Το παρακάτω κείμενο είναι μια γενική εκτίμηση της περιόδου και αποτίμηση της δράσης του σχήματος της Αριστερής Παρέμβασης τα τελευταία χρόνια, από το 2019 και έπειτα. Συζητήθηκε και αποφασίστηκε η δημοσίευσή του στις 2 πανθεσσαλικές συνελεύσεις του σχήματος, που έγιναν στις 19/02 και 02/04 του 2023. Δημοσιεύεται και ως κείμενο συμβολής στο διάλογο με τους αγωνιστές και τις δυνάμεις που βρεθήκαμε μαζί στους αγώνες.
Αποτίμηση της δράσης και των πολιτικών εκτιμήσεων της Αριστερής Παρέμβασης
Ως στόχο της πολιτική μας παρέμβασης στην Θεσσαλία είχαμε να αναδείξουμε με συγκεκριμένο τρόπο το πώς οι άξονες της αστικής στρατηγικής στην χώρα περνάνε από το τοπικό κράτος και την περιφέρεια Θεσσαλίας. Κύρια επιδίωξή μας δεν ήταν μία άσφαιρη αντικαπιταλιστική καταγγελιολογία στα περιφερειακά συμβούλια αλλά η ευθεία αναμέτρηση με τα αστικά συμφέροντα που εκπροσωπούν στον τόπο μας τους ευρύτερους αστικούς σχεδιασμούς μέσα από το κίνημα.
Όπως έχουμε διακηρύξει η παρέμβασή μας θέλουμε να έχει το χαρακτήρα της αποσταθεροποίησης της σταθερότητας που επιδιώκει τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι φορείς της τοπικής διοίκησης. Αναδείξαμε το πώς οι επιταγές της ΕΕ και οι προϋποθέσεις που ακολουθούν τα ευρωπαϊκά προγράμματα παράλληλα με την κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης είναι οι αιτίες και όχι η λύση για τον αντιλαϊκό πυρήνα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που επιβάλλονται.
Οι κύριοι αγώνες που συμμετείχαμε και συμπύκνωναν την πλήρη πολιτική μας στόχευση και λογική παρέμβασης ήταν αυτοί ενάντια στις φαραωνικές καπιταλιστικές επενδύσεις στα Άγραφα για αιολικά πάρκα και βέβαια ή μάχη απέναντι στα σχέδια της καύσης σκουπιδιών στον Βόλο από την ΑΓΕΤ- Lafarge και τα σχέδια δημιουργίας μονάδων παραγωγής RDF-SRF. Οι παραπάνω μάχες απέδειξαν στην πράξη την ορθότητα της πολιτικής αντίληψης που υιοθέτησε το σχήμα, και έθεταν την αντιδιαχειριστική λογική ως κριτήριο μαζικής απεύθυνσης, για τους παρακάτω λόγους:
Πρώτον αποδείχθηκε το πραγματικό αντιλαϊκό αντιπεριβαλλοντικό και πολεμικό περιεχόμενο της πράσινης καπιταλιστικής ανάπτυξης όπως περιγράψαμε παραπάνω. Η αντικαπιταλιστική μας λογική πάνω στα ζητήματα αυτά κατάφερε να εμπλέξει πλατιά κομμάτια της κοινωνίας που έβλεπαν ότι πίσω από αυτές τις επενδύσεις βρίσκονται με άλλο προσωπείο τα ίδια μαύρα συμφέροντα τα οποία μας οδήγησαν στη χρεωκοπία και με τα μνημονιακά προγράμματα τους δόθηκε το πράσινο φως για άλλο έναν γύρο εκμετάλλευσης και καταστροφής. Μιλήσαμε στην παρέμβασή μας στο περιφερειακό συμβούλιο και ανοιχτά στην κοινωνία με ονόματα και διευθύνσεις. Κατονομάσαμε ανοιχτά τον Σεπτέμβρη του 2019 τη Lafarge και την ΕΛΛΑΚΤΟΡ ως τους κύριους φορείς υλοποίησης αυτών των σχεδίων.
Δεύτερον αποκαλύφθηκε η οργανική σχέση τοπικού, κεντρικού κράτους, πολυεθνικών και ΕΕ. Αποκαλύψαμε μέσα από τον περιφερειακό προϋπολογισμό του 2020 το πώς η μείωση των ΚΑΠ και η εξάρτηση από τα ΕΣΠΑ φέρνει φωτογραφικές διατάξεις που σε μεγάλο βαθμό είναι προϊόν άμεσης επιρροής από το λόμπυ πολυεθνικών εταιρειών. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η διεξαγωγή του σχεδίου κατασκευής εργοστασίου εναλλακτικών καυσίμων στον Βόλο στα πλαίσια του νέου ΕΣΔΑ τον Οκτώβρη του 2020, όπου ο δήμος Βόλου μετά και την παρουσίαση προτάσεων από άλλες επιχειρήσεις να αναλάβουν τμήμα της παραγωγής έδειξε αμέσως την πρόθεσή του ώστε αυτή η διαδικασία να αποτελεί κομμάτι ενός σαφέστατου συγκεντρωτικού σχεδιασμού γύρω από τις ανάγκες της LAFARGE.
Τα κονδύλια δισεκατομμυρίων ευρώ για την προώθηση της καύσης σκουπιδιών και των αιολικών πάρκων ήδη είχαν βρει τους αποδέκτες τους και αποδείξαμε όλους τους κόμβους που μεθοδικά αυτά τα σχέδια υλοποιούνταν μέσα από την έγκριση των ΜΠΕ στα δημοτικά συμβούλια του Βόλου και της Καρδίτσας αλλά και τον καθοριστικό ρόλο της Περιφέρειας. Συνεπώς αποδείχθηκε πως η ΕΕ επιστρέφει το κλεμμένο χρήμα με τη μορφή των ΕΣΠΑ –πλέον Ταμείο Ανάκαμψης- μαζί με συγκεκριμένους όρους, το κεντρικό κράτος εναρμονίζει τη νομοθεσία και το περιβάλλον των επενδύσεων με αυτές τις κατευθύνσεις (περιβαλλοντικός νόμος Χατζηδάκη) και το τοπικό κράτος εξασφαλίζει τους συγκεκριμένους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους υλοποίησης της επένδυσης (Περιφερειακό πρόγραμμα ανάπτυξης 2021-2025). Όλα αυτά με διάφορα επίπεδα αξιολόγησης και εποπτείας. Έχουμε δηλαδή μια τρισυπόστατη κρατική-επιχειρηματική διαχείριση με κάθε πλευρά της να έχει τη σημασία της για το συνολικό επίπεδο εμπλοκής των επιχειρηματικών συμφερόντων με τις ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες.
Με αυτό το κριτήριο διαφωνούμε με αντιλήψεις που βλέπουν αυτή την διάρθρωση ως μία διοικητική «μπάμπουσκα» όπου τα επίδικα πολιτικής αντιπαράθεσης με το τοπικό κράτος διαφέρουν από την συνολική πολιτική πάλη, και είτε με μία άνευρη φιλολαϊκή ρητορεία (Λαϊκή Συσπείρωση) είτε με μία ακραιφνή ένταξη στα σχέδια συνδιαχείρισης (ΛΑΕ, ΜΕΡΑ 25) παρουσιάζεται η δυνατότητα αντικαπιταλιστικής ρήξης –και- σε αυτό το επίπεδο ως ανέφιχτη και περιθωριακή. Αποδείχθηκε όμως ότι η διαπάλη με τις διαχειριστικές λογικές δεν αποτελεί απλώς ζήτημα πολιτικής ταυτότητας για εμάς αλλά ουσιαστική πολιτική προτεραιότητα για τη θετική έκβαση και κλιμάκωση των αγώνων σε αυτό το επίπεδο.
Στη διακήρυξη του 2019 σημειώσαμε ότι «παρεμβαίνουμε στην προοπτική για «συγκρότηση αντιθεσμών επιβολής της λαϊκής θέλησης, σε κάθε πόλη, χωριό και γειτονιά, που θα διεκδικούν μαχητικά και δεν θα αναθέτουν τη βελτίωση των όρων ζωής μας σε σωτήρες. Σε ανειρήνευτη αντιπαράθεση με τους επίσημους θεσμούς, θα διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στη λαϊκή αντιπροσώπευση και θα υπονομεύουν τη δυνατότητα του τοπικού κράτους να διοικεί και να επιβάλλει τις αντιλαϊκές πολιτικές του.» Και σε αυτή την κατεύθυνση «συμμετέχουμε, στηρίζουμε, αναβαθμίζουμε και συγκροτούμε συλλογικότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά ως έμβρυα μιας τέτοιας προοπτικής. Επιτροπές κατοίκων, πρωτοβουλίες, λαϊκές συνελεύσεις, εργατικές λέσχες και κοινωνικό-πολιτικά κέντρα. Συμβάλλουμε στον μεταξύ τους συντονισμό. Αγωνιζόμαστε για να υπάρχει σύνδεση και συντονισμός τους με το ταξικό εργατικό κίνημα. Να έχουν μαζική συμμετοχή και δημοκρατική λειτουργία. Να κατακτούν ρόλο και λόγο για τα ζητήματα της περιοχής τους και τα γενικότερα.»
Σε αυτή τη λογική η ΑΡΠΑ επέλεξε να στηρίξει την Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στα Αιολικά και την Πράσινη Ανάπτυξη στα Άγραφα και τη δημιουργία του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Βόλου τον Μάρτη του 2019 όπου έγινε και η πρώτη σχετικά αυτοτελή συγκρότηση ενός μαχητικού μπλοκ στην πορεία ενάντια στην καύση. Φάνηκε στην πορεία των εξελίξεων ότι αυτή η επιλογή ήταν καθοριστική. Τον Αύγουστο του 2019 στηρίξαμε τη μαχητική «πολιορκία» στο δημοτικό συμβούλιο Καρδίτσας, για τη ματαίωση της έγκρισης δημοπράτησης εκτάσεων για την εγκατάσταση των Αιολικών. Παρά την καταφανέστατη επιτυχία της κινητοποίησης και τις επικείμενες διώξεις τεσσάρων αγωνιστών, η ρήξη με το Δίκτυο Φορέων και Πολιτών για την Προστασία των Αγράφων ήταν οριστική (όπως δείχνουν και οι πρόσφατες καταγγελίες τον Γενάρη του 2023). Οι μαζικές παρεμβάσεις στο Τύμπανο τον Οκτώβρη του 2019, τα καλοκαίρια του 2021 και του 2022 καθώς και η μεγάλη πανελλαδική κινητοποίηση στην Καρδίτσα τον Ιούνη του 2021 εν μέσω συνεχιζόμενης τρομοκρατίας από την αστυνομική διεύθυνση Καρδίτσας, έγινε σε διαρκή αντιπαράθεση με θεσμικές αντιλήψεις που κατηγορούσαν την ταξική ανάδειξη του ζητήματος –δηλαδή τη στοχοποίηση των εταιρειών υλοποίησης του έργου- ως διχαστική και ηττημένη.
Αντίστοιχα και στον Βόλο στηρίξαμε κάθε προσπάθεια και κινητοποίηση ενώ με ψήφισμα που καταθέσαμε στο περιφερειακό συμβούλιο τον Οκτώβρη του 2019 αναδείξαμε την προσπάθεια καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων από το κεφάλαιο μετά από τις διώξεις της εταιρείας σε μέλη της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών για έναν ακτιβισμό έξω από το εργοστάσιο. Παρόλα αυτά η δημιουργία του Συντονισμού Συλλογικοτήτων και η άμεση υιοθέτηση μίας πολιτικής λογικής συνολικής αναμέτρησης έθεσε ένα σταυροδρόμι για την εξέλιξη του κινήματος.
Η προετοιμασία του μαζικού παλλαϊκού συλλαλητηρίου της 13ης Ιούνη του 2020 με κύριο στόχο την εκδίωξη της πολυεθνικής -ως κρίκο για τον έλεγχο του εργοστασίου από την κοινωνία, την υποταγή της παραγωγής στις ανάγκες της, και την μετεγκατάστασή του έξω από τον αστικό ιστό- βρήκε απέναντι τις δυνάμεις που συγκροτούσαν την ΕΑΠ (Περιβαλλοντική πρωτοβουλία, κα) παρότι διασπάστηκε με εκφυλιστικό τρόπο και ένα κομμάτι της έφτιαξε το NOburn (Ξεκίνημα, ΛΑΕ οι οποίοι συμμετείχαν αν και μετά κατήγγειλαν ως προβοκατόρικη τη σύγκρουση). Ενώ το ΚΚΕ μαζί με άλλες δυνάμεις σε ευθυγράμμιση με το εργοδοτικό σωματείο που απαιτούσε από όλη την πόλη να ρουφά καρκίνο στο όνομα του μισθού μιας παρηκμασμένης εργατικής αριστοκρατίας, απροκάλυπτα εναντιώθηκαν στο συλλαλητήριο με το πρόσχημα της διατήρησης των θέσεων εργασίας.
Συμπερασματικά αποδεικνύεται ότι η επιλογή μας να επιμείνουμε ως ΑΡΠΑ στην αντιδιαχειριστική λογική συνέβαλε θετικά στο συσχετισμό δύναμης ώστε να δημιουργηθούν πολιτικά γεγονότα πανελλαδικής εμβέλειας. Επικαιροποιήσαμε την παρέμβαση στο ΠΣ με μαχητικές παρεμβάσεις υπερασπιζόμενοι αταλάντευτα τον μαχόμενο κόσμο, συμβάλλοντας στην υπονόμευση της ομαλής λειτουργίας τους με μαζική παρέμβαση (πχ ΠΣ στις 16 Ιούνη για την έγκριση της ΜΠΕ για την παραγωγή SRF). Επικοινωνήσαμε με όρους πραγματικής συμμετοχής με τα πιο πληβειακά και νεολαιίστικα ρεύματα της εργασίας τα οποία στάθηκαν μαχητικά απέναντι στα νέα επενδυτικά σχέδια, παρά την ανεργία και την περιπλάνηση, αρνούμενα τα καθρεφτάκια για ιθαγενείς των επενδυτών. Σταθήκαμε μαχητικά και αλληλέγγυα στις διώξεις αγωνιστών συμβάλλοντας στη δημιουργία κινηματικών και μαζικών όρων υπεράσπισης του δίκιου του αγώνα χωρίς ταλαντεύσεις για τον ρόλο της δικαστικής εξουσίας.
Τέλος αποκαλύψαμε τα όρια και τις παλινωδίες του ρεύματος θεσμικής οικολογικής και κοινωνικής διεκδίκησης που προτιμά να φλυαρεί ακατάπαυστα για τις νέες περιβαλλοντικές τεχνικές που πρέπει να πείσουμε το κεφάλαιο να υιοθετήσει, παρά να αντιμετωπίσει τον πραγματικό αντιλαϊκό πυρήνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Άλλωστε η συγχώνευση της παράταξης Ακρίβου από αυτή του Αγοραστού (Γενάρης του 2022) δείχνει σε πολλές περιπτώσεις ότι το πράσινο με το μαύρο δεν διαφέρει και πολύ αν αναλογιστεί κανείς και την τη γενική κατάσταση όπου οι Πράσινοι ευλογούν με εξίσου μεγάλη ευκολία τα κανόνια των πολεμικών ανταγωνισμών… (πχ Γερμανία)
Όλη αυτή η πείρα ως ένα βαθμό συνέβαλε και στο να εκφραστεί ένα πανελλαδικό ρεύμα εργατικής, αντικαπιταλιστικής και αντικυβερνητικής πάλης και αντιπολίτευσης που θα οικοδομείται μέσα από την τη διαπάλη με τα διαχειριστικά ρεύματα στα ίδια τα όργανα αγώνα του λαού, θα αναπτύσσει με ανεξάρτητο από το κράτος και την αστική πολιτική την πολιτική του δράση και θα ολοκληρώνεται στα πλαίσια ενός πανελλαδικού συντονισμού για τη δημιουργία πολιτικών γεγονότων αναμέτρησης με τους κύριους πυλώνες της κυρίαρχης πολιτικής. Μια διαδικασία δηλαδή βαθέματος της αντικαπιταλιστικής και αντιδιαχειριστικής πολιτικής συμφωνίας με εργατοδημοκρατικούς όρους και με συμμετοχή του κόσμου του αγώνα.
Σε αυτή την κατεύθυνση έγιναν σημαντικά βήματα με κόμβους τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις ενάντια στα αιολικά στα άγραφα το καλοκαίρι του 2021, ενάντια στην καύση, τη Lafarge και την καταστολή στον Βόλο την ίδια περίοδο, ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη για την τιμωρία των υπαίτιων του θανάτου του Βασίλη Μάγγου πριν το δικαστήριο τον Σεπτέμβρη του 2022, και για την πανελλαδική δράση ενάντια στην καύση σκουπιδιών τον Μάιο του 2021. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ήταν η πρώτη φορά που με σχετικά μαζικούς όρους συμβάλλαμε σε ένα πανελλαδικό συντονισμό συλλογικοτήτων και συσπείρωσης πολιτικών αντιλήψεων πάνω σε συγκεκριμένα επίδικα στην κατεύθυνση όχι μόνο ενός ευρύτερου συντονισμού αλλά και βαθύτερης πολιτικής συμφωνίας ενάντια στους βασικούς άξονες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε αυτή την κατεύθυνση στηρίξαμε και τη διοργάνωση του αντιπολεμικού πανθεσσαλικού συλλαλητηρίου τον Μάρτη του 2022. Σε αυτό συνέβαλλε και η πολύμορφη παρέμβαση διάφορων συλλογικοτήτων πχ στις πόλεις και στις γειτονιές όπως στην Καρδίτσα στις πλημμύρες τον Οκτώβρη του 2020. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της πανελλαδικής ημέρας ενάντια στην καύση με δεκάδες συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα όπου παρόλες τις δυσκολίες ηγεμόνευσε μια ανατρεπτική λογική με τον το σύνθημα «Να πάρουμε ανάσα υγείας και ελευθερίας» αναδεικνύοντας το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών στο πλαίσιο και της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας και ανέδειξε αυτές τις πτυχές.
Την ίδια στιγμή έγιναν και κινήσεις κοινής δημόσιας πολιτικής παρέμβασης των «αριστερών αντικαπιταλιστικών σχημάτων» σε δήμους και περιφέρειες. Υπογράψαμε 12 τέτοιες παρεμβάσεις άλλες στα πλαίσια κινητοποιήσεων που διοργάνωσαν τα ίδια τα σχήματα, άλλες στηρίζοντας κινητοποιήσεις αγωνιζόμενων κλάδων και άλλες αναδεικνύοντας με ενιαίο τρόπο πολιτικά ζητήματα. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις με την πολύ σημαντική αντιπολεμική πρωτοβουλία με την αποστολή αντιπροσωπείας των κινήσεων την τη Λέσβο τον Φλεβάρη του 2020 με την στόχευση οι μετανάστες να ενταχθούν ισότιμα στις γειτονιές μας και να καταργηθούν τα hotspot. Στις 17 Νοέμβρη του 2020 στηρίχθηκαν οι συγκεντρώσεις ενάντια στις απαγορεύσεις, ενώ με διοργάνωση και συγκεντρώσεων στηρίξαμε τις πανελλαδικές ημέρες δράσεις της ΟΕΝΓΕ και την πανυγειονομική απεργία τον Φλεβάρη του 2021 και την απεργία αποχή των εκπαιδευτικών απέναντι στην αξιολόγηση. Αναδείξαμε αιτήματα την περίοδο των πυρκαγιών στην Εύβοια, τον νόμο Βορίδη την ακρίβεια και άλλα πολλά. Σε αυτή τη λογική διοργανώσαμε και αρκετές δράσεις σε πανθεσσαλικό επίπεδο.
Αυτός ο συντονισμός είναι ένα σημαντικό βήμα για την ενοποίηση σε μια γενική πολιτική ανατρεπτική κατεύθυνση των σχημάτων στο τοπικό κράτος στη λογική μιας ενιαίας καταγραφής στα περιφερειακά συμβούλια μιας πανελλαδικής αντικαπιταλιστικής αντίληψης σε διάφορα ζητήματα. Ζητούμενο για το επόμενο διάστημα είναι η κατάκτηση αναβαθμισμένων ενιαίων κριτηρίων παρέμβασης στο κίνημα, η σταθερή εμπλοκή με τα όργανα πάλης στις γειτονιές και η αποφασιστική συμβολή για μία ενιαία παρέμβαση στους κινηματικούς συντονισμούς που προκύπτουν. Επίσης κρίσιμο είναι ο συντονισμός να συγκροτηθεί με μαζικές διαδικασίες που θα υπερβαίνουν ένα στενό πυρήνα μελών των σχημάτων και θα εμπλέκουν όλο το δυναμικό, όπως και τον κατά βάση διεκπεραιωτικό χαρακτήρα υπογραφής κειμένων.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να δοθεί απάντηση στην δυσκολία λειτουργίας των συνελεύσεων αλλά κυρίως να υπάρξει και μία σαφή διακριτή αντικαπιταλιστική συγκρότηση του συντονισμού που θα κράτα ενεργά τα σχήματα και ένα ευρύτερο δυναμικό στις γειτονιές στην βάση παρέμβασης στο κίνημα, ως την υπονομευτική στάση μας σε συνέδρια της –πλέον αστικής δεξαμενής σκέψης- ΚΕΔΕ, ειδικά σε μια ενδεχόμενη πανελλαδική υποεκπροσώπηση τους στα συμβούλια με βάση και τους «κόφτες» του νόμου Βορίδη. Σε αντίθεση με λογικές που τελικά εντάσσουν την αντιδιαχειριστική λογική ως συνιστώσα μιας ευρύτερης «αριστερής ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής ενότητας» στο όνομα της καλύτερης εκλογικής καταγραφής και πολιτικής εμφάνισης.
Έχει αξία να καταγραφούν και άλλα σημαντικά ζητήματα της περιοχής που αναδείξαμε είτε με ψηφίσματα είτε με ανακοινώσεις. Όπως τα εργατικά θανατηφόρα ατυχήματα σε Μηλίνα Πηλίου και Τρίκαλα. Εργατικά ζητήματα των ντελιβεράδων. Τη ρατσιστική στοχοποίηση των Ρομά στην Λάρισα κατά την πανδημία. Την αστυνομική βία ενάντια σε 13χρονο και τις απολύσεις δημοσιογράφων από το δημοτικό ραδιόφωνο στην Λάρισα. Τα περιστατικά αστυνομικής ασυδοσίας στην πόλη της Λάρισας (Άγριος ξυλοδαρμός και σύλληψη 35χρονου ποδηλάτη, εκκένωση πολιτικής κατάληψης) που εναρμονιζόταν με το κρεσέντο καταστολής και τρομοκρατίας των αστυνομικών πανελληνίως (π.χ. εισβολή εντός του ΑΠΘ, παροιμιώδη αστυνομική βία στο κέντρο της Αθήνας σε φοιτητική πορεία με δεκάδες νεαρούς τραυματίες, στρατιωτική κατοχή στα Εξάρχεια γύρω από τα έργα του Μετρό, κτλ).
Επίσης αναδείξαμε τη δίωξη αγροτοσυνδικαλιστή για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ασφαλιστικό Κατρούγκαλου το 2017. Τη στήριξη της «προοδευτικής συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ ΚΙΝΑΛ» στο ΠΣ στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Την επιχειρηματική αλητεία στον τομέα της ιδιωτικής υγείας στην Λάρισα με κυρίαρχους τα συμφέροντα Νταβέλη- Τσερέπα και τον διαπλεκόμενο Ιατρικό Σύλλογο της πόλης. Τη συμβολή της παράταξης Αγοραστού μέσω του συμβούλου και διευθυντή των ΜΕΘ στο ΓΝΛ, στην υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος Υγείας. Την περίφραξη και εμπορευματοποίηση εκτάσεων στον Όλυμπο. Τις αναγκαστικές κατασχέσεις του δήμου Τρικάλων για οφειλές προστίμων. Τα ασύστολα ψεύδη του Μητσοτάκη στα Άγραφα και τις διαβεβαιώσεις του πως δεν θα μπουν άλλες ανεμογεννήτριες στην περιοχή. Τις ρατσιστικές πολιτικές εναντίον των ατόμων με αναπηρία και των πασχόντων από χρόνιες παθήσεις ατόμων και την άσκηση μιας άδικης και μη ισότιμης κοινωνικής πολιτικής απέναντί τους. Τέλος αναδείξαμε την συστηματική εμπλοκή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στις στρατηγικές κατευθύνσεις της περιφέρειας και της ΕΕ, μέσω της επιχειρηματικοποίησης της ερευνητικής δραστηριότητάς του και βέβαια τα μνημόνια συνεργασίας με τον στρατό και την πρόσφατη ανάληψη έργου για την έρευνα και την κατασκευή drone.
Η επιλογή μας το σχήμα να εδράζεται στην πολιτική συμφωνία με βάση τις δικές του διαδικασίες και όχι ως οργανωτικός βραχίονας πολιτικών συμφωνιών σε άλλο επίπεδο αποτέλεσε κρίσιμο παράγοντα για τη διασφάλιση της μέχρι τώρα αγωνιστικής φυσιογνωμίας του και με αυτό τον τρόπο μπορεί να συμβάλει στην υπόθεση ενός μαζικού πολιτικού αντιδιαχειριστικού αντικαπιταλιστικού ρεύματος στη νέα περίοδο. Δεν πρέπει όμως να υποτιμούμε το γεγονός ότι παρόλο που μέχρι τώρα αποφύγαμε τον σκόπελο της αδράνειας και τις σειρήνες της εύκολης θεσμικής διαμαρτυρίας αντιμετωπίσαμε σε δεύτερο επίπεδο και σε άλλη κλίμακα τους κρατικούς σχεδιασμούς με κόμβο το συλλαλητήριο έξω από την ΑΓΕΤ στο Βόλο και τα αυταρχικά μέτρα καταστολής στη διάρκεια της πανδημίας που είχαν πολεμικό χαρακτήρα, και υπήρξαν διώξεις και απώλειες που θέτει νέα ερωτήματα και προκλήσεις.
Αυτή η θετική και αρνητική εμπειρία των αγώνων είναι όμως και το σχολείο της νίκης, της αντιμετώπισης σε τελική ανάλυση όλων των μεγάλων διακυβευμάτων που αναλύουμε ως άμεσα πρακτικά ζητήματα μάχης, επιβίωσης και καθημερινής στράτευσης. Ο νόμος Βορίδη σε αυτή την περίοδο ύφεσης θέτει αυτή τη φορά με ανανεωμένο τρόπο και πριν τις εκλογές το ίδιο επίδικο που κληθήκαμε να απαντήσουμε την προηγούμενη φορά. Αν θα ενταχθούμε σε μία λογική αναδίπλωσης από τον αντιδιαχειριστικό και ανατρεπτικό χαρακτήρα της πολιτικής μας παρέμβασης ως το υποχρεωτικό τίμημα ενός καλύτερου πλασσαρίσματος στου θεσμούς του τοπικού κράτους, ή αν θα επιδιώξουμε να διατηρήσουμε το βήμα που κατακτήσαμε στην ταλανιζόμενη συνείδηση του κόσμου της εργασίας στην περιοχή, επιδιώκοντας με όλες τις δυσκολίες βαθύτερη πολιτική συμφωνία και πλατύτερη και ουσιαστική παρέμβαση σε όλες τις μάχες την κρίσιμη και ασταθή περίοδο που μπαίνουμε.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την Ανατροπή