ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΚΑΘ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΕ
Τι ακριβώς υποτίθεται πως έκανε το περιφερειακό συμβούλιο
την Παρασκευή 13 Νοέμβρη που συνεδρίαζε για την επικύρωση του προϋπολογισμού
για το 2016; Εξέταζε ποιες είναι οι κοινωνικές ανάγκες και πως αυτές μπορούν να
καλυφτούν; Εξέταζε μήπως πως θα εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις όροι επιβίωσης
της κοινωνικής πλειοψηφίας σε μια περίοδο που τα κυβερνητικά φιρμάνια για
διακοπές ρεύματος τείνουν να γίνουν ο κανόνας για μια μεγάλη πλειοψηφία
νοικοκυριών; Προφανώς και όχι. Ο προϋπολογισμός εξάλλου που ψηφίστηκε από την
πλειοψηφία που πρόσκειται στη ΝΔ κοστολογεί
την ανθρώπινη ζωή στα 190 ευρώ(!), καθώς τόσα αντιστοιχούν για κάθε άνθρωπο
που ζει στη Θεσσαλία. Αυτό όμως που σφραγίζεται με την ψήφιση του εν λόγω
προϋπολογισμού είναι 2 πράγματα: Πρώτον, η απόλυτη αποδοχή, υπεράσπιση και
αξιοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής από την
περιφερειακή αρχή, παρόλη την κατά καιρούς «φτηνή αντιπολίτευση» και το
λανσάρισμα της «πολιτικής ανεξαρτησίας». Κοινώς,
το μνημόνιο και η ΕΕ να είναι καλά… Δεύτερον, η επιχείρηση
θεμελίωσης ενός τοπικού κράτους, που έχοντας μια πενιχρή κρατική
χρηματοδότηση, θα περιορίζει και θα καταργεί όλα τα ψήγματα κοινωνικής
πολιτικής και θα επιχειρηματικοποίειται με
ταχύτατους ρυθμούς (με κύρια συνδρομή του «Καλλικράτη» και του ΕΣΠΑ), προκειμένου
να διευκολύνει τη δημιουργία «επενδυτικών παραδείσων-εργασιακών κολαστηρίων».
Η οδηγία (26947/31-7-2015 ΚΥΑ) που εκδόθηκε για τη σύνταξη
του προϋπολογισμού δεν αφήνει καμία παρερμηνεία τόσο για το χαρακτήρα του όσο
και για τους στόχους του. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «…τονίζεται ιδιαίτερα η
ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής στις δαπάνες γενικότερα με υποχρέωση συγκράτησης
αυτών στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα, με περιορισμό πάσης φύσεως προαιρετικών
δαπανών του άρθρου 202 του ν. 3463/2006 π.χ. βοηθήματα σε οικονομικά αδύνατους…». Το έκτρωμα του Παρατηρητηρίου
Οικονομικής Αυτοτέλειας, που δημιούργησαν από κοινού οι ντόπιες κυβερνήσεις στη
βάση των κατευθύνσεων ΕΕ και ΔΝΤ, φρόντισε να «βάλει χαλινάρι» στις «σπατάλες»
για τη μεταφορά μαθητών, για το διατροφικό επίδομα, καθώς και για τη δακοκτονία,
στη βάση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που απαιτούν
πλεονασματικούς και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς για να πληρώνονται τα
αρπακτικά των τραπεζών, ενώ ο λαός θα πέφτει όλο και πιο βαθιά στο λάκκο της
εξαθλίωσης. Στο «κάδρο» της εξαθλίωσης επιχειρείται να εισαχθούν μεθοδικά και
οι 1038 υπάλληλοι της περιφέρειας, καθώς η μισθοδοσία τους περνάει από το
υπουργείο Εσωτερικών στις περιφέρειες, που καλούνται να ανταπεξέλθουν με τους
πόρους των ήδη κουτσουρεμένων προϋπολογισμών. Εξέλιξη που αποτελεί ένα ακόμα
βήμα για τη μετατροπή όλων των εργαζόμενων σε «ωφελούμενους» μέσω ΕΣΠΑ… Και όλα
αυτά σφραγίζονται από τη σιδηρά πειθαρχία στην ΕΕ που επιβάλει το Παρατηρητήριο
Οικονομικής Αυτοτέλειας στην έκθεσή του με την εξής φράση: «…η παράβαση ακόμα
και μιας εκ των οδηγιών που δόθηκαν με την υπ αριθμ.26947/31-7-2015 ΚΥΑ καθιστά
μη ρεαλιστικό τον προϋπολογισμό».
Αν οι περικοπές και η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία
αποτελούν τη μια όψη του νομίσματος, η άλλη είναι η ανάδειξη του ΕΣΠΑ ως μοναδικού εργαλείου οικονομικής πολιτικής
και κατ’ επέκταση η χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων που θέτει η ΕΕ και
το ντόπιο κεφάλαιο και όχι οι κοινωνικές ανάγκες. Είναι χαρακτηριστικές
εξάλλου οι δηλώσεις του κ. Αγοραστού στο περιφερειακό συμβούλιο που ανέφερε:
«…έχουμε το ΕΣΠΑ, έχουμε επενδύσεις…» και πρόσθεσε για την πενιχρή κρατική
χρηματοδότηση: «…παλαιότερα με πολλά γινόταν λίγα, τώρα με λίγα γίνονται πολλά…».
Παρά λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρια για τον περιορισμό των Κοινών Αυτοτελών Πόρων
(ΚΑΠ), η ουσία είναι πως το ΕΣΠΑ δεν αποτελεί μια λύση ανάγκης, αλλά στρατηγική επιλογή μετασχηματισμού του
τοπικού κράτους σε γραφείο κατανομής κονδυλίων, που θα μετατρέπουν ακόμα και
την κοινωνική πολιτική σε κερδοφόρα επιχείρηση. Η εν λόγω κατεύθυνση
γίνεται τελικά το κατεξοχήν εργαλείο επιβολής των πολιτικών κατευθύνσεων της ΕΕ
και του μνημονίου, επιχειρώντας να εξαφανίσει κάθε τάση διεκδίκησης των
κοινωνικών αναγκών από το ίδιο το κράτος και την εργοδοσία, μέσω του αέναου
κυνηγιού του ονείρου για την ένταξη ενός «έργου» στο ΕΣΠΑ. Η ψήφιση λοιπόν
τέτοιου είδους προϋπολογισμών και η αναγόρευση του ΕΣΠΑ σε «σωτήρα» αποτελούν
την πιο επίσημη μνημονιακή έκφραση.
Με ηγήτορα την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ γίνεται μια
τεράστια εκστρατεία να εμπεδωθεί στη λαϊκή συνείδηση πως δεν υπάρχει άλλη λύση.
Λύση υπάρχει, αλλά για να προκύψουν
χρήματα για τις κοινωνικές ανάγκες, για να μην εξαρτάται η ζωή της εργαζόμενης
πλειοψηφίας από το ΕΣΠΑ και την ΕΕ, πρέπει να μην πληρωθεί δεκάρα για το χρέος
και να διαγραφεί. Να σπάσουν τα δεσμά της ΕΕ, των συμφωνιών της και των
οικονομικών της εργαλείων. Αυτό όμως που πρώτα απ όλα πρέπει να γίνει, είναι να
χάσει ο κόσμος του κεφαλαίου σε περιουσία και σε εξουσία. Και όλα αυτά δεν
αποτελούν μακρινά όνειρα, αλλά αποτελούν
τη μοναδική ρεαλιστική απάντηση για να ζήσει ο κόσμος της δουλειάς. Βάσει
αυτών των κατευθύνσεων η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία καταψήφισε τον προϋπολογισμό
του 2016, ως μια αφετηρία αγώνα ενάντια στο πλαίσιο που τσακίζει τις ζωές μας.
Για να μην εμπεδώσουμε τη μιζέρια και τη μισή ζωή, αλλά να διεκδικήσουμε ο
πλούτος που παράγουμε να γυρίσει στα χέρια μας.
Αριστερή
Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή