Σελίδες

26 Ιουνίου 2014

Το ζήτημα της παιδείας μάς αφορά όλους

Σαν έτοιμη από καιρό η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ μαζί με Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. – Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεχίζει την καταστροφική πολιτική της στοχεύοντας στη διάλυση, μεταξύ άλλων, και της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και τη δημιουργία του νέου σχολείου της αγοράς. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται οι συγχωνεύσεις – υποβαθμίσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων «με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης», όπως διατείνεται σχετική εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας.

Έτσι λοιπόν προχωρά σε συγχωνεύσεις 128 δημοτικών σχολείων και 74 νηπιαγωγείων, στην κατάργηση 15 δημοτικών σχολείων και 30 νηπιαγωγείων και στον υποβιβασμό 130 δημοτικών σχολείων και 20 νηπιαγωγείων. Ταυτόχρονα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση συγχωνεύονται 16 Γυμνάσια –  Γενικά Λύκεια και 12 ΕΠΑΛ, ενώ καταργούνται 1 Γυμνάσιο και 3 ΕΠΑΛ.

Στον νομό μας αυτό σημαίνει την κατάργηση 1 νηπιαγωγείου, τον υποβιβασμό 1 νηπιαγωγείου και 8 δημοτικών σχολείων και τη συγχώνευση 1 νηπιαγωγείου.
Ας θυμηθούμε ότι στον προϋπολογισμό του 2014 προβλέπονται συνολικά συγχωνεύσεις 1400 σχολείων της πρωτοβάθμιας και 300 σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γεγονός που αποδεικνύει ότι τα τωρινά μέτρα είναι μέρος μιας ευρύτερης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής με μεγάλους χαμένους τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς το δημόσιο σχολείο γενικότερα.

Μεγάλοι χαμένοι είναι οι μαθητές, γιατί θα στοιβάζονται σε σχολεία- μαμούθ και σε υπεράριθμα τμήματα 25 – 30 μαθητών, πέρα από κάθε αρχή της παιδαγωγικής επιστήμης, γιατί θα αναγκάζονται να μετακινούνται χιλιόμετρα για να πάνε σχολείο, γιατί  θα αντιμετωπίζουν εντονότερους ταξικούς φραγμούς ,οι οποίοι - συν τοις άλλοις - οξύνονται με τις συνεχείς εξετάσεις και προσφάτως και με την τράπεζα θεμάτων για την Α’  Λυκείου.

Μεγάλοι χαμένοι είναι οι γονείς που θα βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα λειτουργικά έξοδα του «νέου και σύγχρονου» σχολείου, τη μετακίνηση αλλά και τη μόρφωση των παιδιών τους.

Μεγάλοι χαμένοι είναι οι εκπαιδευτικοί, αφού το Υπουργείο Παιδείας με τα συγκεκριμένα μέτρα μειώνει θέσεις εργασίας, περιορίζοντας επιπλέον τις ανάγκες σε αναπληρωτές, καθώς και αυτόν τον ρόλο θα το παίξουν οι εκπαιδευτικοί που θα βρίσκονται στη διάθεση των διευθύνσεων και των περιφερειών, χωρίς οργανική θέση. Αυτό όμως σημαίνει νέες πλασματικές υπεραριθμίες, υποχρεωτικές μετακινήσεις, διαθεσιμότητες και τελικά απολύσεις ( το 2014 προβλέπονται ως μνημονιακή υποχρέωση 11.500 απολύσεις και 12.000 διαθεσιμότητες) και φυσικά τις απολύσεις θα διευκολύνει και η αξιολόγηση που προωθείται.

Μεγάλος χαμένος εν τέλει είναι το δημόσιο δωρεάν σχολείο, καθώς είναι φανερό ότι η πολιτική αυτή που επικαλείται την «ισότητα» τον «εξορθολογισμό»  τις  «ποιοτικές επιδόσεις» κ.α. αντιμετωπίζει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ως νούμερα, ως αριθμούς που προκύπτουν από διαιρέσεις. Η πολιτική αυτή προωθεί το σχολείο της αγοράς: πολυθέσια σχολεία – από το νηπιαγωγείο ως το Λύκειο – με τον διευθυντή σε ρόλο μάνατζερ. Σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων -κατάσταση που εντείνεται και με την αξιολόγηση των σχολικών δομών- με χαρακτηριστικό τους τη όξυνση των ταξικών φραγμών και τη σχολική διαρροή μαθητών από τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες. Σχολεία στα οποία οι μαθητές αντί για γνώσεις και κριτική ικανότητα αποκτούν στείρες πληροφορίες και δεξιότητες, ώστε μελλοντικά να αποτελέσουν ένα αναλώσιμο, μετακινούμενο και ελεγχόμενο εργατικό δυναμικό. Σχολεία υποχρηματοδοτούμενα που θα αναζητούν την κάλυψη των εξόδων τους μέσω κάθε είδους χορηγού και μέσω των ΕΣΠΑ, της ραχοκοκαλιάς των αντιδραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση και όχι μόνο.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε τις πρώτες συγχωνεύσεις, καταργήσεις και τους πρώτους υποβιβασμούς για να μετρήσει αντιδράσεις από γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς και να προχωρήσει έπειτα στην εφαρμογή του συνόλου της αντιλαϊκής εκπαιδευτικής της πολιτικής. Για τον λόγο αυτό αλλά και επειδή το ζήτημα της παιδείας αφορά όλη την κοινωνία πρέπει αυτή σύσσωμη να βρεθεί στο πλευρό των μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών που εναντιώνονται στα νέα αυτά μέτρα.

Χρειαζόμαστε ένα νέο σχολείο, στα πλαίσια του οποίου είναι εφικτή η πλήρης χειραφέτηση της επιστήμης, της θεωρίας και της γνώσης από τα δεσμά της αγοράς και τη λογική του επιχειρηματικού κέρδους. Ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Χωρίς οριζόντιους και κάθετους ταξικούς διαχωρισμούς. Ένα ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο με βάση τις συνολικές γνώσεις της κοινωνίας που αναπτύσσει τα πολύπλευρα ενδιαφέροντα των παιδιών μας.
Στα πλαίσια αυτά παλεύουμε άμεσα για:


  • Κανένα σχολείο, κανένα τμήμα, κανείς μαθητής, κανείς εκπαιδευτικός λιγότερος
  • Καμία μετακίνηση μαθητών και εκπαιδευτικών
  • Καμία τάξη πάνω από 20 μαθητές, καμία τάξη με εμβαδόν «κλουβιού»
  • Καμία επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού για τη μόρφωση των μαθητών
  • Μαζικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών με οργανικές θέσεις


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΘΕΣΣΑΛΙΑ
ανταρσία για την ανατροπή
Π.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