηση από την ανταποδοτική λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων (που μετατρέπονται σε ΝΠΙΔ ή ιδιωτικοποιούνται), τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και την απορρόφηση κονδυλίων ΕΣΠΑ. Επίσης αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις της κεντρικής διοίκησης (φορολογία, εκπαίδευση, νομοθετικό έργο) επιτελούν με μεγαλύτερη προσήλωση την φορολεηλασία των λαϊκών στρωμάτων, στο όνομα της εξυπηρέτησης των ισοσκελισμένων περιφερειακών προϋπολογισμών, αναλαμβάνοντας μερίδιο της ευθύνης για την επίτευξη των αιματηρών πλεονασμάτων.
Σε αυτή τη διαδικασία επιδιώκεται βαθύτερη και ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση. Η θέσπιση μιας εκδοχής «απλής αναλογικής», αποτελεί προσπάθεια δημιουργίας προϋποθέσεων για ευρείες συναινέσεις-συμμαχίες και ιδιότυπες συγκυβερνήσεις στο πεδίο της γενικής αποδοχής του μνημονιακού κεκτημένου και εξαγοράς συνειδήσεων. Από τις πλαστή πλειοψηφία του περιφερειάρχη Αγοραστού με τα μπόνους του Καλλικράτη περνάμε σε συμμαχικά σχήματα όλου του αστικού στρατοπέδου. Άλλωστε δεν υπάρχει κανένας λόγος να χαραμίζεται στην αντιπολίτευση το μέλος του Υπερταμείου Σταμπουλής, η Μαρίνα Χρυσοβελώνη και οι φασίστες της ΧΑ που έχουν ψηφίσει όλες τις εισηγήσεις της πλειοψηφίας στην τελευταία θητεία τους.
ΕΕ και τοπικό κράτος: ΕΣΠΑ μοχλός υλοποίησης αντεργατικών- αντιπεριβαλλοντικών πολιτικών.
Η επιβαλλόμενη δημοσιονομική πειθαρχία, σε συνδυασμό με την όλο και μεγαλύτερη αναβάθμιση του ρόλου της ΕΕ στην οικονομική και πολιτική ζωή (οδηγίες, κατευθύνσεις κτλ.), δημιούργησαν ένα νέο περιβάλλον στην τοπική διοίκηση. Στο προσκήνιο έρχονται τα ΕΣΠΑ και μια σειρά άλλα προγράμματα της ΕΕ (Leader, MED, Horizon κτλ.). Η χρήση και η ανάδειξη των ΕΣΠΑ ως «σωτηρία», ουσιαστικά αποτελεί τον θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία ενός άλλου μοντέλου παραγωγής για τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Το κουμάντο θα το έχουν τα πολυεθνικά και πολυκλαδικά μονοπώλια μέσω της συγκεντροποίησης της γης και της ιδιοκτησίας, της ιδιωτικοποίησης ή ενοικίασης εκτάσεων σε γη και θάλασσα για επιχειρηματική δραστηριότητα (καταδυτικά πάρκα, ΑΟΖ, ΑΠΕ, κτλ.) και την δημιουργίας μαζικών στρατιών σύγχρονων προλετάριων στην αγροτική παραγωγή, την βιομηχανία και την επιστήμη.
Το ΕΣΠΑ και οι όροι και οι προϋποθέσεις που το συνοδεύουν (επιλεξιμότητα, αιρεσιμότητα κτλ.) καταργεί οριστικά την (υποτιθέμενη) προσπάθεια ανταπόκρισης του τοπικού κράτους στις κοινωνικές ανάγκες και ουσιαστικά το καθιστά γραφείο κονδυλίων- λόμπι επιχειρηματικών συμφερόντων για τις τεχνικές εταιρίες και μια σειρά άλλων τομέων πρώτης κλίμακας της καπιταλιστικής οικονομίας (ιατρικές εταιρίες-εξοπλισμός νοσοκομείων, εταιρίες Α.Π.Ε, ανακύκλωσης κτλ.). Γίνεται επίσης και υλοποιητής όλων των στρατηγικών αναδιαρθρώσεων (προγραμμάτων εργασίας με ημερομηνία λήξης «κοινωφελής εργασία», επιχειρηματικά ερευνητικά προγράμματα, προγράμματα κοινωνικής επιχειρηματικότητας κ.α.). Παράλληλα προωθείται η βαθύτερη συνεργασία Περιφέρειας- ΠΘ για τις ανάγκες σε επιστημονική έρευνα του ΝΑΤΟ και του ελληνικού στρατού στα πλαίσια των επιθετικών κινήσεων του ελληνικού κράτους για τα πετρέλαια και τον έλεγχο τα ευρύτερης περιοχής της ανατολικής Μεσογείου.
Η επιχειρηματική λειτουργία της περιφέρειας και η διαχείριση των ΕΣΠΑ δεν είναι ταξικά ουδέτερες. Φέρνουν μαζί το αντεργατικό οπλοστάσιο, αποτελούν τον ιμάντα μεταβίβασης των πλέων αντιλαϊκών σχεδιασμών (χρηματοδότηση εργοστασίου RDF στο Βόλο), συμβάλλουν μέχρι και στον θάνατο εργατών (πχ γήπεδο Ν. Φιλαδέλφεια, εργατικά ατυχήματα στα κοινωφελή προγράμματα). Πολλοί λένε ότι τα ΕΣΠΑ είναι λεφτά από τον λαό. Εμείς απαντάμε ότι είναι κλεμμένα λεφτά από τον λαό για να επενδύονται εις βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Η ανυπόταχτη στάση μας απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα είναι ασύμβατη με την συναίνεση σε προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας. Καμία πολιτική δύναμη δεν έχει το δικαίωμα με άλλοθι την αγωνία των ανέργων να πουλάει ως φιλανθρωπία τις μνημονιακές δεσμεύσεις.
Απέναντι στην βαθύτερη διαπλοκή του τοπικού κράτους με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση εμείς προτάσσουμε την απελευθέρωση από την θηλιά που θέτουν τα ευρωπαϊκά προγράμματα σταθερότητας και το ευρώ. Το εργατικό και αγροτικό κίνημα πρέπει να απειθαρχήσει στις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες και να επιβάλλει τις ανάγκες και τα δικαιώματα της πληττόμενης πλειοψηφίας σε σύγκρουση με την ΕΕ και τις επιταγές των προγραμμάτων.
Μόνο με την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την φυλακή της ΕΕ μπορεί να στηθεί στα πόδια της μία έρευνα και παραγωγή με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες αλλά και η αναγκαία διεθνιστική συνεργασία των λαών στα Βαλκάνια και διεθνώς.
Το τοπίο της συναίνεσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Βασικός εταίρος και στρατηγικός σύμμαχος της κυβέρνησης αποτέλεσε η πλειοψηφία της Περιφέρειας Θεσσαλίας και ο περιφερειάρχης Αγοραστός καθώς και το σύνολο των τοπικών παραγόντων, είτε στα πόστα του τοπικού κράτους είτε ως θεσμικοί-οικονομικοί εκφραστές του κεφαλαίου. Η περιφερειακή αρχή επιχειρεί να εκφράσει τις μεγαλύτερες ατμομηχανές της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να συνάψει οργανική σχέση μαζί τους. Στο επίπεδο αυτό εντάσσεται η ξεκάθαρη στήριξη των σχεδίων της Lafarge στο Βόλο και η ενίσχυση των σχεδιασμών καύσης σκουπιδιών από την China Western Power Corporation, άλλα και οι πολιτικοοικονομικές σχέσεις μέσω δωρεών με τη Phillip Morris και την CocaCola. Η απευθείας επικοινωνία του ίδιου του περιφερειάρχη με στελέχη της ευρωπαϊκής επιτροπής, του ΟΟΣΑ και του μηχανισμού της τρόικας, αποτελούν απόδειξή του ρόλου που παίζει η τοπική διοίκηση. Τέλος σημαντικό στοιχείο είναι η ανοιχτή επικοινωνία με κομμάτια της ακροδεξιάς. Μια σχέση που επιχειρείται να κρυφτεί πίσω από έναν υπερκομματικό μανδύα, αλλά ουσιαστικά εξυπηρετεί την πολιτική και οικονομική επικοινωνία με ιστορικά «τζάκια» της περιοχής.
Στο τοπίο της συναίνεσης εντάσσονται πλήρως και όλες οι υπόλοιπες αστικές δυνάμεις που συμμετέχουν στο περιφερειακό συμβούλιο. Οι παρατάξεις του ΚΙΝΑΛ, της ΧΑ, των ΑΝΕΛ και των Οικολόγων βρίσκονται σε απόλυτη σύμπλευση με τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις βασικές κατευθύνσεις. Η οποιαδήποτε «σύγκρουση» ή «αντιπολιτευτική» διάθεση αφορά την προσπάθεια για μεγαλύτερη συμμετοχή στην άτυπη συγκυβέρνηση με την παράταξη της ΝΔ, προκειμένου να δικαιολογείται και ο ρόλος τους στο πεδίο της αστικής διαχείρισης και ως εκ τούτου η ανάγκη επανεκλογής τους.
Η παράταξη του «Δρόμου Αναντροπής» (ΣΥΡΙΖΑ) περιλαμβάνει από εκπρόσωπο του «Υπερταμείου» μέχρι δυνάμεις που αποχώρησαν μεν από το ΣΥΡΙΖΑ, άλλα συνεχίζουν να διατηρούν κοινά σχήματα σε δήμους και περιφέρειες (ΛΑΕ). Η απόφαση κοινής εκλογικής καθόδου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ είναι αποκρυστάλλωση των διεργασιών που γίνονται στο αστικό στρατόπεδο για να μειωθεί η πολιτική φθορά δυνάμεων που συνέβαλαν και συμβάλουν καθοριστικά στην κοινωνική καταστροφή.
Η Λαϊκή Συσπείρωση (ΚΚΕ) χαρακτηρίζεται από την υποτίμηση των ανατρεπτικών αγώνων. Υιοθετεί μια άσφαιρη καταγγελιολογία σε συνδυασμό με την αποδοχή και στήριξη μέρους των κατευθύνσεων της αστικής πολιτικής, στη βάση μιας ποσοτικής αντίληψης τόσο για τα έργα όσο και για τα κοινωνικά προβλήματα. Η στόχευσή της αφορά αποκλειστικά στην αναπαραγωγή και διατήρηση των κοινοβουλευτικών συσχετισμών χωρίς να απέχει από τα κελεύσματα διαχείρισης της αστικής πολιτικής στο τοπικό κράτος.
Αριστερή Παρέμβαση στην Θεσσαλία:
Με αντικαπιταλιστική, ενωτική, αντιδιαχειριστική φυσιογνωμία για την κλιμάκωση του ανατρεπτικού αγώνα.
Η αντιπαράθεση για τα κρίσιμα κοινωνικά θέματα έχει ταξικό πρόσημο και περιεχόμενο. Κανένα έργο και κονδύλι της περιφέρειας δεν είναι κοινωνικά ουδέτερο. Θέλουμε να εκφράσουμε τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Των ανθρώπων του μόχθου, των μεταναστών και των εκμεταλλευόμενων, όλων των αποκλεισμένων. Σε αυτή την ανάγκη απαντάει η αριστερή, αντικαπιταλιστική, αντιδιαχειριστική συγκρότηση της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στην ΘΕΣΣΑΛΙΑ.
Επιδίωξή μας δεν είναι να γίνουμε «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Βασικός μας στόχος είναι η συμβολή μας στην συγκρότηση ενός πανελλαδικού ρεύματος εργατικής, αντικαπιταλιστικής και αντικυβερνητικής πάλης και αντιπολίτευσης. Η δημιουργία ενός τέτοιου ρεύματος αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία αναχωμάτων στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, είναι όρος για να μπορέσει η εργαζόμενη πλειοψηφία να επιτύχει κατακτήσεις και να ανατρέψει αντιλαϊκά σχέδια (βλ. πλειστηριασμούς, καύση σκουπιδιών, ιδιωτικοποιήσεις φυσικών αγαθών κτλ.) και τελικά δρόμος για μια ουσιαστική ρήξη και σύγκρουση με τις βασικές επιταγές κυβέρνησης- ΕΕ- κεφαλαίου. Ακριβώς για αυτό, η παρέμβασή μας θέλουμε να έχει το χαρακτήρα της αποσταθεροποίησης της σταθερότητας που επιδιώκει τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι φορείς της τοπικής διοίκησης. Με αυτή τη λογική παρεμβαίνουμε και στην εκλογική μάχη για την καταγραφή ενός κοινωνικού ρεύματος που θα αποτελεί διαρκή απειλή στα σχέδια τους.
Δεν αποτελούμε μια ευκαιριακή συμμαχία δυνάμεων, ούτε ένα ψηφοδέλτιο μιας χρήσης. Επιδιώκουμε να είμαστε μία ενωτική, μαζική και μαχητική κίνηση, που να αποτελεί πολιτικό νεύρο στην αναγκαία αντιπαράθεση με την αστική πολιτική στην περιφέρεια Θεσσαλίας. Υπερασπιζόμαστε τη δυνατότητα των κινημάτων να καθορίζουν τα ίδια τη συζήτηση όσο και να παρεμβαίνουν ενάντια στις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων, και να διεκδικούν με όρους μαζικού πολιτικού εκβιασμού και όχι άνευρης θεσμικής διεκδίκησης.
Δεν πιστεύουμε ότι στο πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος και του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της τοπικής διοίκησης μπορούν να υπάρξουν περιφερειακές ή δημοτικές «αντινεοφιλελεύθερες» νησίδες πολύ περισσότερο ικανότεροι διαχειριστές ή καλοί και ανεξάρτητοι μάνατζερ που μας πλασάρονται ως λύση. Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 («ούτε ρήξη, ούτε υποταγή») και η επανάληψή του με «άλλα ρούχα» ως πρόταση διαχείρισης των περιφερειών και δήμων του Κλεισθένη στις σημερινές συνθήκες υπονομεύει τη λαϊκή πάλη, και υποτάσσει τις κοινωνικές ανάγκες στα πλαίσια του εφικτού που κάθε φορά ορίζεται από τα ΕΣΠΑ, τις συμφωνίες στα πλαίσια της ΕΕ και τις συνθήκες σταθερότητας που θα επιβάλουν οι «επενδυτές που φέρνουν χρήμα στον τόπο».
Όποιες κατακτήσεις υπήρξαν αυτά τα χρόνια από το μπλοκάρισμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΥΑΜΒ, μέχρι εκείνο των καταδυτικών πάρκων και της ιδιωτικοποίησης θάλασσας και αιγιαλού, ήταν αποτέλεσμα επίμονων, μαχητικών και αυτοοργανωμένων αγώνων που επέβαλαν τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας στο τοπικό και στο κεντρικό κράτος. Η εμπειρία στα 10 χρόνια παρέμβασή μας έδειξε ότι μόνο μία αντιπολίτευση με συνολικούς πολιτικούς ανατρεπτικούς όρους μπορεί να επιβάλλει κατακτήσεις. Αντιθέτως, τα παραδείγματα μιας «αριστερής» διαχείρισης σε Χαλκιδική, Νέα Φιλαδέλφεια, Πάτρα κτλ. δεν εμπόδισαν την εξέλιξη των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στις περιοχές τους, δεν αποτελούν εναλλακτική πρόταση στην κυρίαρχη πολιτική, ούτε συμβάλλουν σε ένα πανελλαδικό ρεύμα μαχητικής αντίστασης. Αντίθετα εκφράζουν έναν ακόμη δρόμο υποχώρησης και ήττας του κινήματος αλλά και αστικές λογικές προσωπολατρίας και ανάθεσης.
Η παρέμβασή μας μέσα στο περιφερειακό συμβούλιο κατάφερε να φέρει μέσα σε αυτό, τους φορείς και τα αιτήματα των αγώνων και των κινημάτων των κατοίκων, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων. Συνέβαλε ώστε να ακουστεί δυνατά η φωνή τους και να επιβληθούν τα αιτήματά τους κόντρα στις λογικές των δημοσιονομικών κανόνων, των «αναπτυξιακών» πολιτικών, που χαρίζουν γη και ύδωρ στο κεφάλαιο και στερούν μέσα διαβίωσης και πόρους από τους εργαζόμενους. Ανέδειξε τις διαπλοκές της περιφερειακής αρχής και των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Οι εκπρόσωποί μας στα συμβούλια, υπερασπιζόμενοι τα λαϊκά συμφέροντα, παλεύουν αδιάλλακτα από το μετερίζι του αγωνιζόμενου λαού, επιδιώκοντας να ανοίγουν δρόμους μέσα από την παρέμβασή τους για την αυτοτελή έκφραση των ίδιων των κινημάτων και των αιτημάτων τους. Δεν θα συμμετέχουμε στα παζάρια (που επιβάλλει ο «Κλεισθένης») για θέσεις ή συναινέσεις σε πλειοψηφικά ή αντιπολιτευτικά σχήματα είτε με «τεχνοκρατικό» είτε με «προοδευτικό» μανδύα. Στη βάση αυτή επίσης εφαρμόζουμε την εναλλαγή στις αιρετές θέσεις και εναντιωνόμαστε στα προσωποπαγή μοντέλα εκπροσώπησης.
Όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης ενάντια στο τοπικό και κεντρικό κράτος.
Για μία ανεξάρτητη «Λαϊκή Αυτοδιοίκηση – Αυτοοργάνωση».
Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη για το θεσμό των Περιφερειών. Αποτελούν μηχανισμοί του κράτους. Είναι αντιδημοκρατικοί και φτιαγμένοι με τέτοιο τρόπο που να αποφασίζουν ερήμην της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Παλεύουμε για τη συγκρότηση αντιθεσμών επιβολής της λαϊκής θέλησης, σε κάθε πόλη, χωριό και γειτονιά, που θα διεκδικούν μαχητικά και δεν θα αναθέτουν την βελτίωση των όρων ζωής μας σε σωτήρες. Σε ανειρήνευτη αντιπαράθεση με τους επίσημους θεσμούς, θα διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στην λαϊκή αντιπροσώπευση και θα υπονομεύουν την δυνατότητα του τοπικού κράτους να διοικεί και να επιβάλλει τις αντιλαϊκές πολιτικές του. Αγωνιζόμαστε για έναν συλλογικό τρόπο οργάνωσης της ζωής μας για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας για δουλειά, στέγη, παιδεία, προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της ελεύθερης πρόσβασης στο χώρο, τον πολιτισμό και σε όλους τους δημόσιους πόρους. Για να επιβληθούν κατακτήσεις εδώ και τώρα κι όχι σε ένα απροσδιόριστο μέλλον.
Για αυτό συμμετέχουμε, στηρίζουμε, αναβαθμίζουμε και συγκροτούμε συλλογικότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά ως έμβρυα μιας τέτοιας προοπτικής. Επιτροπές κατοίκων, πρωτοβουλίες, λαϊκές συνελεύσεις, εργατικές λέσχες και κοινωνικό-πολιτικά κέντρα. Συμβάλλουμε στον μεταξύ τους συντονισμό. Αγωνιζόμαστε για να υπάρχει σύνδεση και συντονισμός τους με το ταξικό εργατικό κίνημα. Να έχουν μαζική συμμετοχή και δημοκρατική λειτουργία. Να κατακτούν ρόλο και λόγο για τα ζητήματα της περιοχής τους και τα γενικότερα.
Τα όργανα αυτά σε μία ενδεχόμενη περίοδο ποιοτικής κλιμάκωσης της ταξικής σύγκρουσης και κλονισμού της αστικής κυριαρχίας θα επιδιώξουμε να συγκροτηθούν ως μια ανεξάρτητη μορφή «Λαϊκής Αυτοδιοίκησης- Αυτοδιεύθυνσης» που θα καταργεί και θα αντικαθιστά στην πράξη την εξουσία του αστικού κράτους. Προβάλλουμε δηλαδή ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας με πραγματική αυτοδιεύθυνση στους χώρους που εργαζόμαστε και ζούμε. Με μαζικές λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά με αποφασιστικό ρόλο, αρμοδιότητες και δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις που αφορούν τη συνοικία. Συνελεύσεις, που λειτουργούν με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και με αντιπροσώπευση για το συντονισμό μεταξύ τους και για την εκλογή των συμβουλίων ευρύτερων περιοχών. Με συμβούλια που θα εκλέγονται και θα είναι ανακλητά από τις συνελεύσεις, τις οποίες θα συγκαλούν και στις οποίες θα δίνουν λόγο. Πλήρη διαφάνεια και δυνατότητα κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στο σχεδιασμό και την εκτέλεση κάθε δημόσιου έργου και λειτουργίας.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας έχει σύντομη αλλά και πλούσια παρακαταθήκη τα γνήσια επαναστατικά εγχειρήματα ριζοσπαστικής αυτοδιεύθυνης των απελευθερωμένων περιοχών από τις δυνάμεις του Άξονα. Παραδείγματα που τσακίστηκαν στο όνομα των «αμοιβαίων επωφελών συμβιβασμών» που έφεραν οι συμφωνίες του Λιβάνου, της Καζέρτας και της Βάρκιζας.
Αρνούμαστε την αντικατάσταση της απαίτησης για δουλειά, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, δωρεάν παιδεία, υγεία με την κρατική δήθεν «αλληλεγγύη» κυβέρνησης, δήμων, ΕΕ, κεφαλαίου που λειτουργεί σαν εργαλείο μοιράσματος της φτώχειας, περιορισμού του δικαιώματος στις κοινωνικές υπηρεσίες, διαφήμισης του κεφαλαίου και απόκρυψης των ευθυνών του για την κατάστασή μας. Να μην επεμβαίνουν οι φορείς του τοπικού κράτους με σκοπό τον έλεγχο, την παρεμπόδιση ή την καταστολή των λαϊκών μορφών οργάνωσης, αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων που λειτουργούν μορφές αλληλεγγύης (κοινωνικά φαρμακεία, ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, κ.α.) στις γειτονιές.
Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.
Για τη θεμελίωση νέων κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
Για να μπορέσουν να αποκτήσει σάρκα και οστά ένα πρόγραμμα με γνώμονα της κοινωνικές ανάγκες, για έργα υποδομής για τις λαϊκές ανάγκες, για να μην προχωρήσει το ξεπούλημα των δημόσιων χώρων απαιτείται η κατάργηση του Κλεισθένη και του Οικονομικού Παρατηρητήριου. Μπορούμε να χαράξουμε έναν άλλο δρόμο. Το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, ένα δρόμο ελπίδας. Για να ζήσει η εργαζόμενη πλειοψηφία πρέπει να χάσει εξουσία, ιδιοκτησία και πλούτο το κεφάλαιο.
Βασικοί άξονες ενός πολιτικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση με πυρήνα τα εργατικά συμφέροντα είναι:
- Η μονομερής καταγγελία των μνημονίων για και η κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και δανειακών συμβάσεων.
- Η συνολική διαγραφή του χρέους με άμεση στάση πληρωμών στους πιστωτές. Η διαγραφή ιδιωτικών χρεών για τις εργατικές-λαϊκές οικογένειες και τους ανέργους. Όχι στο ξεπούλημα του δημόσιας περιουσίας.
- Η ανατροπή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ και κάθε κυβέρνησης που εφαρμόζει τα μνημόνια και διαχειρίζεται την επίθεση του κεφαλαίου.
- Η εκδίωξη της τρόικας ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ και όλων των παραμηχανισμών της ΕΕ.
- Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ. Η δραστική μείωση των πολεμικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.
- Η εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κλείνουν και απολύουν, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση.
- Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, ως αίτημα αντικαπιταλιστικού χαρακτήρα για μια νέα διεθνιστική πορεία. Για κατάκτηση και διεύρυνση του δικαιώματος του λαού να αποφασίζει για την τύχη του.
- Η υπεράσπιση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων, για να μείνουν ανοιχτές επιχειρήσεις και εργοστάσια με εργατικό έλεγχο, για να καλλιεργηθεί η γη από τη μικρή και φτωχή αγροτιά και για να ζήσουν τα αυτοαπασχολούμενα λαϊκά στρώματα με τους συνεταιρισμούς τους.
- Η ανατροπή της αντιδημοκρατικής πολιτικής της βίας και της καταστολής με δημοκρατικές κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων και του λαού.
Για μία χάρτα αναγκών και δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας.
Για Ψωμί, Δουλειά, Στέγη, Υγεία και Παιδεία!
Εργασία.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας, των «κοινωφελών» προγραμμάτων και των προγραμμάτων μέσω ΕΣΠΑ, και συνολικά των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Έξω οι εργολάβοι και οι ΜΚΟ, που είναι οι σύγχρονες δουλεμπορικές εταιρείες, από τη διαχείριση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών. Όχι στην ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών σε ΚΟΙΝΣΕΠ. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις θέσεις που καλύπτει σήμερα η «κοινωφελής εργασία», που αποτελούν βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Να περάσουν- ενταχθούν όλα τα Νομικά Πρόσωπα στο δήμο και μαζί όλοι οι εργαζόμενοι σε αυτά ώστε να διασφαλιστεί η εργασία τους. Να ανακληθούν οι διαθεσιμότητες – απολύσεις. Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων.
Όχι στη φτηνή, ελαστική, ευέλικτη, μερική, προσωρινή, ανασφάλιστη και χωρίς δικαιώματα εργασία. Όχι στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. Επιβολή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και στις νέες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες βάσει των οποίων μπορούμε να εργαζόμαστε όλοι, με λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερες απολαβές. Αυξήσεις στις συντάξεις, στα επιδόματα ανεργίας, για να έχουμε όλοι αξιοπρεπή διαβίωση. Αυξήσεις στα επιδόματα μητρότητας και στα οικογενειακά επιδόματα. Όχι στην απλήρωτη δουλειά, στην επέκταση του ωραρίου λειτουργίας τις Κυριακές και τις αργίες, τις «λευκές νύχτες». Όχι στην παραβίαση του 8ωρου και στην εντατικοποίηση. Προστασία της γυναικείας εργασίας. Διεύρυνση των δικαιωμάτων και προστασία του ρόλου της μητρότητας (εγκυμοσύνη, τοκετό, θηλασμός).
Προσλήψεις ανέργων με πλήρη απασχόληση και αμοιβή για τη λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών, την εκτέλεση των έργων υποδομής και των τεχνικών έργων. Για όλους τους άνεργους επιδόματα ανεργίας για όλο το διάστημα που είναι εκτός εργασίας, δωρεάν πρόσβαση σε υγεία, παιδεία, πρόνοια, συγκοινωνίες, δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες στους δήμους, να μην πληρώνουν δημοτικά τέλη. Τα χρόνια ανεργίας να προσμετρούνται ως συντάξιμα. Μείωση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Να πληρώσουν το κόστος οι τράπεζες και οι εργοδότες που έκλεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Αυτοαπασχολούμενοι.
- Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών φορολογικών νόμων παλιών και νέων.
- Αφορολόγητο όριο στα επίπεδα των βασικών αναγκών κάθε λαϊκής οικογένειας.
- Αναπλήρωση των αποθεματικών των ταμείων που ληστεύτηκαν.
- Αποποινικοποίηση της αδυναμίας καταβολής των εισφορών των ασφαλισμένων.
- Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ασφαλισμένους χωρίς περιορισμούς.
- Επίδομα ανεργίας και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους όσους αναγκάζονται να κλείσουν τα μαγαζιά τους.
- Πάγωμα των χρεών και απαγόρευση των κατασχέσεων.
- Τα ελλείμματα να τα πληρώσει το κεφάλαιο, το κράτος και η Ε.Ε. που τα δημιούργησαν.
Αγροτιά – Διατροφή.
Οι συνεχόμενες αναδιαρθρώσεις στο χώρο της αγροτικής παραγωγής έχουν ως αποτέλεσμα το ραγδαίο ξεκλήρισμα των φτωχών και μικρών αγροτών, αλλά και τον εξαναγκασμό εγκατάλειψης της καλλιέργειας του μικρού κλήρου από χιλιάδες ανθρώπους του μεροκάματου. Την ίδια στιγμή δημιουργήθηκαν μεγάλες αγροτοδιατροφικές επιχειρήσεις στα πρότυπα σύγχρονων τσιφλικιών, στις οποίες εργάζονται μισθωτοί εργαζόμενοι με όρους κολίγων του προηγούμενου αιώνα. Ο κυρίαρχος ρόλος της ΚΑΠ και της ΕΕ, προσανατόλισε και κατεύθυνε τις καλλιέργειες καθώς και τον τρόπο παραγωγής, όχι με βάση τις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων που μένουν σε τούτο τον τόπο, αλλά με βάση τη στρατηγική καπιταλιστική διάρθρωση εντός της ΕΕ. Αποτέλεσμα αυτού δεν αποτελεί μόνο το «πέταμα στα σκουπίδια» της δυνατότητας κάλυψης του μεγαλύτερου ποσοστού των διατροφικών αναγκών του πληθυσμού, αλλά και η καταστροφή φυσικών πόρων (έδαφος, νερό κ.τ.λ.) με καλλιέργειες εξαιρετικά απαιτητικές (βλ. βαμβάκι) για τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας. Αν αναζητούμε λύση για το πρόβλημα του νερού που τείνει να λάβει εφιαλτικές διαστάσεις στο Θεσσαλικό κάμπο και όχι μόνο, αυτή δεν μπορεί να υπάρξει με την υποταγή στην ΚΑΠ και στην ΕΕ, δεν μπορεί να υπάρξει με την υποταγή στα σχέδια των κατασκευαστικών ομίλων για την εκτροπή του Αχελώου.
Παλεύουμε για την ανατροπή του πλαισίου της ΚΑΠ και της ΕΕ στον πρωτογενή τομέα. Διεκδικούμε την καθιέρωση ενός νέου καλλιεργητικού χάρτη, με πρώτο και κύριο κριτήριο, την παραγωγή υγιών, φτηνών και σε επαρκείς ποσότητες προϊόντων για να τραφεί και να ζήσει ο λαός μας. Μια άλλη παραγωγή βασισμένη στους πρωτοβάθμιους αγροτικούς συνεταιρισμούς με εργατικό έλεγχο και όχι στους «συνεταιρισμούς Α.Ε.» και στους «συνεταιρισμούς κομματικά μαγαζιά». Με ένα ενιαίο δημόσιο φορέα ελέγχου, τυποποίησης και διανομής των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων που σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς θα συμβάλλει στην οριοθέτηση ενός κεντρικού σχεδιασμού για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Με εγγυημένες κατώτερες τιμές για τα αγροτικά προϊόντα. Με προστασία της εγχώριας παραγωγής. Με ένα δημόσιο ΟΓΑ, ενάντια στις συντάξεις πείνας των αγροτών. Για άμεση απόσυρση των φορομπηχτικών νόμων, κατάργηση των χαρατσιών, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, έργα υποδομής, δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση, πλήρη δημόσια ασφάλιση της παραγωγής, απαλλοτρίωση της μεγάλης αγροτικής ιδιοκτησίας, άμεση αποζημίωση των καταστροφών. Ισότιμα δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων της υπαίθρου ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος και θρησκεία. Μάχη για τη διατήρηση των «ντόπιων» ποικιλιών κόντρα στην επιδίωξη ελέγχου των σπόρων από μια χούφτα πολυεθνικές, που προσπαθεί να προωθήσει η ΕΕ.
Υπεράσπιση των ανεξάρτητων αυτοργανωμένων δικτύων παραγωγής και κατανάλωσης, όχι από τη σκοπιά αποθέωσης της μικρής παραγωγής και τελικά των ατομικών παραγωγών, αλλά με ενίσχυση των τάσεων συνεργασίας και συλλογικής συγκέντρωσης και διαχείρισης των παραγωγικών μέσων, ως διαδικασία ραγίσματος της αλυσίδα του ελέγχου της παραγωγής και της κατανάλωσης από το μεγάλο αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα.
Τελικά μόνο με μία παραγωγή που θα υποτάσσεται στην εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι στη λογική της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η καλλιέργεια της γης μπορεί να γίνεται και σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον.
Για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες ενάντια στο πόλεμο, το φασισμό και το ρατσισμό.
Αντιπολεμικό:
Η κυβέρνηση και η περιφέρεια πιστή στο δόγμα της συνέχειας του κράτους, των μνημονίων, της λιτότητας, της φτώχειας, είναι αυτή που ενισχύει τους δεσμούς με του πολεμικούς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ.
Η δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, καθώς και η επέκταση των υφιστάμενων, σε μια σειρά περιοχών της χώρας μας, συμπεριλαμβανομένων και της Θεσσαλίας, αποτελεί μια εμφανή κλιμάκωση των πολεμικών προετοιμασιών των αστικών τάξεων στη διαδικασία αναζωπύρωσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Και η Συμφωνία των Πρεσπών εντάσσεται στο σχεδιασμό των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενσωμάτωση των πολύπαθων δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, η ενσωμάτωση αυτή γίνεται σε μεγάλο βαθμό με τους όρους του ελληνικού κράτους, για τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου, που επιδιώκει να αναπτύξει την κερδοφορία του στη γειτονική χώρα με όρους «οικονομικής αποικίας», αλλά και σαν προγεφύρωμα για όλα τα Βαλκάνια.
Τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται στην περιοχή μας και η τροφοδότηση των εθνικισμών μέσω της πρόσδεσης στον ένα ή στον άλλο αντιμαχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλο αποτελούν μια διαρκή απειλή για την ειρήνη και το μέλλον των εργαζομένων. Οι διαρκείς πόλεμοι και οι νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η στρατιωτική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, η εντεινόμενη πολεμική προετοιμασία του ελληνικού κράτους, το πλέγμα άμυνας και ασφάλειας που περιχαρακώνει πλέον κάθε αγωνίστρια και αγωνιστή δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητα.
Στην περιοχή της Θεσσαλίας έχουν γίνει ήδη μια σειρά ελπιδοφόρων αντιπολεμικών κινητοποιήσεων (Λάρισα, Στεφανοβίκειο, Λιμάνι του Βόλου κτλ.). Η Αριστερή Παρέμβαση θα συμβάλλει το επόμενο διάστημα για την κλιμάκωση των αντιπολεμικών δράσεων σε συντονισμό με μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος της περιοχής μας. Οι σχεδιασμοί για μετατροπή της Θεσσαλίας σε μόνιμη ΝΑΤΟική και αμερικάνικη βάση πρέπει να μπλοκαριστούν από ένα αντιπολεμικό, αντικυβερνητικό, διεθνιστικό κίνημα. Το λαϊκό κίνημα και αντιπολεμικό κίνημα μπορεί και πρέπει να αποκαλύψει τις συνέπειες του άξονα πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, να υπερασπιστεί την ειρήνη στην περιοχή και το μέλλον του λαών με τον αγώνα για τη διάλυσή του.
- Ανατροπή των πολεμικών προετοιμασιών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην οικοδόμηση επιθετικών δογμάτων ενάντια στους λαούς που τους αντιμετωπίζει ως εχθρούς.
- Έξω από ΝΑΤΟ και Ε.Ε, ΟΧΙ στον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου. Μαζικό διεθνιστικό κίνημα για την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες των λαών στη περιοχή μας και όλο τον κόσμο. Οικοδόμηση κοινών όρων ζωής των ντόπιων με τους πρόσφυγες. Όχι στη γκετοποίηση. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
- Κλείσιμο του στρατηγείου Λάρισας. Να σταματήσουν τώρα οι κοινές ασκήσεις της 32ης ταξιαρχίας πεζοναυτών με αμερικάνικα και ΝΑΤΟικά στρατεύματα. Καμία σκέψη για μετατροπή του στρατοπέδου «Γεωργούλα» σε μόνιμη αμερικανική – ΝΑΤΟική βάση. Μπλόκο στην αναβάθμιση του Στεφανοβικείου σε βάση ελικοπτέρων ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Άμεση μείωση των στρατιωτικών δαπανών.
- Καμία άσκηση, πολυεθνική ή εθνική, διαχείρισης εξεγέρσεων, καταστολής πλήθους, εσωτερικής ασφάλειας, ανακατάληψης κτιρίων και εργοστασίων και κοινές επιχειρήσεις στρατού-αστυνομίας.
- Κοινό αντιπολεμικό-εργατικό κίνημα σε Ελλάδα και Τουρκία για την αποτροπή του πολέμου, μπλοκάρισμα της μηχανής του πολέμου και στις δύο όχθες του Αιγαίου.
Παλεύουμε για τη δημοκρατία του εργαζόμενου λαού και την κυριαρχία του στον τόπο που ζει και την απελευθέρωση από τα δεσμά του απολυταρχισμού του κεφαλαίου. Ενάντια στο φασισμό και τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, για τις ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας.
Για ελευθερία συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, δημοκρατία στους χώρους εργασίας. Όχι στην ποινική απαγόρευση απεργιών και τις πολιτικές επιστρατεύσεις. Δημοκρατία στους δρόμους, ελευθερία στη διαδήλωση και σε κάθε μορφή πάλης του μαζικού κινήματος, άσυλο στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Υπερασπιζόμαστε τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Ενάντια στην αστυνομική και κρατική καταστολή. Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ.
Συλλογική και δημοκρατικά οργανωμένη λαϊκή αυτοάμυνα απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τη φασιστική τρομοκρατία για να νικήσουν οι μαζικοί αγώνες, για να επιβληθούν οι δίκαιες διεκδικήσεις τους, για να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι και να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Πλήρη εργασιακά, πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, χρώμα, φύλο και σεξουαλική προτίμηση. Δικαίωμα συμμετοχής στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές για τους μόνιμα εγκατεστημένους μετανάστες. Δικαίωμα ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών. Κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε φράχτη στα σύνορα, εκδίωξη της FRONTEX.
Νομιμοποίηση των μεταναστών. Πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες – θύματα του ιμπεριαλισμού, των πολέμων, των δικτατοριών και των καταστροφών. Όχι περιορισμούς σε χορήγηση επαγγελματικών αδειών και στην επιπλέον χρηματική εγγύηση για τους μετανάστες και μειονότητες. Καταβολή όλων των επιδομάτων, οικογενειακών και προνοιακών στους μετανάστες χωρίς αποκλεισμούς.
Σεβασμός στις διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτισμικές παραδόσεις. Κέντρα υποδοχής, περίθαλψης και ένταξης των μεταναστών και των προσφύγων και άμεση ματαίωση των ρατσιστικών επιχειρήσεων σκούπα του Ξένιου Δία. Προσλήψεις διερμηνέων στους Δήμους και τις περιφέρειες.
Αποκάλυψη του ρόλου όλων των φασιστικών ομάδων και της Χ.Α. ως συστημική δύναμη, της εγκληματικής δράσης τους, των διαπλοκών τους με το κεφάλαιο, της στήριξης τους από το πολιτικό σύστημα και της ύπαρξης θυλάκων τους στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Απόκρουση της ρατσιστικής, ξενοφοβικής, εθνικιστικής προπαγάνδας τους. Απομόνωση της παρουσίας τους. Με μαζικούς αγώνες αντιπαρατασσόμαστε στη φασιστική απειλή και με λαϊκή δράση προστατεύουμε και περιφρουρούμε όσους απειλούνται από τις φασιστικές επιθέσεις.
Απαιτούμε να αποκαλυφτούν και να τιμωρηθούν όσοι διέπραξαν ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις. Να σταματήσει η κάλυψη, η παροχή ασυλίας και η μιντιακή προβολή των εγκληματικών συμμοριών. Να σταματήσει η κυβερνητική προπαγάνδα του ρατσισμού, του εθνικισμού, της ξενοφοβίας και της αντιμεταναστευτικής υστερίας που στρώνει το χαλί για την άνοδο της επιρροής και δράσης της Χρυσής Αυγής και των άλλων ναζιστικών συμμοριών.
Στέγη – Ενίσχυση και προστασία των λαϊκών αναγκών.
Η στέγαση είναι δικαίωμα όλων. Μέριμνα για τη στέγαση όλων των αστέγων. Απαλλοτρίωση κενών και αχρησιμοποίητων κατοικιών και κλειστών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων με στόχο την άμεση στέγαση των άστεγων. Αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και των κληροδοτημάτων. Ξενώνες- εστίες για όλους τους φοιτητές, τους αστέγους, πρόσφυγες και μετανάστες. Όχι στην πολλαπλή φορολόγηση της κατοικίας με τα δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας μέσα από το λογαριασμό της ΔΕΗ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Καμία σκέψη για μετατροπή του σε πηγή εσόδων για τους δήμους. Καμιά κατάσχεση κατοικίας όσων έχουν πάρει δάνειο και έχουν χάσει τη δουλειά τους, είναι απλήρωτοι ή τους έχουν μειώσει μισθό και σύνταξη. Κανένας πλειστηριασμός σπιτιού, γης, μαγαζιού, για χρέη σε δημόσιο, τράπεζες, ΔΕΚΟ και ιδιώτες τοκογλύφους. Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους, τραπεζών. Διαγραφή χρεών προς κράτος και τράπεζες των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και φτωχοποιημένων στρωμάτων. Να καταργηθούν οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις μισθών και λαϊκής περιουσίας. Κατάργηση των αυταρχισμού «ιδιώνυμου» Κοντονή που ποινικοποιεί τον αγώνα για την προστασία της λαϊκής κατοικίας και στρώνει το δρόμο για την υφαρπαγή της από τα αρπακτικά των τραπεζών. Επιδότηση του ενοικίου για όλους τους άνεργους και φτωχούς που δεν έχουν ιδιόκτητη κατοικία.
Να φορολογηθούν γενναία, τα κέρδη και η μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία και τα είδη πολυτελείας. Όχι στις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου με οποιαδήποτε μορφή (χορηγίες, δωρεές, αλλαγή έδρας, κ.α.). Να υπάρξει άμεση έκτακτη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω από 50%.
Ενέργεια – νερό – μεταφορές – θέρμανση – επικοινωνίες δεν είναι εμπορεύματα, είναι κοινωνικά αγαθά που πρέπει να είναι δωρεάν για όλο το λαό.
Νερό:
Το νερό είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, βασικός παράγοντας για τη ζωή και δεν πωλείται ούτε διαχειρίζεται με ανταποδοτικά κριτήρια. Ως τέτοιο πρέπει να βρίσκεται υπό την Δημόσια φροντίδα και προστασία, βασισμένη σε ένα κεντρικό σχεδιασμό που θα αφορά τη διαχείριση και την προστασία των υδάτων, την εξασφάλιση επάρκειας σε ισορροπία με το περιβάλλον, το σπάσιμο των κρίκων οικονομικής εκμετάλλευσης του. Είναι ταυτόχρονα επιτακτική η ανάγκη ανάδειξης νέων μορφών κοινωνικού ελέγχου που θα εκφράζουν και εν τέλει θα επιβάλλουν τη λαϊκή βούληση βάση των κοινωνικών αναγκών, ενάντια σε λογικές «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Μορφές, θεσμοί και όργανα λαϊκής πολιτικής σε αντιπαράθεση με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» και τους θεσμούς του. Μια διαδικασία που πρέπει να σπάσει το πλαίσιο της ΕΕ, βασικό ενορχηστρωτή των σχεδίων ιδιοποίησης των κοινωνικών αγαθών και του δημόσιου πλούτου. Η πάλη για κοινωνικά αγαθά που σε αρμονία με το περιβάλλον θα αξιοποιούνται για τη βελτίωση των όρων ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα ελέγχονται από την ίδια και όχι από πολυδαίδαλα εταιρικά σχήματα είναι ο μόνος δρόμος για να ηττηθεί το τέρας των ιδιωτικοποιήσεων.
Δε θέλουμε ούτε δήμο – επιχείρηση, ούτε δημοτικές επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ούτε ιδιώτες να διαχειρίζονται προς όφελος τους τα κοινωνικά αγαθά. Παλεύουμε για κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες προσβάσιμα και ελεύθερα σε όλη την κοινωνία. Από αυτή τη σκοπιά θα παλέψουμε ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης για να ξαναγίνει το νερό πραγματικό κοινωνικό αγαθό. Απαιτούμε τη δωρεάν παροχή νερού σε ανέργους, την εγκατάσταση δικτύου δημόσιων βρυσών και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού, προκειμένου να σταματήσει η αισχροκέρδεια των εταιριών εμφιάλωσης και εμπορίας νερού.
Παλεύουμε για τη θεμελίωση μιας άλλη κατεύθυνση λειτουργίας των δημόσιων-δημοτικών υπηρεσιών διαχείρισης των υδάτων, με πλήρες και μόνιμο προσωπικό, με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και με τον απαραίτητο σχεδιασμό για την ισορροπία περιβάλλοντος και κοινωνικών αναγκών.
Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Όχι φόρους στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο φυσικό αέριο. Μειώσεις τιμολογίων της ΔΕΗ, του νερού, του ΟΤΕ. Όχι στην ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση – ξεπούλημα ΔΕΗ και Δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης. Δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και λειτουργία τους με βάση τις λαϊκές ανάγκες.
Όχι στη φορολογική αφαίμαξη της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων με τους έμμεσους και άμεσους φόρους. Κατάργηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης (φάρμακα κ.α.) και στα κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό). Να αλλάξει ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της άμεσης φορολογίας και οι χαμηλοί συντελεστές για τα μεγάλα εισοδήματα φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων. Καμιά άμεση φορολόγηση κάτω από το όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Να φορολογηθούν γενναία, τα κέρδη και η μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία και τα είδη πολυτελείας. Όχι στις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου με οποιαδήποτε μορφή (χορηγίες, δωρεές, αλλαγή έδρας, κ.α.). Να υπάρξει άμεση έκτακτη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω από 50%.
Κατάργηση κάθε τοπικής φορολογίας για τη λαϊκή κατοικία. Όχι στις αυξήσεις των δημοτικών τελών και φόρων. Αύξηση δημοτικών φόρων και τελών σε μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες. Οι δήμοι και οι περιφέρειες να σταματήσουν να παίρνουν δάνεια, να διοχετεύουν το χρήμα στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και να μετακυλίουν τα χρέη στους κατοίκους.
ΑΓΕΤ – καύση σκουπιδιών:
Παλεύουμε αταλάντευτα για την απαγόρευση καύσης σκουπιδιών σε οποιαδήποτε εργοστασιακή μονάδα και ανεξαρτήτως προϋποθέσεων. Παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός κινήματος που θα υπονομεύσει τους σχεδιασμούς της λεγόμενης «κυκλικής οικονομίας» και τελικά θα αμφισβητήσει από τη βάση του το τερατούργημα της «ανάπτυξης» που στήνουν.
Αρνούμαστε να εκχωρήσουμε το δικαίωμα της επιβίωσής μας στα συμφέροντα μιας πολυεθνικής επιχείρησης. Το «φιλικό» περιβάλλον της «ασφαλούς επένδυσης» είναι που πρέπει να διαταράξουμε. Να δημιουργηθούν στην πόλη συνθήκες πολέμου εναντίον της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των τοπικών πολιτικών παραγόντων. Απαιτούμε να λειτουργούν όλα τα εργοστάσια κάτω από ουσιαστικό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο! Για να μπορεί να υπάρχει παραγωγή σε ισορροπία με το περιβάλλον, τις ανθρώπινες ανάγκες σε επίπεδο εργασίας και την ποιότητα ζωής, δεν γίνεται τον έλεγχο να τον έχουν στα χέρια τους οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Η κρατικοποίηση του εργοστασίου της ΑΓΕΤ κάτω από εργατικό έλεγχο, για να επανακαθοριστεί το πλαίσιο και η μορφή της λειτουργίας της αποτελεί στόχο πάλης που ενοποιεί όλα τα επίπεδα διεκδίκησης.
Καμία παραγωγική μονάδα δε θα σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε την ανθρώπινη εργασία, αν τελικά δεν επιχειρεί να υπηρετήσει έναν ευρύτερο κοινωνικό ρόλο, ενάντια στα δόγματα της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους. Το μόνο που μπορεί να πετύχει τη διατήρηση και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και με σεβασμό στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία είναι η αλλαγή της θέσης των εργαζόμενων μέσα στην παραγωγή και η δημόσια-κοινωνική ιδιοκτησία.
Απαιτούμε την άμεση μετεγκατάσταση των διαδικασιών παραγωγής τσιμέντου, που επιβαρύνει διαρκώς τη ζωή των ανθρώπων της πόλης μας επί χρόνια, μακριά από αστικό περιβάλλον και την υπαγωγή αυτής στις ανάγκες ενός εθνικού σχεδιασμού και όχι στις χρηματιστηριακές ανάγκες των μονοπωλίων. Παλεύουμε οι εγκαταστάσεις της Αγριάς να κρατικοποιηθούν και να αξιοποιηθούν για άλλες παραγωγικές, κοινωνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
Σκουπίδια:
Ουσιαστικός δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της διαχείρισης των ΑΣΑ (αστικά στερεά απόβλητα), με άμεση εθνικοποίηση των υπαρχόντων ιδιωτικών δομών, ενάντια σε κάθε μορφή προωθούμενης ιδιωτικοποίησης λειτουργιών. Όχι στην επιχειρηματική αξιοποίηση/ιδιωτικοποίηση, όχι στην προσπάθεια να συγκροτήσουν με οπουδήποτε μορφή ΣΔΙΤ κ.α. Ναι στη δημόσια κοινωνική λειτουργία-όχι στο κράτος υπηρέτη ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Καμιά εμπλοκή του ιδιωτικού κεφαλαίου στην αποκομιδή μεταφορά και διάθεση των απορριμμάτων. Πέρασμα στο Δημόσιο όλων των συστημάτων ανακύκλωσης. Δημιουργία ενός ενιαίου δημόσιου φορέα ανακύκλωσης.
Απαγόρευση της καύσης σκουπιδιών. Ανατροπή του σχεδιασμού δημιουργίας εργοστασίου επεξεργασίας SRF και RDF στο Βόλο και σε άλλες πόλεις. Επανασχεδιασμός για τη συλλογή, τη διαχείριση και τη διάθεση/απόθεση των απορριμμάτων, που θα ξεκινά από το να μην παράγεται και απορρίπτεται μεγάλη ποσότητα άχρηστων συσκευασιών. Κατάργησης της τυποποίησης βασικών αγροτικών προϊόντων που δημιουργούν τόνους σκουπιδιών για την εξυπηρέτηση του ανταγωνισμού του αγροτοδιατροφικού κεφαλαίου. Διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση για την αποτελεσματική μείωση των απορριμμάτων και την εξοικονόμηση φυσικών και ενεργειακών πόρων.
Μεταφορά του κόστους διαχείρισης μεσοπρόθεσμα στους έχοντες, στους καπιταλιστές και το κεφάλαιο συνολικά, ως βασικούς υπεύθυνους και δημιουργούς του προβλήματος. Κατάργηση των ανταποδοτικών τελών για την εργαζόμενη πλειοψηφία. Ουσιαστική συμμέτοχη των πολιτών και των συλλογικοτήτων στη λήψη των αποφάσεων για τα απορρίμματα, δημοκρατικός κοινωνικός έλεγχος όλων των αποφάσεων από τα κινήματα, τις συλλογικότητες και τους κατοίκους κάθε τόπου.
Προάσπιση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων σε όλο τα φάσμα της διαχείρισης των ΑΣΑ. Προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών. Να ανατραπεί ο υπάρχον περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ). Διαμόρφωση νέου πανθεσσαλικού σχεδιασμού που θα υπακούει στις προαναφερθείσες γενικές κατευθύνσεις.
Σιδηρόδρομοι:
Η ιδιωτικοποίηση του τρένου θα δημιουργήσει ένα περιβάλλον υποβαθμισμένων υπηρεσιών, άγρια εκμεταλλευτικών εργασιακών σχέσεων και μια παρασιτική κερδοφορία των μονοπωλίων, που δε θα επηρεάσει απλά τις μεταφορές και τις μετακινήσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά ένα σύνολο κοινωνικών συνηθειών και αναγκών. Από αυτή την άποψη η μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων και συνολικά η μάχη για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας δεν αποτελεί έναν στενά προσδιορισμένο συνδικαλιστικό αγώνα των εργαζόμενων αυτών των υπηρεσιών, αλλά μια πρώτης κλίμακας αναμέτρηση για το σύνολο των εργαζομένων. Στόχος δεν είναι η επαναφορά ή η αγιοποίηση του προϋπάρχοντος καθεστώτος ασυδοσίας και κυριαρχίας των εργολάβων. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός ενιαίου δημόσιου σιδηροδρόμου, χωρίς εταιρίες και διευθύνοντες συμβούλους, με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο που θα καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες για ασφαλείς και οικονομικές μετακινήσεις, μεταφορές, αναψυχή και επικοινωνία, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία σε χιλιάδες εργαζόμενους. Παλεύουμε ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΕΣΣΤΥ και απαιτούμε την επανακρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Υγεία – Πρόνοια.
Στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στηρίζει τη δημόσια υγεία και τα βάζει με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο!
Ο ΣΥΡΙΖΑ τη μόνη ρήξη που κάνει είναι με τους μισθωτούς γιατρούς (και υγειονομικούς) σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τους μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους που τους εξοντώνει. Αντίθετα ενισχύει τα νέα επιχειρηματικά τζάκια της περίθαλψης (Ίδρυμα Νιάρχου και Ωνάση, ΑΕΜΥ, ξένα funds, εργολαβικές εταιρείες στο δημόσιο, στήριξη της βιομηχανίας των κλινικών μελετών σε συμμαχία με τους μεγάλους ασφαλιστικούς και φαρμακευτικούς ομίλους, νέο μεγαλοδιευθυντικό-μεγαλοπανεπιστημιακό κατεστημένο και νέα διαπλοκή μαζί του μέσω πχ του ΕΛΚΕ, εκχώρηση σημαντικού μέρους της ιατρικής μετεκπαίδευσης και εξειδίκευσης στις εταιρείες ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού). Στην ουσία ο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνει ένα νέο μοντέλο υγείας συμβατό με τις ανάγκες του σύγχρονου καπιταλισμού: με τον μεγάλο ιδιωτικό τομέα βασικό πυλώνα του, τα μικρομεσαία ιατρεία κατεστραμμένα και το δημόσιο, υβρίδιο εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών για τους έχοντες και υποβάθμισης για τους πολλούς και καταφρονεμένους. Συγκεκριμένα:
Στο ΕΣΥ οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις είναι αδύνατο να αναπληρωθούν από τις λίγες προσλήψεις μόνιμων γιατρών και τις επικουρικές θέσεις ομηρίας (που μας τελειώνουν και αυτές, παρά τους λεονταρισμούς ότι τάχα φταίνε οι … κακοί πάρεδροι και ο «πόλεμος των δικαστών»). Οι κλειστοί μνημονιακοί προϋπολογισμοί (έτσι βγαίνουν τα πλεονάσματα), δημιουργούν τραγικές ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής. Κλινικές κλείνουν λόγω έλλειψης προσωπικού, ανθρώπινες ζωές χάνονται λόγω των κενών στις ΜΕΘ και τα χειρουργεία, οι δημόσιες ψυχιατρικές δομές περιορίζονται και η όποια στήριξη στο ΕΣΥ αναζητείται στο... ίδρυμα Νιάρχου.
Στη δημόσια ΠΦΥ εξελίσσεται η απόλυτη κοροϊδία. Από τις 2500 γιατρούς που απολύθηκαν με το νόμο Άδωνη Γεωργιάδη από τα πρώην ΙΚΑ και ΠΕΔΥ, δεν αναπληρώθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ (και ας ήταν βασική προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ). Η πολυδιαφημισμένη στήριξη του δημόσιου τομέα με τις ΤΟΜΥ και τους οικογενειακούς γιατρούς κατέληξε σε μεγαλοπρεπέστατο φιάσκο.
Το νέο σύστημα ΠΦΥ είναι κακή αντιγραφή των αποτυχημένων μοντέλων της Ευρώπης, με βασικά χαρακτηριστικά τη μεγάλη υποχρηματοδότηση, τη δυσκολία πρόσβασης στις βασικές, και την ακόμα μεγαλύτερη, στις εξειδικευμένες ιατρικές υπηρεσίες (gatekeeping). Το σύστημα αυτό δεν αδυνατίζει τον ιδιωτικό τομέα υγείας, αντίθετα τον διογκώνει μαζί με τα κέρδη του. Η συμμετοχή στο φάρμακο αυξάνεται διαρκώς μαζί με τη διαρκή προώθηση αμφίβολων γενόσημων.
Στον ιδιωτικό τομέα υγείας η κατάσταση είναι εξίσου ζοφερή:
Οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί σηκώνουν το βάρος των μειωμένων δημοσίων δαπανών με αμοιβές που μειώνονται σε τραγικά επίπεδα με τα rebate και clawback ενώ υπάρχουν ακόμα οφειλόμενα από το 2011 και πίσω! Η κατάργηση των παλιών συμβάσεων των παθολόγων, των γενικών γιατρών και παιδιάτρων έγινε εκβιαστικά για να στηριχθεί πάση θυσία ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού ενώ και οι νέες συμβάσεις των ειδικών γιατρών θα είναι ατομικές και θα υπακούν πιστά στη λογική των «αιματηρών» πλεονασμάτων.
Οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί σηκώνουν το βάρος των μειωμένων δημοσίων δαπανών με αμοιβές που μειώνονται σε τραγικά επίπεδα με τα rebate και clawback ενώ υπάρχουν ακόμα οφειλόμενα από το 2011 και πίσω! Η κατάργηση των παλιών συμβάσεων των παθολόγων, των γενικών γιατρών και παιδιάτρων έγινε εκβιαστικά για να στηριχθεί πάση θυσία ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού ενώ και οι νέες συμβάσεις των ειδικών γιατρών θα είναι ατομικές και θα υπακούν πιστά στη λογική των «αιματηρών» πλεονασμάτων.
Οι χιλιάδες γιατροί που εργάζονται σε μικρές και μεγάλες ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα πραγματικά ξεχασμένοι από τους ιατρικούς συλλόγους, τραβάνε το δικό τους Γολγοθά. Ο ασφαλιστικός νόμος-λαιμητόμος Κατρούγκαλου, η φορολογική καταιγίδα μαζί με τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων, οδηγεί ένα μεγάλο κομμάτι γιατρών εκτός επαγγέλματος. Έχουν σαφή στόχο μείωσης των αυτοαπασχολούμενων προς όφελος των μεγάλων διαγνωστικών αλυσίδων. Η συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια οδηγεί σε συμφωνίες με τις ασφαλιστικές εταιρίες για τη δραστική μείωση του μισθολογικού κόστους των γιατρών.
Στους νέους γιατρούς συμπυκνώνεται με απόλυτο τρόπο το αδιέξοδο. Χιλιάδες υγειονομικοί είναι στην ξενιτιά (τα κατάφερε κι εδώ το κατεστημένο μεγαλογιατρών, καθηγητών και επιχειρηματιών της υγείας, που επί χρόνια προπαγάνδιζαν κατά της πληθώρας των γιατρών λέγοντας διαρκώς ότι «τους μισούς δεν τους χωράει η Ελλάδα»). Στηρίζουν, με όχι καλές συνθήκες, τα συστήματα υγείας της βόρειας Ευρώπης, διωγμένοι από την ασφυκτική πολιτική των μνημονίων. Τους θέλουμε ξανά κοντά μας για να ανατρέψουμε μαζί την άθλια πολιτική που τους έδιωξε. Και όσοι έμειναν πίσω; Επικουρικοί ή ειδικευόμενοι, με εξοντωτικές συνθήκες δουλειάς ή μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα με συνθήκες γαλέρας ή φοροεξοντωμένοι στα ιατρεία της γειτονιάς. Τους καλούμε να μπουν μπροστά για την ανατροπή της μαύρης προοπτικής.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει με την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των νοσοκομείων. Ένας εργαζόμενος σε εργολάβο στην φύλαξη των νοσοκομείων κοστίζει σε δημόσιο χρήμα όσο δύο πτυχιούχοι μόνιμοι υπάλληλοι, μία καθαρίστρια τα διπλά από ότι αν είχε προσληφθεί σε μόνιμη θέση. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε εργολάβο πληρώνονται ψίχουλα, οι εργολάβοι τσεπώνουν τη διαφορά. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση.
Απόληξη αυτής της κατάστασης, είναι η εξαθλίωση του λαού, η καταστροφή της υγείας, ο θάνατος είναι στοιχεία απαραίτητα για την αστική κυριαρχία.
Για ένα λαϊκό σύστημα υγείας και πρόνοιας, διεκδικούμε – αγωνιζόμαστε – οφείλουμε να κατακτήσουμε:
- Εθνικό Σύστημα Υγείας, υψηλής ποιότητας, ανοιχτό και δωρεάν για όλο τον πληθυσμό, ασχέτως ασφαλιστικής κατάστασης, σε όλες της βαθμίδες νοσοκομειακής και εξω-νοσοκομειακής περίθαλψης..
- Δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας υπό τον έλεγχο και την διεύθυνση των ίδιων των εργαζομένων.
- Κοινωνικό έλεγχο στα νοσοκομεία και όλες τις υπηρεσίας υγείας. Ο έλεγχος αυτός μπορεί να υπάρξει μόνο μετά την κατάργηση του «Καλλικράτη» και όλων των συγκεντρωτικών μορφών τοπικής διοίκησης και την εγκαθίδρυση λαϊκών, δημοκρατικών θεσμών πραγματικής αυτοδιοίκησης.
- Αποκλειστικά δημόσια χρηματοδότηση της περίθαλψης από τον κρατικό προϋπολογισμό, κατάργηση των εργατικών εισφορών για περίθαλψη, αύξηση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων. Γίνεται φανερό ότι μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί η δημόσια χρηματοδότηση του συστήματος υγείας, άλλο τόσο δεν επιτρέπεται ο ελεύθερος σχεδιασμός του συστήματος από την υποταγή στις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιβάλλει την κυριαρχία της αγοράς σε κάθε σφαίρα της οικονομίας.
- Τομεοποιημένο και ολοκληρωμένο σύστημα περίθαλψης με ισοτιμία για όλες τις περιοχές της χώρας. Απαιτείται ο κεντρικός σχεδιασμός του ΕΣΥ να εξαλείφει τις ανισότητες πρόσβασης μεταξύ των περιφερειών της χώρας. Κάθε περιφέρεια πρέπει να έχει σχετική υγειονομική αυτάρκεια τόσο σε νοσοκομειακές μονάδες, σε ιατρεία, σε μονάδες εντατικής ή υψηλής διαγνωστικής και θεραπευτικής τεχνολογίας όσο και σε πρόληψη και αποκατάσταση όλων των βαθμίδων.
- Απόλυτο διαχωρισμό δημόσιων και ιδιωτικών μονάδων υγείας. Ούτε 1 ευρώ, ούτε μια δραχμή δημόσιου χρήματος στον ιδιωτικό τομέα. Όλοι οι υγειονομικοί πρέπει να έχουν ελεύθερα την δυνατότητα να ενταχθούν στο ΕΣΥ αν το επιθυμούν. Σήμερα υπάρχουν ιδιωτικές μονάδες υγείας που, λόγω της αποχής του κράτους από τις νέες επενδύσεις στην υγεία, έχουν καταστεί αναγκαίες για την περίθαλψη του πληθυσμού. Διεκδικούμε την επίταξη αυτών των μονάδων από το δημόσιο.
- Δημόσια βιομηχανία φαρμάκων και υγειονομικών υλικών για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών του λαού. Απόρριψη της «εμπορικής κατοχύρωσης και πατέντας» όποτε αυτό είναι αναγκαίο για τις υγειονομικές ανάγκες του κόσμου.
- Απελευθέρωση της ιατρικής έρευνας και εκπαίδευσης από τα δεσμά των σκοπιμοτήτων της φαρμακοβιομηχανίας και του ιδιωτικού τομέα γενικότερα. Κάθε νοσοκομείο, κάθε δημόσια μονάδα περίθαλψης μπορεί και πρέπει να γίνει κύτταρο παραγωγής ιατρικής γνώσης προς όφελος του λαού. Αυτό απαιτεί υγειονομικούς απερίσπαστους στη δουλειά τους, ισότιμους μεταξύ τους, ριζική βελτίωση των όρων εργασίας και μαζικούς διορισμούς προσωπικού τώρα!
- Για τον Τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας δεν ζητάμε ένα φιλάνθρωπο στρατό σωτήριας, δεν ζητάμε την ελεημοσύνη για την συντήρηση των αποκλεισμένων κομματιών του πληθυσμού σε διαρκή ένδεια και αποκλεισμό. Διεκδικούμε ένα ενιαίο σύστημα για την εξασφάλιση αξιοπρεπών υλικών όρων διαβίωσης για όλο τον πληθυσμό.
Παιδεία.
Πρωτοβάθμια- δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν στην πόλη και το Δήμο μας αλλά και σ΄ όλη την επικράτεια κινήματα κι αγώνες που ανοιχτά αμφισβήτησαν τον μονόδρομο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Οι αγώνες για την παιδεία και την υγεία, στάθηκαν απέναντι στις ελλείψεις και τις ανεπαρκείς υποδομές, ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων, τους αποκλεισμούς χιλιάδων παιδιών από τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς, την υποβάθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Στάθηκαν απέναντι σε πολλούς Δημάρχους της ΚΕΔΚΕ που συνέχισαν να αφήνουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς παιδιά που έχουν ανάγκη και προτιμούν να «παίρνουν» παιδιά από το Δημόσιο Νηπιαγωγείο για να καρπώνονται τα κουπόνια «voucher». Στάθηκαν απέναντι στους σχεδιασμούς της ΕΕ του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ των περικοπών που διώχνουν νήπια, μαθητές, και φοιτητές από την εκπαίδευση. Οδηγούν στις απολύσεις και την ανεργία χιλιάδες Αναπληρωτές εκπαιδευτικούς παρά του ότι τους έχουν ανάγκη τα σχολεία μια και καλύπτουν κενές θέσεις μονίμων.
