Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία - Ανταρσία για την ανατροπή: Πάρκα ιδιωτικοποίησης των θαλασσών και ξεκληρίσματος των ψαράδων

Στο περιφερειακό συμβούλιο που έγινε την Πέμπτη 19/02, κατατέθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα που αφορούσε τη: « σύναψη Προγραμματικών Συμβάσεων της Περιφέρειας με τους Δήμους Αλοννήσου, Σκοπέλου, Σκιάθου και Ν. Πηλίου, για την υποβολή προτάσεων έργων, προκειμένου να ενταχθούν και χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδος-Ηπείρου». Το εν λόγω θέμα ουσιαστικά αφορούσε την ίδρυση καταδυτικών πάρκων σε μια εκτεταμένη περιοχή των Σποράδων καθώς και του Νότιου Παγασητικού. Παρόλο που δε δόθηκε ποτέ γραπτή εισήγηση όλες οι περιφερειακές παρατάξεις και οι σύμβουλοι τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή, Οικολόγοι Πράσινοι) ψήφισαν υπέρ της εισήγησης, εκτός από την Αριστερή Παρέμβαση (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που αρνήθηκε να υπερψηφίσει ένα θέμα για το οποίο δε δόθηκαν καν γραπτές εισηγήσεις. Την επόμενη ημέρα οι αντιδράσεις των παράκτιων αλιέων στο δημοτικό συμβούλιο του Νοτίου Πηλίου που καλούνταν να ολοκληρώσει την απόφαση της περιφέρειας, ανέδειξαν τη σοβαρότητα των συγκεκριμένων μεθοδεύσεων.

Τι ακριβώς αφορά το επίμαχο θέμα; Η μελέτη που έκανε η «Ατλαντίς Συμβουλευτική Α.Ε.» υποδεικνύει ουσιαστικά μια σειρά θαλάσσιων περιοχών των Σποράδων και του Νοτίου και Δυτικού Παγασητικού στις οποίες θα απαγορευτεί η αλιεία (με κάθε μέσο), η ναυσιπλοΐα και κάθε άλλη θαλάσσια δραστηριότητα, καθώς και η σύλληψη της πανίδας και η συλλογή της χλωρίδας της περιοχής προκειμένου να εκχωρηθεί για τη δημιουργία Χώρων Οργανωμένης Κατάδυσης. Πρέπει να σημειωθεί πως η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των περιοχών αποτελούν σημεία τεράστιου αλιευτικού ενδιαφέροντος για τους παράκτιους αλιείς και συνολικά για την οικονομία των περιοχών.

Η ιστορία δεν τελειώνει όμως εκεί. Σύμφωνα με τη νομοθεσία που αφορά τα καταδυτικά πάρκα (νόμος 3409/2005 και η τροποποίηση του από 04/09/2014) δίνεται η δυνατότητα παραχώρησης τμημάτων αιγιαλού και παραλίας στον δικαιούχο του πάρκου στην γειτονική του περιοχή. Ο δικαιούχος δε του πάρκου μπορεί να είναι φυσικό πρόσωπο (ιδιώτης), νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (εταιρία) ή σύμπραξη αυτών. Αν λάβουμε υπόψη και τη δυνατότητα που δίνει ο «Καλλικράτης» (νόμος 3852/2010) στον δικαιούχο διαχειριστή να παραχωρήσει τη διαχείριση και εκμετάλλευση σε «τρίτους» (αρ.100 του ν. 3852/2010), ουσιαστικά μιλάμε για το άνοιγμα της πόρτας για την ιδιωτικοποίηση τεράστιων περιοχών αιγιαλού και θάλασσας.

Ο κ. Αγοραστός έσπευσε να υποβαθμίσει το θέμα λέγοντας πως τα πάρκα αναφέρονται σε μια επιφάνεια ενός (1) μιλίου. Η ίδια η μελέτη όμως που επικαλείται τον διαψεύδει καθώς αναφέρει επιγραμματικά: «… προτείνεται η περιοχή του Νοτίου Παγασητικού Κόλπου από την Αμαλιάπολη έως τα Αργυρόνησα και από την Άκρα Αγία Βάτος μέχρι τη Βραχονησίδα Πυθού να αντιμετωπιστεί έως μια ενιαία περιοχή…» (σελ. 57 Επιχειρησιακού Σχεδίου για την κατασκευή Υποβρύχιων Μουσείων και Καταδυτικών Πάρκων στις Ν. Σποράδες και στο Δ. Παγασητικό). Όλη λοιπόν αυτή η περιοχή η οποία ουσιαστικά αναφέρεται σε όλη την είσοδο του Παγασητικού Κόλπου είναι μόλις ένα (1) μίλι.;;;; Στην ίδια μελέτη αναγράφεται σε πολλά της σημεία πως εφόσον η πλειοψηφία των προτεινόμενων περιοχών είναι υψηλού αλιευτικού ενδιαφέροντος, απαιτείται εκτεταμένη διαβούλευση με τους αλιείς της περιοχής. Στον αντίποδα αυτού πληροφορίες από τον Αλιευτικό Σύλλογο Βόλου αναφέρουν πως για τα εν λόγω σχέδια δεν είναι ενήμερη ούτε η εποπτεία αλιείας! Γιατί λοιπόν τόση βιασύνη;

Η παράκτια επαγγελματική αλιεία, επειδή λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό έξω από τα μεγάλα κυκλώματα εμπορίας ιχθύων, βρίσκεται εδώ και χρόνια υπό διωγμό στην Ε.Ε. και κατ΄ επέκταση στη χώρα μας. Αξίζει να θυμίσουμε πως τα μόνα χρήματα που με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος έδωσε απλόχερα η Ε.Ε. ήταν για την καταστροφή των καϊκιών (κονδύλια απόσυρσης), την ίδια στιγμή που πριμοδοτήθηκαν νομοθετικά και οικονομικά (επιχορηγήσεις) τα μονοπώλια της θαλασσοκαλλιέργειας και της εμπορίας (εισαγωγές ψαριών). Τα καταδυτικά πάρκα είναι ο «δούρειος ίππος» για την ιδιωτικοποίηση της θάλασσας και για το τέλος του ελεύθερου μικρομεσαίου ψαρά, ο οποίος θα αντικρίσει την πόρτα της εξόδου από την παραγωγή όπως ήδη την αντίκρισαν πριν από αυτόν οι μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σε μια βαθιά ανταγωνιστική οικονομία εξάλλου ό,τι είναι ελεύθερο δεν έχει καμιά αξία.

Γνωρίζουμε πως οι κύκλοι που στηρίζουν το ξεπούλημα των πάντων «θα ρίξουν στην πιάτσα» τον «λαγό» της τουριστικής ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Θα μιλήσουν για λεφτά που θα έρθουν στον τόπο μας. Οι τοπικές κοινωνίες, οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την ιδιοποίηση του ελεύθερου κοινωνικού πλούτου. Το μοντέλο ανάπτυξης που οραματίζονται ουσιαστικά επιχειρεί να μας μετατρέψει σε αχθοφόρους ιθαγενείς και δουλικό προσωπικό για την κοινωνική ελίτ. Αξίζει εξάλλου να δει κανείς πως οι λαοί των χωρών στις οποίες ανθεί ο καταδυτικός τουρισμός ζουν στην απόλυτη φτώχεια (Αίγυπτος, Ινδονησία, Κένυα κ.τ.λ.).

Η Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία θα σταθεί μαζί με τους συλλόγους αλιέων, τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες, στον αγώνα για να προστατεύσουμε τον πλούτο που παραλάβαμε από τις προηγούμενες γενιές, από τα νύχια των αρπακτικών των επιχειρηματικών κύκλων. Αυτός ο πλούτος δεν μπορεί να περιφρουρηθεί ούτε με υποσχέσεις, ούτε με «φιλικά χτυπήματα στην πλάτη» αλλά μόνο με αγώνες που θα απαιτούν την κατάργηση των συγκεκριμένων προγραμμάτων και την ανάκληση των αποφάσεων σε περιφέρεια και δήμους. Σε αυτά τα πλαίσια καλούμε στο επόμενο περιφερειακό συμβούλιο τους συλλόγους των αλιέων και τους κατοίκους των αναφερόμενων περιοχών προκειμένου να επιβάλλουν τα δίκια τους.

Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή