Για μια
ακόμη φορά τα καιρικά φαινόμενα ήρθαν σε σύγκρουση με τον ανθρώπινο «πολιτισμό»
ή αλλιώς με τους σχεδιασμούς και τις προτεραιότητες εκείνων που κρατούν τα
κλειδιά του. Τα έντονα φαινόμενα βροχοπτώσεων των τελευταίων ημερών
δημιούργησαν σοβαρά πλημμυρικά φαινόμενα στον δήμο Ζαγοράς- Μουρεσίου και πιο
συγκεκριμένα κυρίως στη Μακρυράχη και το Ανήλιο. Σπίτια πλημμύρισαν, κάποια κατέρρευσαν, οι
καστανοπαραγωγοί της περιοχής έχουν πάθει πολύ σοβαρές ζημιές, η αγροτική
οδοποιία έχει καταστραφεί. Σημαντικής έκτασης ζημιές έχουν προκληθεί εξάλλου
και σε μια σειρά άλλων περιοχών ολόκληρης της Θεσσαλίας, από το παραλιακό
μέτωπο του δήμου Αγιάς στη Λάρισα, μέχρι την περιοχή της Μπάρας στα Τρίκαλα. Σε
συνδυασμό με τις τεράστιες περσινές καταστροφές σε Καρδίτσα και την περιοχή
Αλμυρού στη Μαγνησία, γεννούν εύλογα το ερώτημα αν υπάρχει κάποιου είδους
αντιπλημμυρική προστασία στην περιοχή της Θεσσαλίας.
Τρίκαλα (περιοχή Μπάρας)
Κι όμως ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Αγοραστός καθώς και ο δήμαρχος Ζαγοράς – Μουρεσίου κ. Κουτσάφτης δηλώνουν περιχαρείς πως τα έργα που έγιναν για την αντιμετώπιση των καταστροφών που προξενήθηκαν από τις πλημμύρες το 2018 άντεξαν…!!! Αλήθεια είναι μεγάλο τεχνικό και πολιτικό κατόρθωμα να αντέξει ένα έργο που μετράει μόλις 3 χρόνια ζωής; Αλήθεια είναι κατόρθωμα η υλοποίηση κάποιων τεχνικών έργων αποκατάστασης των βασικών οδικών αρτηριών, σε μία περιοχή που παρουσιάζει αποσάθρωση και πλημμυρικά φαινόμενα από τη δεκαετία του «80»; (θυμίζουμε την μεγάλη καταστροφή του 1986 στη Ζαγορά).
Αγιά Λάρισας
Τα
βασικά προβλήματα στην αντιπλημμυρική θωράκιση έχουν τις εξής συνισταμένες:
Πρώτον στον βαθμό που το βασικό χρηματοδοτικό εργαλείο για έργα υποδομής
ουσιαστικά είναι το ΕΣΠΑ, τα όποια έργα δε θα υπακούν ποτέ σε κάποιου είδους
στρατηγικό σχεδιασμό αντιπλημμυρικής θωράκισης, πολύ δε περισσότερο σε ειδικές
τοπικές ανάγκες, αλλά στη μερικότητα της χρηματοδότησης του ΕΣΠΑ (και των άλλων
προγραμμάτων) και την αλληλοδιαπλοκή που αντικειμενικά δημιουργεί με τις
μεγάλες τεχνικές εταιρίες- εργολάβους. Δεύτερον τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας
στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ξεκινούν με αφετηρία τη δημιουργία ενός
συστήματος ουσιαστικά συμβίωσης με τους αβιοτικούς παράγοντες της φύσης, αλλά
θωράκισης μιας καπιταλιστικής δραστηριότητας που αντικειμενικά στο κυνήγι του
κέρδους θα δράσει παρασιτικά προς τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η βάση
εξάλλου της κλιματικής αλλαγής εδράζεται εκεί ακριβώς. Στον άγριο
εκμεταλλευτικό τρόπο παρέμβασης και εκμετάλλευσης της φύση που τελικά
δημιουργεί καταστροφές για να αποκαταστήσει την ισορροπία που οι νόμοι του
κέρδους έγραψαν στα παλιά τους υποδήματα.
Ας πάψουν λοιπόν να κρύβονται πίσω από τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» που τιτλοφορούνται με μυθικά ονόματα για την καλύτερη εμπέδωση του καταστροφικού τους χαρακτήρα. Δεν ευθύνονται τα «ακραία φαινόμενα» που η έναρξη των έργων αποκατάστασης σε όλα τα χωριά του Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου από τις πλημμύρες του 2018 δεν αγγίζει πάνω από το 70%. Δεν ευθύνονται τα «ακραία φαινόμενα» για το γεγονός πως έργα που εκτελεί η Περιφέρεια Θεσσαλίας έχουν ήδη αστοχήσει, όπως η επισκευή του επαρχιακού δρόμου Ζαγοράς –Πουρίου, με αποτέλεσμα τα νερά να μην παροχετεύονται στα ρείθρα της οδού, ενώ η αντικατάσταση γεφυριών με οχετούς που μπαζώνονται γρήγορα, δημιουργεί τραγικές συνέπειες. Δεν ευθύνονται τα «ακραία φαινόμενα» για το γεγονός ότι καμία μελέτη και καμία αποκατάσταση δεν έχει ξεκινήσει ακόμη, σχετικά με τις 30 χαρακτηρισμένες ως πληγείσες – κατολισθαίνουσες περιοχές των οικισμών του Δήμου Ζαγοράς Μουρεσίου από το 2018. Φταίνε οι ιεραρχήσεις των τοπικών παραγόντων και ταγών της κυρίαρχης πολιτικής.
Οι τρομακτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των καταστροφικών αλλοιώσεων στο περιβάλλον και τη φύση το επόμενο διάστημα θα γίνονται διαρκώς και πιο έκδηλες. Οι επιπτώσεις αυτές δεν αντιμετωπίζονται με εκπόνηση προγραμμάτων τεραστίων τεχνικών έργων, που ούτως η άλλως πάλι θα κατανεμηθούν κατά το δοκούν, αλλά με το σκύψιμο στα σοβαρά κοινωνικά ζητήματα και στην δυνατότητα του ανθρώπου για μια ισορροπημένη ζωή με το άυλο σώμα του, τη φύση.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία προκρίνει:
- την άμεση και πλήρη αποζημίωση-αποκατάσταση όλων των πληγέντων,
- την εκπόνηση στρατηγικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού με κεντρικό ορίζοντα, τοπική και κρατική χρηματοδότηση,
- το σταμάτημα των μεγάλων επενδυτικών σχεδιασμών που αλλοιώνουν τη φυσική ισορροπία (ανεμογεννήτριες, μεγάλα οδικά δίκτια, μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις κτλ) και εκχωρούν όλα τα ελεύθερα κοινωνικά αγαθά στο κεφάλαιο,
- τη στροφή σε ένα παραγωγικό μοντέλο κάλυψης των κοινωνικών αναγκών και όχι προσανατολισμένο στο κυνήγι του κέρδους.
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή