Σελίδες

10 Φεβρουαρίου 2011

ΗΠΑ:Χρεωκοπία και των πόλεων (άλλωστε τα λεφτά "πρέπει" να πάνε στις τράπεζες,έτσι δεν είναι;)



Αυτό είναι ένα διάγραμμα με την εκρηκτική άνοδο (παραπάνω από διπλασιασμός) του χρέους πόλεων και πολιτειών (municipalities) στις ΗΠΑ την τελευταία δεκαπενταετία.

Το πώς και το γιατί ανέβηκε τόσο πολύ το χρέος είναι πλέον κατανοητό (ελπίζω), οπότε δε θα το ξαναγ΄ραψω. Αυτό που έχει σημασία να δούμε, είναι πως αυτή θα είναι απ' ότι φαίνεται η επόμενη "φούσκα" που θα σκάσει στις ΗΠΑ, και έχει ύψος περίπου 2.9 τρις $ αυτή τη στιγμή.

Σε παλαιότερα άρθρα μας έχουμε δει το πως πόλεις και πολιτείες έχουν ήδη προχωρήσει σε απολύσεις εργαζομένων, μειώσεις μισθών και συντάξεων, κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων, πυροσβαστικών τμημάτων, μέχρι και τη άσφαλτο από τους δρόμους έχουν βγάλει σε ορισμένες περιπτώσεις, προκειμένου να γλιτώσουν το αυξημένο κόστος συντήρησης σε σχέση με τον "απλό" χαλικόδρομο.



Το Μίσιγκαν μάλιστα έφτασε στο σημείο να προσλάβει "ειδικούς οικονομολόγους" για να προλάβει μια εξαγορά των χρεωκοπημένων δήμων και κοινοτήτων από όσους θα μπορούν να τους αγοράσουν όταν πλέον θα έχουν σηκώσει και επίσημα τα χέρια ψηλά.

Το Κολοράντο Σπρινγκς απέλυσε πυροσβέστες, αστυνομικούς, έκανε "περικοπές" στις δημόσιες συγκοινωνίες, ξεπούλησε τις υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου, ενώ έθεσε εκτός λειτουργίας και το 1/3 των φαναριών που ρυθμίζουν την κυκλοφορία, ώστε να εξοικονομήσει έτσι ρεύμα.

Αυτά βέβαια είναι μερικά από τα πιο "ακραία" παραδείγματα ωστόσο είναι γεγονός ότι απλά οι πόλεις και οι πολιτείες των ΗΠΑ είναι σε τεράστιο ποσοστό χρεωκοπημένες. Και αυτό δεν είναι "Αμερικανικό" φαινόμενο, το ίδιο ισχύει και στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα ήδη ο Φασούλας είχε κηρύξει στάση πληρωμών ως δήμαρχος Πειραιά εναντίον υπαλλήλων του δήμου, αρνούμενος να τους πληρώσει, ενώ η εφαρμογή του "Καλλικράτη" απλά στερεί από τους δήμους μια σημαντική πηγή εσόδων, εξωθώντας τους να κηρύξουν χρεωοπία, ή να αυξήσουν τους φόρους (που να δούμε ποιοι θα μπορούν να τους πληρώνουν), να ξεπουλήσουν ότι "ασημικά" έχουν, να κάνουν απολύσεις και μειωσεις μισθών, κτλ, κτλ, κτλ.

Επιστρέφοντας στη περίπτωση των ΗΠΑ, τις τελευταίες μέρες υπάρχει μια έντονη "αναζωπήρωση" του θέματος, με τη Meredith Whitney να βρίσκεται στο επίκεντρο, καθώς εδώ και καιρό έχει μιλήσει για την επερχόμενη αυτή κρίση, προκαλώντας το θυμό της Wall Street, που σαν κακομαθημένο παιδί απλά δε θέλει να ακούει άσχημα νέα.

Το θετικό για τις πολιτείες στην -αναπόφευκτη- μάχη που θα χρειαστεί αργά ή γρήγορα να δώσουν εννατίον των τραπεζών είναι πως, σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, αν κηρύξουν στάση πληρωμών, δε χάνουν τα "ασημικά" τους ή οτιδήποτε τέτοιο.

Ήδη πάντως οι πρώτες κινήσεις έχουν ξεκινήσει στη "σκακιέρα" - ας δούμε πχ ένα πρόσφατο άρθρο των Νew York Times επί του θέματος:

Τρόπο διαφυγής από τα χρέη τους αναζητούν οι πολιτείες των ΗΠΑ
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κινούν παρασκηνιακές διαδικασίες προκειμένου να βρουν ένα τρόπο που θα επιτρέψει στις πολιτείες να κηρύξουν πτώχευση και να διαφύγουν από τα υψηλά επίπεδα χρεών, στα οποία περιλαμβάνονται και οι συντάξεις που έχουν υποσχεθεί στους συνταξιούχους δημοσίους υπαλλήλους.

Αρκετά μέλη του Κογκρέσου φοβούνται ότι το σενάριο πτώχευσης μιας πολιτείας αποτελεί απλώς ζήτημα χρόνου.

Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας πτώχευσης θα μπορούσε να επιτρέψει σε μία πολιτεία να τροποποιήσει τις δεσμεύσεις που διατηρεί βάσει συμβάσεων προς τους συνταξιούχους, οι οποίοι προστατεύονται στις περισσότερες περιπτώσεις από συνταγματικές διατάξεις, και να παρέχει μία εναλλακτική λύση σε μια άνευ όρων διάσωση. Ωστόσο, πέρα από τους συνταξιούχους, και οι επενδυτές σε δημοτικά ομόλογα θα δέχονταν ένα ισχυρό πλήγμα, και ενδεχομένως να κατέληγαν στο τέλος της λίστας με τους πιστωτές χωρίς εξασφαλίσεις.

Προς το παρόν, οι ανησυχίες για μία αποσταθεροποίηση της αγοράς δημοτικών ομολόγων με τις λέξεις «χρεοκοπία πολιτείας» δεν φαίνεται να απασχολεί σε σοβαρό βαθμό το Κογκρέσο. Μέχρι στιγμής, δεν έχει κυκλοφορήσει κάποιο προσχέδιο νομοσχεδίου, ούτε κάποιο μέλος του Κογκρέσου έχει λάβει κάποια σχετική πρωτοβουλία. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νιουτ Γκίγκριχ, ο οποίος ενδέχεται να αποτελέσει τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία, τόνισε ότι το πέρασμα ενός τέτοιου νομοσχεδίου στο Κογκρέσο θα ήταν δύσκολο όχι μόνο λόγω της πολυπλοκότητας του πτωχευτικού δικαίου, αλλά και εξαιτίας των ανησυχιών ότι ακόμα και μία αναφορά επί του θέματος θα μπορούσε να καταστήσει τα προβλήματα των πολιτειών ακόμα χειρότερα.
(διότι οι επενδυτές δε θα ήθελαν να επενδύσουν σε ομόλογα πόλεων/πολιτειών που ετοιμάζονται να κηρύξουν πτώχευση, ή, ακόμα χειρότερα, στάση πληρωμών


Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η γενικότερη στάση που κρατούν για το θέμα οι επενδυτές: Όπως λοιπόν μετέδωσε το Bloomberg σε γκάλοπ που έκανε, το 50% των επενδυτών δε θεωρεί καν ότι υπάρχει πρόβλημα (έναντι 46% που παραδέχεται ότι υπάρχει ζήτημα)!

Το πιο φοβερό εύρημα όμως αυτής της έρευνας του Bloomberg είναι ότι το 66% των επενδυτών θεωρεί ότι, ακόμα και αν (όταν) ξεσπάσει κρίση στο "μέτωπο" αυτό, το κράτος θα επέμβει και θα δώσει νέα "πακέτα σωτηρίας" στις τράπεζες για να καλύψουν τις απώλειες τους. Και, εδώ που τα λέμε, μάλλον μέσα πέφτουν στην πρόβλεψη τους αυτή. Άλλωστε, εδώ το κράτος έδωσε τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων στις τράπεζες για να καλύψουν τις ζημιές τους από το στεγαστικό, κτλ, και συνεχίζουν να τους δίνουν. Γιατί λοιπόν να σταματήσουν εκεί; Αν είναι να κάνεις κάτι ρε αδερφέ, κάντο μέχρις τέλους, έτσι δεν είναι;

Και πράγματι λοιπόν, όπως μετέδωσαν χθες οι New York Times, η κυβέρνηση Ομπάμα ήδη επεξεργάζεται ένα τέτοιο σχέδιο, που ουσιαστικά οδηγεί ευθέως σε νέο γύρο εκτύπωσης χρήματος από το πουθενά. Η διαφοροποίηση είναι πως, επίσημα τουλάχιστον, τα λεφτά που ετοιμάζεται να δώσει, θα πάμε για να καλύψουν τα επιδόματα ανεργίας στις πόλεις και πολιτείες που δεν έχουν χρήματα για να καλύψουν αυτό το έξοδο, κάτι που, στη θεωρία πάντα, έχει και ένα σχετικά πιο φιλολαικό χαρακτήρα
President Obama is proposing to ride to the rescue of states that have borrowed billions of dollars from the federal government to continue paying unemployment benefits during the economic downturn. His plan would give the states a two-year breather before automatic tax increases would hit employers, and before states would have to start paying interest on the loans.


Οπότε η "ελεγχόμενη κατάρρευση" του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος συνεχίζεται, με νέα επεισόδια προσεχώς στις "οθόνες" σας. Σε επόμενο άρθρο θα δούμε και νεότερα από το νομισματικό "μέτωπο" και το χρυσό