Είμαστε κομμάτι της δράσης εκπαιδευτικών και άλλων εργαζόμενων μέσα από τα σωματεία τους και τοπικές συλλογικότητες, την αλληλεγγύη και υλική στήριξη, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών και την είσοδο των παιδιών τους στα σχολεία μας, έχοντας πολλές φορές αντιμετωπίσει τη δράση των φασιστών, με τις επιθέσεις και στοχοποίηση αγωνιστών του κινήματος. Η Περιφέρειες, λειτουργώντας σαν τοπικό κράτος, εμπεριέχουν όλες τις παραπάνω αντιδραστικές ρυθμίσεις, τις προωθούν και τις επεκτείνουν.
Λέμε όχι:
- Στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του προηγούμενου πλαισίου λειτουργίας τους που επεκτείνονται με τον Κλεισθένη.
- Στον δήμο-επιχείρηση με το δημότη-πελάτη, στην ανταποδοτική παροχή και τη συρρίκνωση-υποβάθμιση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών, στην επέκταση των ανταποδοτικών και τις αυξήσεις των δημοτικών τελών, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις (ΣΔΙΤ ή παραχώρηση λειτουργιών και υπηρεσιών).
- Στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα με βάση τα πλαίσια που επιβάλλει η Ε.Ε., στα Παρατηρητήρια και την επιτήρηση-συμμόρφωση με τις επιταγές των μνημονίων.
- Σε δήμους που προωθούν και χρησιμοποιούν μορφές ευέλικτης, προσωρινής και υποαμοιβόμενης εργασίας.
- Στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που αφορούν δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κ.ά. στους Δήμους που στοχεύει στην απαλλαγή των κυβερνήσεων από το οικονομικό κόστος τους και την προσαρμογή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου.
- Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών.
- Δημόσιο δωρεάν σχολείο που να μην περισσεύει κανένα παιδί.
- Ένα σχολείο των αναγκών και των δικαιωμάτων των παιδιών και των νέων.
Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου εντείνεται και στην εκπαίδευση. Εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σε εφαρμογή το κεντρικό νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, ο νόμος Γαβρόγλου. Μέσα από διάφορες κατευθύνσεις προσπαθεί να εξυπηρετήσει ένα στρατηγικό στόχο: Την πλήρη επιχειρηματικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας και την υποβάθμιση των εργασιακών της δικαιωμάτων. Βασικές κατευθύνσεις του νόμου Γαβρόγλου είναι:
- Μείωση κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια
- Συγχωνεύσεις τμημάτων
- Την ίδρυση Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΚΕΕ). Πρόκειται για σχολές διετούς κατάρτισης στις οποίες η εισαγωγή γίνεται με το απολυτήριο του λυκείου. Είναι μια μεταρρύθμιση με απόλυτα ταξικό πρόσημο και όσον αφορά το κομμάτι της τάξης που εισέρχεται στα ΚΕΕ, αλλά και το τι εργαζόμενοι βγαίνουν από αυτά. Στην ουσία δημιουργείται ένα κατώτερο στρώμα στην παραγωγική διαδικασία, δηλαδή φθηνοί κι ευέλικτοι εργαζόμενοι.
- Διάσπαση των πτυχίων.
- Δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Οι συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αφορούν ιδιαίτερα την περιοχή μας με τη συγχώνευση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με το ΤΕΙ Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας. Συγκεκριμένα, κλείνουν όλα τα τμήματα των ΤΕΙ και ανοίγουν από το ΠΘ 22 νέα τμήματα, με αντικείμενο παρόμοιο με αυτό των ΤΕΙ αλλά και των ήδη υπαρχόντων τμημάτων του ΠΘ, πλήρως υποταγμένων στις κατευθύνσεις των επιχειρήσεων και των Ε.Ε. (Θεσσαλία 2020, πρόγραμμα Ορίζοντας 2020 κλπ). Επιπλέον, ιδρύονται από το ΠΘ και Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΚΕΕ). Επιπλέον, ενισχύονται οι σχέσεις του ΠΘ με την περιφέρεια αφού το ΠΘ θα αναλάβει το Φορέα Διαχείρισης της Λίμνης Κάρλας, το Φορέα Διαχείρισης του θαλάσσιου πάρκου Βορείων Σποράδων.
Επιπλέον, τόσο η περιφέρεια όσο και η ίδια η διοίκηση του ΠΘ βλέπουν το «νέο» ΠΘ υπεύθυνο να αναλαμβάνει κάθε έρευνα στην περιοχή για οποιοδήποτε φορέα τις χρηματοδοτεί, τοπικές επιχειρήσεις, περιφέρεια, στρατό. Αυτό φαίνεται τόσο με το αντικείμενο των νέων τμημάτων (σχεδόν τα μισά από αυτά αφορούν τον αγροτικό τομέα, την οικονομία και την ενέργεια) όσο και με την ίδρυση του ερευνητικού κέντρου «Ιάσωνας» το οποίο διαθέτει αυτή την στιγμή 12-13 Ινστιτούτα, σε όλη την Περιφέρεια Θεσσαλίας και την Λαμία. Παράλληλα θα ξεκινήσει την λειτουργία του το Αγροδιατροφικό Κέντρο στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή της Λάρισας. Ήδη το ΠΘ έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με το ΓΕΣ για μεταπτυχιακό που αφορά τα οικονομικά της άμυνας αλλά και με το 304 ΠΕΒ για οχήματα του στρατού. Επιπλέον, πέρα απόν τους φορείς της περιφέρειας που θα αναλάβει, ήδη συμμετέχει σε συμβούλιο καινοτομίας με εκπροσώπους τοπικών επιχειρήσεων και την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Με τη συγχώνευση, σχεδιάζονται ο ρόλος αυτός του ΠΘ να αναβαθμιστεί, σε βάρος των φοιτητών/τριων, ερευνητών/τριων και εργαζόμενων στο ΠΘ αφού θα παράγουν απλήρωτη εργασία για όποιον τη ζητά. Επιχειρήσεις και ιδιώτες βάσει του νόμου μπορούν να χρηματοδοτούν την έρευνα και με τον τρόπο αυτό να καθορίζουν το περιεχόμενό της, αλλά ταυτόχρονα να απασχολούν και τσάμπα ερευνητικό προσωπικό. Το νομοσχέδιο επίσης προβλέπει την άμεση σύνδεση της έρευνας που παράγεται στα πανεπιστημιακά ιδρύματα με τις ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων και της Περιφέρειας. Συγκεκριμένα παραδείγματα υπάρχουν και στο ΠΘ, όπως είναι η χρηματοδότηση υποτροφίας στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας Πολεοδομίας από την ΑΓΕΤ, η ανάληψη έρευνας από το ΠΘ για το Φορέα Διαχείρισης της Λίμνης Κάρλας. Μέχρι και με το ΓΕΣ έχει υπογράψει το ΠΘ μνημόνιο συνεργασίας μέσω του Οικονομικού Τμήματος στο Βόλο με θέμα τα οικονομικά της άμυνας και τις διεθνείς σχέσεις.
Ο στόχος τόσο του νόμου Γαβρόγλου όσο και της συγχώνευσης, είναι η δημιουργία μια γενιάς νέων επιστημόνων και εργαζομένων με πτυχία πολλαπλών ταχυτήτων (5ετή, 4ετή, 2ετή), οι οποίοι θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους παίρνοντας επί πληρωμή επιπλέον μεταπτυχιακά και πιστοποιήσεις. Που θα ερευνά και θα μαθαίνει ώστε το κεφάλαιο να μπορέσει να ξεπεράσει την κρίση του και όχι για τις κοινωνικές ανάγκες και επιθυμίες.
Ως Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία χρειάζεται να διατυπώσουμε το αναγκαίο πρόγραμμα πάλης ενάντια στο νέο νομοσχέδιο του Γαβρόγλου με στόχο την ανατροπή του.
Παλεύουμε για:
- Ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου και του νομοσχεδίου για το ΠΘ και το Νέο Σύστημα Διορισμών των εκπαιδευτικών.
- Δημόσια-δωρεάν παιδεία για όλους.
- Λεφτά για την παιδεία και όχι για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, τις τράπεζες, το χρέος.
- Δημόσια-δωρεάν ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους με ελεύθερη πρόσβαση.
- Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα μορφωτικά, εργασιακά και εργατικά δικαιώματα σε αυτό. Όχι στο φάκελο προσόντων, τα σεμινάρια, τη δια βίου κατάρτιση.
- Καμία συγχώνευση τμημάτων στο ΠΘ.
- Καμία μεταφοράς απαραίτητης γνώσης από το προπτυχιακό σε μεταπτυχιακό. Κατάργηση διδάκτρων στο μεταπτυχιακό, ούτε σκέψη για δίδακτρα στα προπτυχιακά.
- Επανακατοχύρωση ασύλου χωρίς εξαιρέσεις, καμία αστυνόμευση και περιστολή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών εντός των σχολών.
- Δημόσια-δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους/ες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές. Ανέγερση ικανού αριθμού εστιών για να στεγαστούν όλοι/ες οι φοιτητές και φοιτήτριες.
- Πλήρη δικαιώματα στην πρακτική άσκηση. Όχι στην απλήρωτη εργασία φοιτητών σε εργαστήρια, γραφεία ή πρότζεκτ καθηγητών.
- Δουλειά με αξιοπρέπεια! Λιγότερες ώρες δουλειάς για όλες/ους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες, αυξήσεις στους μισθούς. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας και Πτυχίο με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα.
- Έρευνα για τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας, όχι για τις επιχειρήσεις, το κεφάλαιο και το στρατό.
Παράλληλα θέλουμε να αρθρώσουμε το θετικό μας πρόταγμα για την παιδεία που θέλουμε. Μια απελευθερωτική αναβαθμισμένη παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς αποκλεισμούς. Παράλληλα ένα πανεπιστήμιο όχι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των λίγων, αλλά για όλες/ους χωρίς ταξικούς φραγμούς με δωρεάν παροχές (υλικοτεχνική υποδομή, σίτιση στέγαση, μεταφορές κ.λπ.), που θα προσφέρει ολόπλευρη μόρφωση, για τις κοινωνικές ανάγκες και επιθυμίες όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Ένα πανεπιστήμιο δημόσιο που το λόγο στην παραγόμενη έρευνα, γνώση και τη λειτουργία του θα έχουν οι φοιτητές - φοιτήτριες και οι εργαζόμενοι/ες μέσα από τις γενικές συνελεύσεις τους και το συντονισμό μεταξύ τους. Και επειδή θεωρούμε το πανεπιστήμιο αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας ορίζουμε τον αγώνα για ένα άλλο πανεπιστήμιο, ως αλληλένδετο με τον αγώνα για μια άλλη εργασία. Θέλουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά και δουλειά για όλους! Επιλέγουμε να θέσουμε ξανά από την αρχή τους όρους του παιχνιδιού με κριτήριο τις ανάγκες της πλατιάς πλειοψηφίας, ανάγκες για παιδεία (και όχι εκπαίδευση), για δημιουργική εργασία (και όχι δουλειά-δουλεία), για ζωή (και όχι επιβίωση).
Για όλα αυτά στόχος μας είναι η δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού κινήματος, ενός κινήματος εργαζομένων και νεολαίας, που στη βάση της αμεσοδημοκρατίας των γενικών συνελεύσεων, θα αγωνίζεται και θα έρθει να ανατρέψει τη φτώχεια, το φασισμό και την εκμετάλλευση και να επιβάλει τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η πάλη ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου περνά μέσα από τον αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου, το μαχητικό ανεξάρτητο εργατικό κίνημα, το αντιπολεμικό και διεθνιστικό κίνημα.
Προστασία του Περιβάλλοντος του φυσικού και δομημένου χώρου και των δημόσιων υποδομών.
Αύξηση των δαπανών για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Δημιουργία χώρων πρασίνου στις πόλεις. Καμία πώληση σε εταιρείες και εκμετάλλευση δημόσιου χώρου από το κεφάλαιο. Να διαλυθεί το ΤΑΙΠΕΔ. Όχι στους νόμους του fast track. Μέτρα για την προστασία της δημόσιας – δημοτικής περιουσίας από τα ιδιωτικά συμφέροντα, τους διεκδικητές της ιδιοκτησίας της, τους καταπατητές, τους εργολάβους. χι στα ΣΔΙΤ – όχι στα προγράμματα της ΕΕ (JESSICA) μέσω των οποίων προωθούνται έργα, όχι για τις κοινωνικές ανάγκες αλλά για να ενισχυθεί το κατασκευαστικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των δρόμων. Κατάργηση των διοδίων. Μέτρα για την προστασία των δασών και των παραλιών. Διαφύλαξη τους από κάθε είδους οικοδομικές δραστηριότητες (από κράτος, ιδιώτες, δήμους, εκκλησία). Φροντίδα για την διατήρηση όσων δασών, αλσών, χώρων πρασίνου έχουν απομείνει στον αστικό και περιαστικό ιστό των πόλεων.
Αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και τακτικοί έλεγχοι για τους ρύπους και τα απόβλητα των εργοστασίων και τη διαχείρισή τους. Μέτρα ενάντια στα φαινόμενα του νέφους, της αιθαλομίχλης, της ρύπανσης των θαλασσών, των πηγών, των ποταμών που να αναδεικνύουν ως υπεύθυνο το αδηφάγο κεφάλαιο.
Να αποτραπούν χωροταξικές ρυθμίσεις που θέλουν πόλεις-τέρατα για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να σταματήσουν τα έργα βιτρίνας που εξυπηρετούν σχέσεις με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Σε όλα τα δημόσια έργα να υπάρχει εργατικός και λαϊκός έλεγχος.
Απαιτούμε η πόλη που ζούμε να είναι καθαρή. Όχι στην καύση των απορριμμάτων. Είμαστε αντίθετοι στην εισβολή ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της καθαριότητας. Χρειάζεται ένας συνολικά διαφορετικός επανασχεδιασμός και αντίληψη για τη συλλογή, τη διαχείριση και τη διάθεση – απόθεση των απορριμμάτων, που θα ξεκινάει από το να μην παράγεται και απορρίπτεται τόσο πλαστικό, την κατανάλωση, τη συσκευασία. Μείωση, πρόληψη απορριμμάτων. Διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση. Να λειτουργήσουν σωστά, να επεκταθούν να βελτιωθούν και να καταρτιστούν αποκλειστικά από δημόσιους φορείς, τα προγράμματα ανακύκλωσης, ώστε να γίνουν εύχρηστα για τους κατοίκους και αποτελεσματικά με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος. Μεταφορά του κόστους ανακύκλωσης στις εταιρίες που χρησιμοποιούν τις διαφόρων ειδών συσκευασίες και όχι στο λαό που είναι ο αποδέκτης των προϊόντων. Οι χώροι απόρριψης απόβλητων και απορριμμάτων να οριοθετούνται και να λειτουργούν με όρους και κανόνες προστασίας της ζωής των κατοίκων και προστασίας του περιβάλλοντος. Ανθρώπινες και ενιαίες συνθήκες εργασίας εργαζομένων σε αποκομιδή και διαχείριση σκουπιδιών.
Υδάτινοι πόροι.
Η Θεσσαλία βρίσκεται στην πρώτη σειρά των αρνητικών επιπτώσεων της έλλειψης ή της μόλυνσης των υδάτινων πόρων, με συνέπειες την υφαλμύρωση και την ερημοποίηση που χτυπά δυνατά την πόρτα της.
Η διαχείριση των ποσοτήτων του νερού, μπορούν να δημιουργήσουν ένα επαρκές απόθεμα, αρκεί να αναπτυχθεί ένα περιβαλλοντικό, πολιτικό αντικαπιταλιστικό κίνημα που να ανατρέψει τους παράγοντες που γεννούν το πρόβλημα και είναι τα μονοπώλια και ιδιαίτερα το μεγάλο αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο, η ανεξέλεγκτη λεηλασία των φυσικών πόρων και η «κατακτητική» λογική όσον αφορά το περιβάλλον που αναδεικνύει η ΚΑΠ. Ιδιαίτερη σημασία για την χώρα μας και την περιοχή μας, αποκτά με το «Μνημόνιο», η πλήρης δυνατότητα διείσδυσης του ιδιωτικού κεφαλαίου στη διαχείριση του νερού. Έτσι η Θεσσαλία αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τους πειραματισμούς και μπορεί να αποτελέσει το πεδίο των συγκρούσεων για πια πολιτική θα εφαρμοστεί. Η βάση των προτάσεών μας συμπυκνώνεται στις παρακάτω κατευθύνσεις:
- Καμιά συμμετοχή στη διαχείριση των φυσικών αγαθών του ιδιωτικού κεφαλαίου, με οποιαδήποτε μορφή.
- Να επαναφέρουμε τις φυσικές λίμνες όπου υπήρχαν (Κάρλας, Νεζερού, κ.λπ.)περισσότερο για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, παρά για χρήση.
- Να δημιουργήσουμε καινούργιες λίμνες – ταμιευτήρες.
- Σταμάτημα στην ανεξέλεγκτη χρήση και διαχείριση των αρτεσιανών.
- Φράγματα μικρά σε λεκάνες απορροής έτσι ώστε να γίνεται αξιοποίηση περισσότερο σε τοπικό επίπεδο, διατηρώντας τα μεγάλα αποθέματα για πολύ δύσκολες περιόδους
- Προσανατολισμός σε καλλιέργειες και ποικιλίες που δεν είναι υδροβόρες και κατανεμημένες, ανάλογα κατά περιοχές επάρκειας
- Αναδασώσεις εκτάσεων στα βουνά, ειδικά της Κεντρικής Θεσσαλίας, ώστε να συμβάλλουν στην δημιουργία μικροκλίματος, αλλά και συνθηκών συγκράτησης των όμβριων υδάτων.
- Μεγάλωμα των ζωνών πρασίνου αστικών, παραλίμνιων, παραποτάμιων περιοχών αξιοποιώντας τις ήδη υπάρχουσες.
- Το σταμάτημα λειτουργίας κάθε ρυπογόνας δραστηριότητας, πολύ περισσότερο κάθε νέας (λιγνίτης Ποταμιάς Ελασσόνας) που ρυπαίνει τα υπόγεια ή επιφανειακά νερά και τα καθιστά ακατάλληλα
- Ο έλεγχος και η χρήση φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων κ.α. αγροτικών υλικών που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες να γίνονται μέσα από ελεγχόμενα συνεταιριστικά κέντρα. Επιλογή ποικιλιών που να ανταποκρίνονται στις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας με κριτήριο την κάλυψη των βασικών λαϊκών αναγκών.
- Αφού γίνουν όλα αυτά να προχωρήσει ο καθαρισμός του υδροφόρου ορίζοντα και των υπόγειων λεκανών που έχουν μολυνθεί.
Αξιοποιώντας όλα αυτά παράλληλα διαπιστώνουμε πως αποτελεί μονόδρομο η λύση αυτή και όχι οι «εύκολες λύσεις» τύπου εκτροπής του Αχελώου, που καλλιεργεί ψεύτικες προσδοκίες για λύση του προβλήματος αλλά και πεδίο πλιάτσικου υφαρπαγής ψήφων των κομμάτων εξουσίας στον θεσσαλικό κάμπο. Κανένα αρδευτικό πρόβλημα δεν λύνεται με ημίμετρα, πολύ περισσότερο για την ύδρευση, με τον πιο επικίνδυνο διαχειριστή των υδάτινων πόρων το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πολιτισμός – Αθλητισμός.
Πολιτισμός και αθλητισμός είναι κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Ενίσχυση του δημιουργικού και ερασιτεχνικού χαρακτήρα τους. Δημιουργία χώρων πολιτισμού σε κάθε περιοχή για υποδοχή εκθέσεων, συναυλιών, εκδηλώσεων, φιλοξενίας δραστηριοτήτων των μαζικών φορέων της περιοχής. Εξασφάλιση χώρων για στέκια της νεολαίας. Παροχή υποδομών σε ερασιτεχνικά πολιτιστικά συγκροτήματα. Υποστήριξη και υποδοχή των διαφορετικών πολιτισμών. Ελεύθερη είσοδο στις αθλητικές εγκαταστάσεις. Δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων όπου δεν υπάρχουν. Λειτουργία προγραμμάτων και ομάδων για αθλήματα στους δήμους με δωρεάν συμμετοχή-κατάργηση της εισφοράς όπου υπάρχει. Να δίνονται τα κλειστά και υπαίθρια γήπεδα (ΕΑΚ) για την άθληση όλων των πολιτών. Όχι στα ειδικά καθεστώτα προνομιακής παραχώρησης των ΕΑΚ στις ΠΑΕ, που τα μετατρέπουν σε ιδιόκτητα «μαγαζιά» τους. Εξασφάλιση όλων των αναγκαίων υποδομών για την ασφαλή άσκηση του ερασιτεχνικού-σχολικού αθλητισμού (θέρμανση στα γήπεδα-εξοπλισμός-ζεστό νερό-ιατρική κάλυψη κ.τ.λ.). Συντήρηση των χώρων μαζικού αθλητισμού και πρόσληψη μόνιμου γυμναστικού προσωπικού. Πρόσληψη μόνιμου ιατρικού προσωπικού για κάθε γήπεδο-αθλητική εγκατάσταση και κάθε αγώνα.
Στις περιφερειακές εκλογές στην Θεσσαλία ψηφίζουμε – στηρίζουμε
«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ» – ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
aristereparthessalias.blogspot.gr